Hazar

30. Bölüm

Dokunmayın bana çok kötüyüm. Bu veda çok ani olmuş ola bilir ben bile buna hazır değildim.

Her oy yeni bir bölüm demek bu yüzden oy atmayı ve yorum yapmayı unutmayın keyifli okumalar.

『♡』

Neden hep iyiler ölür?

-Sen hangi çiçekleri koparırsın?

+....

Bölüm 30; Sessiz sedasız gidişler
Hazar Saraçoğlu

İnsan neden bir ailesi olsun ister ki anasını satayım. Bir haftadır Kızıltuğ ailesi ile birlikte kalıyordum, Neslihan yüzünden kilo almıştım yemek görmek istemiyorum. "Hazar önündeki tabak bitecek." Kafamı iki yana salladım artık yemek yersem kusardım. "Kızım yeter patlayacak çocuk." Hızlıca kafamı salayınca Yeşim Kızıltuğ güldü Neslihan annesine ters ters baktı. "Tamam benimde işlerim vardı size afiyet olsun." Annesini öptükten sonra yanağımı öpüp mutfaktan ayrıldı.
"Ailecek seni sevdik oğlum umarım sende bizi seviyorsun dur?" Gerçekten de bütün aile beni seviyordu ona gülümseyerek baktım.

"Bende sizi sevdim ve gitmem gerekiyor." Kafasını salladı oturduğum yerden kalkıp mutfaktan ayrılıp odama geçtim. Banyoya girip işlerimi hallettikten sonra odaya geri döndüm yatağın üzerindeki ceketi alıp odadan çıktım. Evden çıkıp arabaya binip yola koyuldum. Konuma göre arabayı sürmeye devam ettim bu aileyi sevmiştim hepsi iyi insanlardı sadece onlara hala güvenemiyorum kimseye güven olmazdı anasını satayım.

Sonunda istediğim yere varınca arabadan indim. Arabaya yaslanıp kollarımı göğsümde bağladım. Bir saattir onu bekliyorum bu adamda gelecekse gelsindi artık bir bacağımı sallamaya başladım. Sonunda o gelince derin bir nefes aldım ve şuanda bir birimize tuhaf tuhaf bakıyorduk bu en büyük abiydi
onlarla görüşmek başlı başına bir hataydı şuan karşımda duran adam Kerem Kızıltuğ büyük abi ve asker.
"Aileni tanıyorsun onlarda seni tanıyor bizimle yaşamayı kabul et artık."

Elimle arabanın kapısına vurarak ritim tutmaya başladım. Birden aklıma gelen anıyla irkilerk elimi çekince sendeleyip nerdeyse yere düşüyordum. Tamam sakin ol sorun yok hiçbir şey olmayacak. "Hazar! İyi misin?" Kafamı salladım,ürperdim kesinlikle bunu bir daha asla yapmayacağım. "Böyle iyi tek başıma daha mutluyum. Hem Allah'ın her günü görüşüyoruz zaten ısrar etmekten vaz geç." Zorla güzellik olmazdı 5 abi bir abla vardı benim onların yanındayken onlarla sanki yıllardır beraber yaşıyormuş gibi hissediyorum bu hissi hiç sevmemiştim.

Saatlerdir korku sahnelerine ev sahipliği yapabilecek kadar korkunç ormana bakıyordum. Buraya neden ev yapmak istersen amk? Korkunç bir yerdi anasını satayım."Bu yeri çok mu aradınız?" Kerem benim gibi ölü ağaçlara göz gezdirdi. "Ailemin böyle yerlerde çok fazla deposu var." O değilde burada biri ölse kimsenin ruhu bile duymazdı acaba ormanda gömülü birileri varmıdır? "Burası özel mülk etrafı yüzden fazla koruma koruyor bu araziye gömülü kimse yok." Kaşlarım havalandı bu herifin sadece gözlerime bakarak ne düşündüğümü bilmesi korkunçtu.

"Ama ileride ola bilir öyle değil mi?"
Bir askere bunları söylemek nekadar doğruydu? Her neyse şaka yaptığımı zannediyordu buda işime geliyordu.
"Karan'ı öldürdüğünü biliyorum ve videoyu izledim Asrın onun annesini sen mi öldürdün?" Açıkçası bu soruyu beklemiyordum video her yerden yok edilmişti bunu ne zaman izlemişti? Yalan söylemek sanat olsaydı elimde binlerce ödül olurdu.