𝓞𝓶𝔃𝓾𝓶𝓭𝓪𝓴𝓲 𝓨𝓾𝓴

Bölüm 8

"İYİKİ DOĞDUN ZEYNEL!"

Zeynel bir kaç saniye hepimize baktı, göz göze geldiğimiz de gülümsedim.
En son iki gün önce görmüştüm.Sarıldığımız an aklıma gelince içimdeki bir dürtü tekrar sarılmak istedi, kokusunu tekrar duymak.

Ne diyorum ya, güneş kendine gel kızım!

"Ya çok teşekkür ederim!"dedi Zeynel neşeyle.

"Ne demek kardeşim!"dedi yunus alayla.

"Salağa bak sanki kendi hazırladı"dedi eren,yunusa ters bakışlar atarak.

Mercan abla Zeynele doğru yaklaştı,"doğum günün kutlu olsun anneciğim,iyiki doğdun iyiki varsın ve iyiki benim oğlumsun..."dedi.

"Sende iyiki varsın anne..."dedi Zeynel.Annesi sıkıca sarıldı.

"Banada bırak biraz hayatım"dedi barış abi yanlarına gelirken.Zeynel annesinden ayrılıp babasına döndü.
"Doğum günün kutlu olsun oğlum, inşallah bu senede birilerine bulaşıp kalbimizi hoplatmazsın!"

"Ya babaya!"dedi Zeynel.Barış abi gülümseyerek oğlunu kendine doğru çekti ve sıkıca sarıldı.

Onlar ayrılırken,çağrı abi yaklaştı bu sefer,"doğum günün kutlu olsun abiciğim!"dedi gülümseyerek

"Sağolasın başkan"dedi Zeynel.

"Salak seni"dedi çağrı abi,oda hızlıca Zeynele sarıldı.

"Çok gıcık bir insansın ama yinede doğum günün kutlu olsun abiş!"dedi çiçek.Annesine çok benzeyen bir kızdı.

"Sende gıcık bir insansın ama sağol yineDe"dedi Zeynel gülümseyerek.Kardeşini kendine çekip sarıldı.

"Ne güzeller değil mi?"dedim iç çekerek yanımdaki kadir abime.

"Öyleler"dedi Kadir abim,kolunu omzuma atıp beni kendine çekti.

Kendi ailemle hiç bir zaman böyle bir tablo oluşturamamıştım.Benim doğum günlerimi genelde anneannem kutlardı.Gönlüm olsun diye pasta alırdı.Annemle babamda zorla gelmek zorunda kalırdı.Bazı insanlar gerçekten çok şanslıydı.

Zeynel sırasıyla herkesle sarılmaya başladı,tek tek herkes doğum gününü kutladı, sıra bana doğru gelirken heyecanlandım.Niyeydi bu heyecan zeyneldi işte aylardır bir araya geldiğimiz Zeynel.

İlerleyip tam karşımda durduğunda,gülümsedim,"doğum günün kutlu olsun Zeynel"dedim.

"Teşekkür ederim Güneş"dedi gülümseyerek.Bir adım daha yaklaştı sarılsam mı sarılmasam mı ikilemine düşmüştü büyük ihtimalle,ne yapacağını bilemiyor gibiydi.

"Gel gel"dedim kollarımı açarken,oda güldü ve hızlıca sarıldık.O benden sonra kalan kişilere sarılmaya devam etti.On dakika içinde işi bitmişti.

"Hadi pasta üfle!"dedi mercan abla heyecanla. On altı yaşına giren oğlu için baya heyecanlıydı.

"Durun önce hediyeler!"dedi kuzey, bakışları bizim gruba döndü,"siz anladınız!"

Dalga amaçlı aldığımız hediyeleri diyordu.Herkes hediye paketlerini alıp zeynelin yanına geçti.

"Al kardeşim güle güle kullan"dedi yunus, kahkaha atmamak için zor duruyordu elindeki paketi Zeynele uzattı.

"Siz varya"dedi Zeynel,elindeki paketi açarken.Paketi açıp içindeki görünce hızlıca tekrar kapattı.

"Ne oldu lan!"dedi Yusuf merakla.

"Ne almış?"dedi arda.

"Ne oldu bebeğim beğenmedin mıi?"dedi yunus kahkaha atarak.

"Bu çocuk ibne diye boşa demiyorum!"dedi Zeynel çatık kaşları ile.