"Karya'nın babası olayım. Evlen benimle."
"Pardon? Daha bir saat önce tanıştık biz farkında mısın?"
|mpreg|
|Aşk yeniden temalı|
|changlix, minsung, seungın|
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~•~•~
"Bu nasıl bir rezillik Chan?"
Chan, annesinin sesini yükselterek konuşmasıyla iç çekti. Tüm herkesi evden göndermişlerdi. Annesi babası ve Seungmin'le birlikte oturma salonundaydı ve azar yiyordu.
"Anne sesini alçalt." Dedi oturma salonuna gelmeyen, oğluyla birlikte hâlâ girişte bekleyen Hyunjinin duymasını istemeyerek.
"Neyi alçaltacağım? Yeterince alçaldık zaten o tarla faresi gelip sana baba dediğinde! Daha ne kadar alçalalım?"
"Anne!" Dedi Chan uyarıcı ses tonuyla ve oldukça keskin bakışlarını annesinin üzerinde tutarak.
"Annene kızma Chan. O haklı." Dedi babası da. "Yıllar sonra yanında bir adam ve sana baba diyen küçük bir çocukla eve geliyorsun. Hesap soracağız tabii ki."
Derin bir nefes alıp babasına baktı Chan. "Ben hesap sormayın demiyorum baba. Annemin Hyunjine ve oğluma hakaret etmesini istemiyorum."
"Anne, baba." Dedi Seungmin ortamın daha fazla gerilmesini istemeyerek dikkatleri üzerine çekti. "Abim uzun yoldan geldi. Önce bir dinlensin. Sonra konuşuruz."
Chan, kardeşine baktığında Seungmin gülümsedi. Chan da oturma salonundan çıktığında Hyunjin karşısındaydı. Karya babasının elini tutuyor ve Chan'a bakıyordu. "Duydun mu?" Dedi Chan Hyunjin'e mahçup bir şekilde bakarak.
Gülümsedi Hyunjin. "Önemli değil."
"Tarla faresi miyim ben?" Dedi Karya Chan'a bakarak. Chan hemen onu kucağına aldı. "Hayır tabii ki. Annem onu yanlışlıkla söyledi."
"Yanlışlıkla mı?"
Kafasını aşağı yukarı salladı Chan. "Evet. Bazen büyükler yanlışlıkla yanlış sözler söylerler."
Chan'ın arkasından annesi de çıkarak gözlerini Hyunjine dikti. Yaklaştı ve yüzüne dikkatlice bakıp gözlerini devirdi. "Yok ben seni sindiremiyorum." Dedi ve Hyunjinin omzuna çarparak yanından geçti.
Hyunjin Chan'a baktığında Chan'ın mahçup bakışlarından sonra iç çekti. "Sorun değil."
"Hadi odaya çıkalım." Dedi Chan. Hyunjin Chan'ın yönlendirmesiyle birlikte odaya çıktıklarında Chan'ın kucağındaki oğlunu almış yere indirmişti.
"Chan abinin kolunu ağrıtacaksın oğlum."
Karya, Chan'ın bacaklarına sarıldı. "Chan benim abim değil, babam."
