I hate you.. right? || Bankzitters

Hoofdstuk 52 <3

Als we zijn aangekomen bij de club lopen we rechtstreeks naar de bar en bestellen we shotjes. We gooien ze zo achterover en voordat ik het weet heb ik er al een aantal op. Ik besluit om het nu even rustig aan te doen, dus ik bestel een mixdrankje.

Ik heb zin om te dansen, dus ik loop richting de dansvloer en meng me in de menigte. Ik laat mijn lichaam bewegen op het ritme van de muziek.

POV Matthy:
Yara ziet er ontzettend goed uit vanavond, maar ik wil gewoon niet te hard van stapel lopen. Ik wil niet dat ik Yara afschrik en dat ze dan helemaal niks meer wil. Ik moet het vertrouwen langzaam weer opbouwen, ook al vind ik dat erg lastig.

Ik sta al een tijdje vanaf de bar te kijken naar Yara, naar hoe ze aan het dansen is. Ik besluit om naar haar toe te gaan. Ik weet niet of het verstandig is, maar op dit moment wil ik het gewoon.

Ik loop naar haar toe en ze ziet me al aankomen. Er verschijnt meteen al een glimlach op haar gezicht. Als ik bij haar ben laat ik mijn armen rondom haar heupen glijden en samen dansen we verder.

Na een tijdje ben ik er wel klaar mee, dansen is niet echt mijn ding. Ik vraag aan Yara of ze mee naar de bar gaat om wat drinken te halen.

We zijn een paar drankjes verder en de sfeer zit er goed in. De rest van de jongens is bij ons komen zitten toen ze ons zagen. Tussen Yara en mij gaat alles, tot mijn verbazing, ook goed. Het lijkt haast wel alsof er nooit iets is gebeurd, maar dat is helaas niet zo.

Het gevoel dat ik op de heenweg had is nu nergens meer te bekennen. Ik zag er zo tegen op, maar nu ze hier naast me zit wil ik nooit meer weg. Maar dat zou toch moeten, want we moeten met Bankzitters ook verder. We gaan hier wel wat filmen, maar we moeten ook weer terug naar Nederland voor andere video's.

Ik zie Yara opstaan en ik zie dat ze weer naar de dansvloer loopt. Ik blijf nog even zitten, maar ik draai me wel om zodat ik haar kan zien. Haar lichaam beweegt mee met het ritme van de muziek, dit uitzicht bevalt me wel.

Na een tijdje komt ze naar mij toe lopen. Ze laat haar handen over mijn lichaam glijden en kijkt mij recht in mijn ogen aan. Als haar handen toch aardig ver naar beneden gaan pak ik haar polsen vast waardoor ze niet verder kan. Met een glimlach kijkt ze mij aan. 'Dan niet.' zegt ze en ze wil omdraaien en weglopen.

Snel pak ik haar bij haar heupen vast en trek ik haar terug. Mijn armen laat ik om haar heupen hangen, maar ik zorg er wel voor dat ze dichtbij staat en geen kant op kan. 'Dat heb ik niet gezegd.' zeg ik en ik geef haar wat kusjes in haar nek.

Ik merk dat ze er van geniet, want aanstalten om weg te gaan die maakt ze niet. 'Oké, fuck it.' hoor ik haar zacht zeggen en voordat ik kan vragen wat er is draait ze zich om en drukt ze haar lippen op die van mij. Ik ga er meteen in mee en trek haar, voor zover het nog kan, dichter tegen mij aan.

Dit gevoel is onbeschrijfelijk en ik heb dit enorm gemist. Yara trekt wat terug en kijkt mij aan. 'Ik heb je echt gemist.' zegt ze en ze draait haar weer om en leunt tegen mij aan waardoor ze met haar rug tegen mij staat. Ik hou haar nog steeds vast en ze streelt langzaam over mijn onderarm. 'Ik jou ook, ik kan niet eens uitleggen hoeveel.' antwoord ik en ik geef haar een kus op haar wang.

We zijn inmiddels weer terug in het appartement van Yara. We zijn de indeling van het slapen aan het maken, 2 personen kunnen op de bank, 2 op het luchtbed en 1 bij Yara. Natuurlijk wil ik bij Yara, maar ik wil niet te opdringend overkomen. Ik zie Rob stiekem naar mij seinen dat ik bij Yara moet en zo te zien heeft hij ook een plannetje.

'Raoul en ik pakken het luchtbed wel, dan gaan Koen en Milo op de bank. Dan zijn we er toch?' zegt Rob. 'Is dat wel handig?' vraagt Raoul. Ik weet wat hij bedoelt, maar ik laat me nu niet uit het veld slaan. 'Ja, ik vind van wel. Is toch prima zo?' vraag ik. 'Ik vind het goed.' zegt Milo en uiteindelijk stemt iedereen er mee in dat dit een goede verdeling is.

'Slaaplekker jongens!' 'Slaaplekker!' Yara en ik lopen naar haar slaapkamer. Yara loopt meteen door naar de badkamer waardoor ik nu alleen achter blijf. Ik loop wat rond in haar kamer en bekijk wat dingetjes. Mijn oog blijft hangen op een foto van ons samen, vlak voordat ze wegging. Wat waren we gelukkig, maar ik moest het allemaal weer verpesten. Ik hoop echt dat alles weer wordt zoals het toen was.

Ik word uit mijn gedachten gehaald door 2 armen die rondom mij worden geslagen. 'Waar denk je aan?' vraagt Yara. 'Mhmm.. Aan niks bijzonders.' zeg ik en ik draai me om. Onze gezichten zijn nog geen 15 centimeter van elkaar verwijderd en ik moet moeite doen om Yara nu zo te laten staan.

'Ik ga wel op de grond liggen.' zeg ik om van deze situatie af te komen en ik zet een stap naar achter. 'Is dat nodig denk je? We kunnen toch het bed delen en gewoon slapen?' vraagt Yara. 'Ja, ja zeker kan dat. Ik bedoelde het ook niet zo, maar ik dacht dat je dat wat fijner vond.' zeg ik een beetje beschaamd terwijl ik weg kijk. Het was namelijk niet de bedoeling om zo over te komen.

'Ik vind het juist fijn dat je er bent en dat je naast me ligt.' zegt Yara wat zachter, maar ik kan haar nog steeds verstaan. Een glimlach vormt meteen rond mijn lippen, ze vind het fijn dat ik er ben.

Nieuw hoofdstukje! <3 Laat weten wat je ervan vond en vergeet niet te stemmennn ;)