Mafya'ya Çattık "Tamamlandı"

22.Bölüm| Ava giderken Avlandık 😌

Avcı'yı bu kitaba eklemezsem vicdan azabı çekerdim.

Ama size bu bölüm aşk sahnesi yazamadığım için şuan çekiyorum.

Yetişirse yeni lovelı bölüm atmaya çalışacağım bugün, ay ben neyim yaa 🤭

Neyse neyse, sanatsal yorumlarınızı eksik etmeyiniz lütfen jxbsjdbs

Keyifli okumalar <3

Avcı, beni görmezken ben bütün bir dikkatimle onu izledim. Kolunda minik bir kan lekesi vardı.

Tanrım, nolur düşündüğüm şeyi yapmamış ol.

"Sen nereye bakıyorsun öyle büyük bir dikkatle hayatım? Yoksa dikkatini çekmiyor muyum artık?" diğerlerinin de gözlerini üzerimde hissedince nazikçe gülümseyerek Kuzey'in gömleğinin yakalarını düzeltir gibi yaptım.

"Senden başka hiç kimse dikkatimi çekemez sevgilim."

Kuzey Aleksey'e gülümseyip, "Müsadenizle." diyerek beni restorantın sakin bir köşesine çekti.

"Neler oluyor?" dedi çenemden tutarak.

"Kuzey." dedim sakince.

"Evet bebeğim."

"Bir aksilik çıkabilir. Yani o buradaysa kesinlikle bir aksilik çıkabilir."

"O kim?"

"Avcı."

"Bu bir tür lakap falan mı, o da kim?"

"Kuzey bak her şeyi açıklayacağım, ama şuan burada olmaz tamam mı? Sadece," derin bir nefes aldım. "sadece tehlikede olabilirsin. Çünkü Avcı mafyaları pek sevmez ve sevmediği insanlara yaptığı şeyleri pek bilmek istemezsin."

"Bana hiçbir şey olmaz, beni merak etme sen. Kim bu adam, kadın, her neyse artık?"  gözlerimle bar taburesindeki o kan kırmızısı elbiseli, çekici, mavi gözleriyle insanı yakan bir zamanlar eski yakın arkadaşımı gösterdim.

"Eskiden... Eskiden yakın arkadaşımdı. Bana zarar verdiğini düşündüğü için benimle tüm muhattabını kesmişti." maziyi düşününce gözlerim yavaşça doldu.

Kuzey dudaklarını alnıma bastırıp başımı göğsüne çekti. "Şhh, tamam. Hiçbir şey olmayacak tamam mı güzelim? Her şey düzgün gidecek."

"Tamam." diye mırıldandım sadece.

Kapıdan içeriye dalan bir adamla herkesin odağı oraya döndü. Gayet heybetli bir şekilde yeri göğü titretircesine Avcı'ya doğru yürüyüp elini omzuna koyarak, Avcı'nın karşısındaki adama doğru eğilip bir şeyle fısıldadı. Her ne fısıldadıysa adam dehşet içinde ona bakarak ayaklandı. Bu Oğuz'du, sevdikleri hariç herkese terör estiren Oğuz'du.

Kuzey kulağıma eğilerek, "Bu çocuğu sevdim. Onu da tanıyor musun?" dedi. Kafa salladım. Arina'nın bize el sallamasıyla adımlarımız yeniden Rusların masasına yöneldik.

"Eylül ben çok sıkıldı. Biz gidelim berabeğ tuvalete." diyen Arina ile gözlerim Kuzey'e döndü. Yanağından öpüp 'Dikkat et' diye fısıldamayı da ihmal etmeyerek yanından ayrıldım.

"Eylül, siz çok yakışıyor. Siz Türkler nası demek." elini çenesine koyan Arina düşünür gibi yaptı. "Meşallah." söyleme şekline gülümserken utangaçca teşekkür ettim.