(TAMAMLANDI) (+18 sahneler içerir!)
Arkadaşıyla içmeye giden bir kız, tacize uğradığı adamdan kaçmak için yanlışlıkla kendini mafya toplantısının içinde bulursa ne olur?🔥
Hepimiz okuyup göreceğiz. İyi okumalar✨
İlk kitabım, umarım beğenirsiniz.✨
1 hafta geçmişti. Kocaman 1 hafta ve ben bu süre içerisinde hamile halimle depresyondaydım! Şerefsiz Ateş! Gözümü açtığımda yatağımdaydım. Yorgan boğazıma kadar örtülmüştü. Zeynep beni boğmak için mi böyle bir şey yapmıştı! Yataktan sonra kalkıp yavaşça salona doğru yürümeye başladım. Tam Zeynep'e seslenecektim ki telefon konuşmasına şahit oldu.
"Bana bak Ahmet, ne yap ne et onu buradan uzak tut. Yeteri kadar üzdü kardeşimi biraz daha üzmesine izin veremem!"
Bu sefer bağırarak konuşmaya başladı.
"Saçmalama Ahmet! Ada, Ateş'i affederse affederim, affetmezse bende affetmem. Yaptığı şey normal bir şey mi sence?"
Canım arkadaşım benim. Şuan onu alıp yüreğime sokasım var. Sanırım ilişki yerine dost bulma konusunda şanslıyım. Az ve öz arkadaşlarım var ama hepsi hakiki, dürüst, sadık arkadaşlar.
"Beni ilgilendirmiyor sevgilim. Şimdi Ada'yı kaldırmaya gideceğim. Sende onu zapted ki buraya daha fazla gelip canını yakmasın"
Diyip telefonu yüzüne kapattı. Derin bir nefes alıp arkasına döndüğünde kapı pervazında beni görmüştü. Şaşkınlıktan gözleri açılmıştı, tek kelime etmedi. Koşarak ona sımsıkı sarıldım.
"İyi ki varsın Zeynep, iyi ki arkadaşımsın. Sen olmasaydın bu zamanları atlatamazdım"
Saçlarımı okşamaya başladı.
"Şş canım benim ben senin her zaman yanındayım. Hangi kararı verirsen ver saygı duyacağım ona. Şimdi bukadar üzüntü yeter hadi kahvaltı edelim sonra hastaneye gideceğiz"
"Hastane mi? Neden?"
"Hayatım sen hamilesin ya hani? Bakalım teyzesinin günü sağlıklı mı, kaç haftalık? Fazlasıyla geciktirdik Adoşum"
Doğru söylüyordu. Doktora gitme fırsatını bir türlü bulamamıştık. Gerçi nasıl bulacağız ki? Aldatılmakla suçlandım, evden ayrıldım, kendimi az da olsa toparlamaya başladım onda da Ateş gelip ayaklarıma kapandı. Yalvardı onu affetmem için. Çocuğumuzu aldırdığımı söyleyip onu benden uzaklaştırdım. Sonra yine toparlanma devri.
Açlığa daha fazla dayanamayarak hızlıca kahvaltımı ediyordum. Bir an önce hastaneye gidip çocuğumun durumunu öğrenmek istiyordum. Kapıyı açtığımızda umarım Ateş ile göz göze gelmem. Çünkü Zeynep, Ateş'in buraya gelmeye çalıştığını öğrenmişti.
Son 1 haftadır buraya gelmemesi için herşeyi yapmıştı. Gerçi Ahmet'de ona yardım ediyordu. Öğrendiğime kadar kendini içkiye vermiş. Neredeyse hergün sarhoşmuş. Hatta bir kere intihar etmeye çalışmış. Bunu öğrendiğimde direk yanına gitmeyi istedim ama Zeynep engel oldu. İyi ki de engel olmuş çünkü zil zurna sarhoştu. Oraya gitseydim neler olacağını bilmiyordum.
Kahvaltımızı bitirdikten sonra beraber masayı topladık ve üstümüzü giyinmek için odaya gittik. Bu sıralar Zeynep benimle ikiz gibi giyinmek isteyip duruyordu. Alışverişe çıktığında bir kaç parça aynı 2 kıyafetin farklı renklerini almıştı.
Göğüslerimizi fazlasıyla belli eden önü ipli uzun kollu bir crop giyinmiştik. Ben altıma güzel popomu daha çok belli edecek bir deri pantalon giyinmiştim. Ada ise mavi bir jean tercih etmişti. Sonunda tarzı biraz da olsa düzelmişti.
Ada'nın kıyafeti
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
