Ayın Kırık Kalbi 🔪🖤

19. Bölüm

Eren yüzüne çok sert bir tekme yiyerek, yere düştü. Tabi elindeki ucu ateş olan sopada.

Kim olduğunu bilmediğim kişi beni hemen kaldırıp, oradan uzaklaştırdı. Kendine gelmeye çalışan Erene baktığımda, gözüm sopanın ucundaki ateşe takıldı ve ateşin toprağa sıçradığını gördüm.

Ateş Erenin dibindeydi ve Eren hala yerde yatıyordu. Kendine gelmesi an meselesiydi.

Ateş, toprağa sıçramış, Erene doğru ilerliyordu. Ateşin Erene sıçramasını istiyormuydum?

İşte bu sorunun cevabı uzayın derinliklerinde saklıydı.

"Ateş Erene değicek!" diye çığlığı bastı Eylül. "neden kalkmıyor!"

"Eren!" diye bağırdı Bartu. "ölmek mi istiyorsun!" Elimizden bir şey gelmiyordu. Yanına yaklasirsak bizde kül olurduk, o da.

Polis sirenleri gelmeye başlamıştı. Olduğum yerde öylece hulk gibi duruyordum.

Eren sonunda kendine geldi, önünde yanan ateşi ve bizi gördü.

"Kalksana!" diye bağırdım.

Ölmesini istiyordum ama benim elimden.

Son çare olarak yanına koştum ve onu ateşe deymeden geriye doğru sürükledim.

"Arya! Ne yapıyorsun! Dikkat et!" diye bağırdı Alp yanıma gelerek.

Eren öylece duruyordu, gözleri boş bakıyor, konustuklarimiz duymuyor gibiydi.

Ölüyü andırıyordu. Teni buz gibiydi.

Bir insan ateşin yanında iken donmuş olabilir miydi?

Polis sirenleri daha da çok arttı, toprağa basan ayak sesleride.

"Geliyorlar!" diye bağırdı Masal. " ya bizim yaptigimizi sanarlarsa!"

"Bilmiyorum! Hiç birşey bilmiyorum!" diye bağırdım ona doğru.

Yaşattığını yaşıyor olabilirmiydi?

Ne yaşamış olabilirsin ki, onunla.

9 Yıl Önce~

"Yapma!" diye inledim. "canımı çok yakıyorsun! Yanıyorum! Neden bu kadar sıcak!" Ateş ler etrafımda volta atıyordu.

Eren gözlerini bir saniye bile benden ayırmıyordu.

Sanki eğer ayirsa yok olucakmışım gibi.

Keşke yok olsam.

"O kız ölücek!" diye gürledi. Sesi olduğumuz yerde yankılanıp tekrar kulağıma geldi.

"O kız ölücek!"

"O kız ölücek!"

"Neden!" diye bağırdım. "Neden onu kurtarmama engel oldun!"

Yanıyordum. Ayaklarımın alti yanıyordu.

Eylül yaşıyormuydu? Ambulansı arayamamıştım.

Birileri bizi görmüş müydü? Beni kurtaricaklarmiydi?

Hiç sanmıyorum.

"Diğer kızda ölücek!" diye yeniden gürledi.

"O kızı o kurtardi! Ambulansı o aradı! Ve ben planlarımın içine burnunu sokanlardan hiç hoşlanmam!"

Hoşlanmazdi. O nelerden hoşlanırdı ki.

"Lütfen" dedim göz yaşları içinde ona bakarak. "Lütfenz altımdaki ateşleri al. Yanıyorum. Çok sıcak!" dedim ve başımı yere doğru serbest bıraktım.