EPILOGUE

170 6 4
                                    

I am standing watching the reflection of my own body. Ako ba talaga to? I remembered everything not until today, i just woke up from my rest.

Kakaiba ang lugar na to. The scent of this room is so familiar, napatingin ako sa pinto ng bumukas ito. Bumungad sa akin ang isang matandang babae na may dalang flower vase na may laman pang sariwang bulaklak

Napakurap pa siya ng ilang beses bago nabitawan ang vase na daladala at tumakbo pabalik sa labas

"Who is she?"

Wala sa sariling sambit ko

Marahan akong naglakad palabas napakunot ang noo ko dahil sa malawak na hallway

Where the hell am i?

Naglakad ako ng walang sapin sa paa, ramdam ko ang malamig na mwebles di ko alam kung saan ako pupunta ngunit dinala ako ng mga paa ko sa labas ng lugar na to

Napa apak ako sa mga damo, sandali akong natigil ng maramdaman ang init ng araw, ang lamig ng hangin

How i miss this world.

Di ko mapigilan ang sarili at humiga sa damuhan na nay ngiti, hinarap ko ang kalangitan

"Thank you for everything." Nakangiting sambit ko

Marahan kong tiningnan ang aking mga kamay, something is missing.

Mabilis akong tumayo, my powers i can't feel it. So it's really true? Sa loob ng aking pagpahinga, ganun din ang kakayahan ko.

Kaya ko kayang mabuhay ng walang kapangyarihan?

"Phoenicia?" Bosess na pamilyar sakin ang narinig ko

Paglingon ko kita ko si Cyrus na lumuluha dahilan para mapangiwi ako

Mabilis siyang lumapit sakin at agad na niyakap, hindi ko alam pero medyo masakit sa katawan ang pag yakap niya

Agad akong napakapit sa kanya ng maramdaman ko na binuhat niya ako

"Ang gaan mo! Are you okay? Kumusta ang pakiramdam? I miss you wifey ko." Aniya sabay yakap ulit sakin

"Masakit." Usal ko dahilan para mapabitaw siya sa pagkakayakap sakin

"Ha? Anong masakit? Saan banda?" Mabilisan niyang tanong

Nagbuntong hinga ako, ang hina ng katawan ko

Tumingin ako sa kanya at binukhad ang palad na kinanuoot ng noo niya, binukhad ko ulit at wala pa ding apoy na lumabas

Kumuha ako ng matulis na bato at sinugatan sa kamay si Cyrus na kinareklamo niya

"Hey! Masakit yun!" Madrama niyang saad kala mo naman masakit talaga

Nilapat ko ang kamay sa kanya at pinikit ang mata nag focus pero wala pa din

"Oh shit!" Rinig kong mura niya

Siguro narealize niya kung anong  nangyayari

"Shit! Shit! Is this real!" Aniya habang nakatingin sakin. Nagkibit balikat ako parang nawawalan din ako ng gana mag salita

Hindi sanay ang katawan ko.

Mahigpit niya akong niyakap kaya napapikit na lamang ako

"I promise i will protect you." Words coming from him that full of sincerity

I never thought that i would end up with this  man

"I want to see them. I want to talk to lewis." Usal ko na kinatigil niya

Nagbuntong hininga siya at marahan na tumango

Kumain muna ako bago nagbihis at agad na  kumapit sa kanya

EXTRAVAGANT [FUTURE AND PRESENT]Where stories live. Discover now