Ayın Kırık Kalbi 🔪🖤

20. Bölüm

Aryanın anlatımıyla...

Telefonun çalmasıyla homurdanarak uyandık.

"Biri şu telefonu açsın artık!" diye bağırdı Eylül sağına dönerek.

"Kimin telefonu bu amina koyayım!" diye bağırdım fakat bağırmam kursağımda kaldı. Sola doğru döndüğümde kendimi yerde buldum.

"Ahh!" diye çığlık attım.

"Sabah sabah ne oluyor ya!" Kardelen kafasını kaldırarak bana baktı ve oflayarak geri kafasını yastığa koydu.

"Ay kızlar!" dedi Masal. Masala baktigimda telefonunu eline almış bir şeyler yapıyordu.

Yerde, başımı tutarak ayağa kalkip tekrar yorganın altına girdim.

"Kahvaltı saatim gelmiş de, onun alarmıymış." dedi Masal.

"Yeminle salaksin Masal." dedi Eylül boğuk bir sesle.

"Saat kaç?" diye sordum Masala bakarak.

Masal yastığının altına koyduğu telefonu çıkartarak saate baktı.

"9" dedi ve pencereye döndü.

"Kızlar! Her yer bembeyaz olmuş!" diye bağırdı ve cama doğru yürümeye başladı.

"Her yer nasıl bembeyaz oluyor ya?" dedi Kardelen kafasını kaldırarak.

"Kar yağmıştır." dedim bende ayağa kalkarak. "Aa bak yağmış bile."

Eylül yataktan zor bela kalktı ve lavaboya gitti.

"Orman çok güzel görünüyor." dedi Masal ellerini beline koyarak.

Başımı salladım. "Burası arka taraf olduğu için orman görünüyor, normalde bizim oda diğer tarafa bakıyordu. Burası daha güzel."

"Bencede." dedi Kardelen bana bakarak.

Eylül, lavabodan çıkıp yanımıza geldi.

"Hayatımız normale döndüğünde sizinle şurada kar topu savaşı yapmak isterim." dedi ve kıkırdadı.

Bizde güldük. "Belki bir gün." dedim.

Masal ellerini birbirine çarparak bize döndü, "Haydi kahvaltı hazirlayalim."

Doğruca lavaboya koştum. Elimi yüzümü yıkadım,kapıyı açtığımda Kardelen direk içeri girdi ve kapıyı kapattı.

"Diğerleri uyanmışmıdır?" dedim yatağımı toplayarak. "Düşünsenize bize kahvaltı hazırlıyorlarmiş."

"Ha ha ha! Onlar bırak kahvaltı hazırlamayı daha uyanmamışlardır bile." dedi Masal.

Eylül, Masalı göstererek; "Katılıyorum." dedi ve dolaba yöneldi.