"Karya'nın babası olayım. Evlen benimle."
"Pardon? Daha bir saat önce tanıştık biz farkında mısın?"
|mpreg|
|Aşk yeniden temalı|
|changlix, minsung, seungın|
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
~•~•~•~
Keyifliydi Changbin. Evindeydi, yıllardır hasret kaldığı oğlu yanındaydı. Artık bir de torunu vardı. Keyifli olmaması için bir sebep yoktu.
Dağ evinde olan olayların üzerinden iki gün geçmişti. Seungmin ve Chan da artık Changbinin evinde kalıyorlardı. Tabii, Seungmin için bu durum pek iyi değildi. Jeongin ile aynı odada kalmak pek hoşuna gitmese de şuanlık idare etmeye çalışıyordu.
Neyse ki Jeongin anlayışlı biriydi ki Seungmine oda da zorluk çıkarmıyordu. Yere hazırladığı yatakta yatarak kendi yatağını Seungmine vermişti.
"Dede!" Karya koşarak Changbinin yanına oturdu. "Günaydın." Dedi en neşeli sesiyle.
Changbin, torununa gülümseyerek saçlarını okşadı. Karya da, Hyunjinin çocukluğunu görüyordu. Bu onu eskilere götürerek hüzünlenmesine sebep oluyordu. Eskilere özlem duyuyordu.
"Günaydın dedesinin paşası. Babanlar hâlâ uyuyor mu?"
"Evet. Birbirlerine sarılmışlar koala gibi uyuyorlar."
Güldü Changbin. "Çok mu seviyorlar birbirlerini?"
Karya bir süre sessiz kaldı. Sonra gülerek kafasını salladı. "Evet."
Sadece gülümsedi Changbin. Diğer tarafta tam da karyanın anlattığı gibi birbirlerine sarılıp uyuyan ikiliden ilk uyanan Hyunjin olmuştu. Kendini Chanın kolları arasında bulunca ne olduğunu anlayamamış ve Chana ani bir tekme atarak kendinden uzaklaştırmıştı.
"N'oluyor lan?" Chan da afallayarak uyanıp acıyan karnını tutmuştu. "Hyunjin yavaş amına koyayım napıyorsun?"
"Niye sarılıyorsun bana?"
"Ben mi sarıldım sana? Sen dayanamayıp girmişsindir sıcak koynuma işte." Dedi Chan sırıtarak.
Hyunjin yumruğunu kaldırdı. "Bak çarparım ağzına. Ben ne gireceğim be senin koynuna?"
"Bilemiyorum artık. Bana gizliden aşık olduysan..."
"Chan." Dedi Hyunjin uyarırcasına. Sonra oflayarak saçlarını karıştırdı. "Ben bugün söyleyeceğim babama."
Kaşları çatıldı Chanın. "Neyi?"
"Neyi olacak Chan? Yalanımızı tabii ki. Çok fazla uzadı. Hem kardeşini bulunca söyleyeceğim demiştim. Baksana Seungminde sende burada sürünüyorsunuz resmen benim yüzümden."
"Hyunjin ben halimden memnunum." Dedi Chan aniden ciddileşerek.
Güldü Hyunjin. "Şu durumun neyinden memnunsun Chan? Kendi evinin çeyreği kadar bir evde kalıyorsun. Kendi evinin banyosu kadarcık bir odada benimle ve karyayla sıkış tıkış bir şekilde yer yatağında yatıyorsun. Bunun neyinden memnunsun?"
