Hoofdstuk 58 <3

683 7 3
                                    

*4 weken later*
Ik klik mijn gordel vast en berg mijn spullen op in mijn handbagage. Het vliegtuig gaat landen. Na 4 lange, intense weken ben ik dan eindelijk weer thuis. Het was echt een heel mooi avontuur en ik had dit voor geen goud willen missen.

Ik sta bij de kofferband te wachten op mijn koffer als ik een appje binnen krijg van Matthy.
Matt🤍:
'Hee, al geland? Moet ik je ophalen van het vliegveld of neem je een taxi?'

Net alsof hij nog op tijd is om mij nu op te halen denk ik bij mezelf.
Ik:
'Hee, jaa ik sta weer met beide beentjes op de grond. Je red het toch niet om nog op tijd op Schiphol te zijn? Mijn koffer komt zo, dus ik neem wel een taxi. Lief van je.'

Ik loop de hal uit en tot mijn verbazing staan de jongens met ballonnen mij op te wachten. 'Welkom thuis!' roepen ze in koor. 'Wat doen jullie hier?!' vraag ik verbaasd. Snel loop ik naar Matthy en geef hem een knuffel. 'Hee schat.' zegt hij zacht. 'Hai.' zeg ik als ik me terug trek en hem daarna een kus geef. De andere geef ik ook een knuffel en dan lopen we naar de auto's.

'Ga jij maar bij Matt in de auto, wij redden ons wel met z'n vieren.' zegt Raoul op de parkeerplaats. 'Dankje Roel.' zeg ik met een glimlach. Ik stap in Matthy zijn auto en wacht tot hij ook gaat zitten. Het was een lange vlucht en het duurt dan ook niet lang voordat ik langzaam in slaap val.

'Yaar, wakker worden. We zijn thuis.' hoor ik iemand zeggen. Ik open mijn ogen en moet eerst even wennen aan het licht. Ik draai mijn hoofd opzij en zie Matthy naar me glimlachen. Dan stapt hij uit en rent snel om de auto om mijn deur open te maken. Hij steekt zijn hand uit, die ik aan pak en ik stap ook de auto uit.

Ik wil mijn koffers pakken, maar Matthy is mij voor. 'Dat doe ik wel, ga maar naar binnen.' zegt hij terwijl hij mij een kus geeft. 'Weet je het zeker? Ik kan ook helpen.' 'Yaar, ga maar. Je bent moe, dus ga even lekker slapen. Ik kom eraan.' zegt hij.

Ik besluit om eerst even een douche te nemen, ik heb tenslotte wel lang in het vliegtuig gezeten en ik voel me een beetje vies. Ik pak kleren van Matthy uit zijn kast en handdoeken. Ik kleed me uit en stap onder de warme stralen.

Als ik klaar ben droog ik me af, kleed ik me aan en föhn ik mijn haren droog. Make-up laat ik voor nu even zitten, daar heb ik geen zin in. Ik loop naar de woonkamer en tref de jongens op de bank aan. Ik plof naast Matthy en kruip tegen hem aan.

'Hoe voelt het om weer thuis te zijn?' vraagt Koen. 'Jezus Koen, je doet echt alsof ik 3 jaar ben weggeweest.' zeg ik lachend. 'Maar wel fijn, ik heb dit gemist.' zeg ik daarna. 'Wij jou ook.' zegt Robbie met een glimlach. 'Wat een emotioneel gedoe. Waar is de drank? Ik ga m'n jetlag wegdrinken.' zeg ik als ik op sta om drinken te pakken. 'Iemand anders nog wat?'

En zo zitten we om 2 uur 's middags aan een borrel bij te praten over alles. Ook wat ik hier heb gemist, schijnbaar liep het allemaal erg stroef zonder mij. 'Het is dus maar goed dat ik terug ben.' zeg ik lachend. 'Ja, zonder jou zijn we nergens.' zegt Milo.

Het is nu zo'n 2 uur verder en we zitten nog steeds op de bank. Ik zit onder uitgezakt tegen Matthy aan. De deur van de woonkamer gaat open en verward kijk ik op. Jamie staat in de deuropening. 'Welkom thuis Yaar!' roept ze. Ik spring op van de bank en geef haar een knuffel.

'Jij zat hier zeker weer achter.' zeg ik terwijl ik Robbie aan kijk. 'Ja, maar het moest toch een verrassing blijven.' zegt hij. 'Dat is waar.' zeg ik. 'Dus, vertel me alles.' zegt ze als ze me mee trekt naar de gang. 'Wat gaan we doen?' 'Uiteten, ik heb gereserveerd bij een restaurant.' zegt ze. 'En dat zeg je nu pas?! Laat me eerst even snel omkleden.' zeg ik. Ik loop naar Matthy zijn kamer om mijn koffer te pakken. Ik heb hier natuurlijk geen kleren meer liggen, die moet ik nog meenemen van huis. Ik pak een jurkje uit mijn koffer die ik mee kreeg van een shoot. Ik doe nog snel een laagje make-up op en dan loop ik terug naar Jamie.

We stappen in de auto en ik verbind mijn telefoon met de auto en ik zet de playlist aan die Jamie en ik samen gemaakt hebben, vooral voor dit soort momenten. 'Dit is echt lang geleden.' zeg ik tegen Jamie. 'Klopt, maar vertel nu alles over New York!' zegt ze enthousiast.

We zitten inmiddels aan de tafel in het restaurant en ik ben nog steeds niet uitgepraat. Ik laat bewust het stuk van dat Matthy vreemdging achterwegen. Ik wil en kan er nog steeds niet over praten. Jamie heeft het zo te zien door en vraagt er ook niet over. Ik denk dat Robbie haar wel op de hoogte heeft gehouden van alles.

Als we zijn uit gegeten betalen we de rekening, die we splitten en stappen we weer in de auto naar huis. 'Wil je langs jouw huis rijden dat we wat spullen kunnen ophalen?' vraagt Jamie. Wat lief dat ze er aan denkt. 'Ja, als je dat wil doen.' zeg ik. 'Ja tuurlijk!'

'Hee Eef!' roep ik zodra ik binnen kom. 'Yaar! Ik heb je gemist man.' zegt ze terwijl ze de gang in komt rennen en mij een knuffel geeft. 'Hoi Jamie!' zegt Eva tegen Jamie en ze geeft haar ook een knuffel. Ondanks dat Eva en Jamie elkaar maar 1 keer gezien hebben kunnen ze best goed opschieten met elkaar.

Weer een saai hoofdstuk sorry :(


I hate you.. right? || BankzittersWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu