#Unicode
"သားသား"
"ဟင် သားလေး မေမေ့သားလေး သတိရလာပြီးလား"
"မေမေ သားရော သားလေးရော ထိခိုက်မိသွားသေးလား"
"ဘယ်သားလေးလဲသားရဲ့"
သားနိုးလာတာကို အပျော်လွန်ပြီး ဝမ်းသာလုံးဆို့ကာ ကျဆင်းလာတော့မယ့် မျက်ရည်တွေက ကိုယ့်လက်ကို အားကိုတကြီး လှမ်းဆွဲပြီး မျှော်လင့်တကြီးမေးနေတဲ့ သားရဲ့မျက်ဝန်းလေးတွေကိုကြည့်ပြီး ပါးပြင်ပေါ်ကို စီးကျမလာနိုင်တော့ပေ။
"ခြူတူးလေမေမေရဲ့ ခြူတူးလေးလေ"
"ဘယ်ကခြူတူးလေးလဲ"
သားသားလို့အော်ပြီး နိုးလာလို့ စိတ်ထဲမှာ ထူးဆန်းနေတာပါ။ သားပြောတဲ့စကားတွေကိုကြားရတော့မှ ပိုထူးဆန်းသွားတယ်။
"ဟာ မေမေကလည်း မေမေ့မြေး သားရဲ့သားလေ"
ဗုဒ္ဓေါ မေမေ့မြေးတဲ့။ ဘယ်ကမြေးကိုပြောနေတာပါလိမ့်။
"မေမေ့သားလူပျိုလေးက ဘယ်ကလေးကရှိရမှာလားကွယ်။ မေမေတောင်ချစ်လို့မဝသေးတာ"
"ဟင်"
မေမေဘာပြောလိုက်တာပါလိမ့်။
"တော်ပါသေးရဲ့။ မေမေ့သားလေး အမြန်သတိရလာလို့။ အကြာကြီးမေ့နေမှာကို မေမေစိုးရိမ်နေခဲ့တာ။ မြန်မြန်နိုးလာပေးလို့ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် မေ့သားလေးရယ်။ မေမေဆရာခေါ်လိုက်ဦးမယ်"
မေမေက ရေးကုတင်ဘေးက ခလုတ်ကိုနှိပ်လိုက်တော့ ရေးမေမေ့လက်ကို လှမ်းဆွဲလိုက်တယ်။
"မေမေ"
"ဟင်"
"ခုဘယ်နှစ်ခုနှစ်လဲဟင်"
"၂၀၂၁လေသားရဲ့"
"သားအိပ်ပျော်သွားတာဘယ်လောက်ကြာပြီလဲဟင်"
"နှစ်ပတ်"
သွားပြီ။ ရေးကမ္ဘာလေး ပျက်စီးသွားပါပြီ။ ရေးပြန်မရနိုင်တော့တဲ့ကမ္ဘာလေး။ ဦးဝေ ဦးဝေရေ ကျွန်တော် ဦးဝေကို မပိုင်ဆိုင်ရတော့ဘူးပေါ့။ ဦးဝေက ကျွန်တော့်ဦးဝေမဟုတ်တော့ဘူးပေါ့။ သားသားတို့ရော ခြူတူးနဲ့ရှူတူးလေးကိုပါ ရေးဆုံးရှုံးလိုက်ရပြီ။
YOU ARE READING
OMG . . . My Future Husband is Him !!!
Romanceဘဝထဲကို ရုတ်တရက်ဆိုသလို ယောင်္ကျားတစ်ယောက်နဲ့ ကလေးလေးနှစ်ယောက် ရောက်လာခဲ့ကြတယ်။