Herkese tekrardan selamlarr.
Bölüm uzun mu olur kısa mı olur tam kestiremiyorum amacım tadında ve güzel geçmesi uzunluğu çok sıkıntı
Değil bence.Her neyse çok uzatmayacağım.
Lütfen satır arası yorum yaparak
Ve yıldıza basarak hikayeme
Oy verirseniz çok mutlu
OlurumNe de olsa ilk kurgum ve tutmasını çok
İstiyorumDüzenlemeleri yapacağım ama
Kaçırdığım yerler olursa şimdiden
Özür diliyorum..Keyifli okumalarrr...
İnsan bazen ne zaman, nasıl hissedeceğini bilemez. Bazense hissiz olur hiç bir duygu gelişimi olmadan sadece incelemekle yetinir.Şuan Doğa'nın da benimle aynı duygular içinde olduğuna nerdeyse emindim.
Kafamı yavaşca Doğa'ya çevirdiğimde onunda kocaman açılmış gözlerle muhteşem zekalı daha doğrusu gerizekalı patronumuz Umut Bey'e baktığını gördüm.
Bu işe bok mu varda başladım ben ajanlık nerden çıktı amına koyayım...
Doğa ile aynı anda verdiğimiz tepkiden dolayı Umut Bey'in bize şaşkın gözlerle baktığını gördüm. Haksızda sayılmazdı gayet muhteşem bi şekilde ikimizde bağırmıştık.
Gerçekliğe dönmemiz gerektiğini fark ederek iç dünyamdan çıktım. Daha yeni ayılmıştım ama geri bayılabilirdim. Çok abartmadın mı yaa.
Tamam, tamam biraz fazla abartmış olabilirim. En fazla birinci düşman şirkete en yakın arkadaşımla birlikte ajan olarak gidiceğiz. En fazla ne olabilirki..
Boğazımı temizleyip yeşil gözlerimi Umut Bey'e çevirdim. Oda benimle göz teması kurduğu zaman derin bir nefes alarak dudaklarımı araladım. "Peki biz bunu yapmak istemiyorsak?" Dedim. Doğa da hemen beni onaylamak istercesine kafasını olumlu anlamda salladı.
Umut Bey'in kaşları hafifçe çatılarak İlke'ye döndü küçük bir bakışmadan sonra geri bize dönerek konuşmaya başladı. "İtiraz kabul ettiğimi hatırlamıyorum Aden." Bu söylediği şeye göz devirmek istesemde yapmaktan vazgeçtim.
Doğa'nın konuşmasıyla bakışlar bu sefer ona dönmüştü."Adenle birlikte istifa edersek bu işi bize yaptıramazsınız. Ne de olsa o zaman sizin emirlerinize uyma gibi bir gerekçemiz olmaz." Kendinden emin konuşması ile Umut bey tedirgin olmuştu fakat aksine İlke fazlası ile rahattı.
İlke küçük bir gülümseme ile konuşmaya başladığında tüm hayallerim yine yıkılmıştı." İstifa etseniz bile yapmak zorundasınız çünkü bu şirkete sözleşme imzalayarak girdiniz istifanızdan sonra, iki hafta daha burda çalışmak zorundasınız," Nefes aldı ve devam etti. "Bu yüzden Doğacım o şirkete gideceksiniz ve o bilgileri alıp geleceksiniz istediğiniz yöntemi kullanabilirsiniz."
Gözlerim kısılarak İlke'ye bakmayı sürdürdüm. Burda çalışmamasına rağmen nasıl bu kadar söz sahibi olabiliyordu ve istediğimiz yöntemde ne demekti?
Başka kozumuzun kalmadığını fark etmiştik. Bu nedenle son bir ricada bulunmak istiyordum İlke'nin saçmalıklarıyla sonra ilgilecektim.
"Tamam, biz gidiyoruz ama üç değil bir hafta süre istiyoruz ne de olsa bizim içinde kolay bir karar değil."
BINABASA MO ANG
•VURAL•
General FictionKaranlık.. içime işleyen bir sıcaklık vardı. Küçüklüğümden beri kaybolduğum karanlık. O zamana dek hatırladığım az şey vardı. Göğsümde akan sıcaklık, karşımda duran kardeşim ve o günden sonra fobim haline gelen asansör... -Belkide sen asansör fobimi...