Ai Ni

Part 5

အရင်ရက်ပိုင်းက ဖြစ်ခဲ့တဲ့ ကတောက်က‌ဆလေးအပြီးမှာ ဟန်ဘင်းနဲ့ ကျန်းဟောင့်ရဲ့ ဆက်ဆံရေးလေးက အတန်ငယ် အေးစက်နေခဲ့သည်။

ကျန်းဟောင့်ဘက်က သူ့ကိုပြောစရာရှိတာပြောကာ ရယ်ရယ်မောမောတော့ ဆက်ဆံပါသည်။
ခက်တာက အဲ့လိုဆက်ဆံနေတာကိုက ဟန်ဘင်းစိတ်ထဲ ဘ၀င်မကျ။
ကိုယ်ကိုယ်တိုင်လည်း ဘာလို့ အခုလိုဖြစ်နေတာလဲ ဟန်ဘင်းမဝေခွဲတတ်။
ညနေအိမ်ပြန်ရောက်ရင်တော့ ထိုကလေးနှင့် စကားသေချာပြောရမည်။

"ဆရာ.. ဒီတစ်ခေါက်ထုတ်မယ့် ထုတ်ကုန်အတွက် modelကို ရှာပြီးပါပြီဆရာ.."

"ကောင်းပြီ.. လိုအပ်တာတွေကိုဆွေးနွေးဖို့ သူ့ကို နောက်အပတ်ထဲ ချိန်းလိုက်ပါ"

"ကောင်းပါပြီ ဆရာ.."

လက်‌ပေါ်က လက်ပတ်နာရီကို ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ ညနေ ငါးနာရီပင်ထိုးနေပြီ။
ဒီနေ့တော့ ဟိုက‌လေးကြိုက်တတ်တာလေးတစ်ခုခု၀ယ်သွားပြီး သူတို့နှစ်ဦးကြားက မတင်မကျဖြစ်နေတဲ့ အခြေအနေလေးကို ရှင်းလင်းသွားအောင် စကားစမြည်ပြောရမည်ဟု ဟန်ဘင်းတွေးထားသည်။

"အတွင်းရေးမှူးချွဲ.. ကျွန်တော်အလုပ်ဆင်းတော့မှာမို့ ကျန်တဲ့လိုအပ်တာလေးတွေကို အတွင်းရေးမှူးချွဲကပဲ ကြည့်စီစဉ်လိုက်ပါဦး.."

"ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆရာ"

ပြောပြီးတာနှင့် ထွက်သွားသည့် သူ့ဆရာကိုကြည့်ပြီး ချွဲဆူဘင်း သက်ပြင်းချမိသည်။
ဘာတွေအဲ့လောက်တောင် အလျင်လိုနေတာပါလိမ့်..။

************************
ဟန်ဘင်းရဲ့ကား‌လေး ခြံထဲရောက်နေတာကြာပြီ။ကျန်းဟောင့်ရဲ့ အရိပ်အယောင်ကို အခုထိမတွေ့ရသေးပေ။

စာတွေလုပ်နေလို့များ သူ့ကားသံကိုမကြားတာလားဟုပင် တွေးမိသည်။
ဟန်ဘင်းရဲ့လက်ထဲမှာတော့ ကျန်းဟောင့်ကြိုက်တယ်ဆိုသည့် ပင်လယ်စာခေါက်ဆွဲအထုတ်လေး။
ဟန်ဘင်း ကားပေါ်မှဆင်းကာ အိမ်ထဲသို့ ၀င်သွားလိုက်သည်။

ဧည့်ခန်းမှာလည်း ရှိမနေသည့်
ကျန်းဟောင့်ကြောင့် မီးခိုချောင်ခန်းထိ၀င်သွားသော်လည်း အရိပ်ကလေးပင်မတွေ့ရ။