Yeni Bir Hayat

0.9

Merhaba arkadaşlar bölüm biraz geç geldi üzgünüm. Umarım bölümü beğenirsiniz.

Medya Ceren Şahmaran

⛓️

*Ceren in ağzından*

Baba demiştim. Ve bunu böyle kötü bi anda demiştim. Çaresizdim neden bilmiyorum ama onlara karşı kendimi kötü hissediyordum. Azad a karşı özellikle. Beni en kötü halimle görmüştü ve ben hiçbir şey diyememiştim. Sadece ağlamıştım şuan da yaptığım gibi.

Hıçkırıklar içinde ağlıyordum. Odada bi tek benim ağlamalarım ve hıçkırık sesim vardı. Kollarımı babama daha çok sardım. "Ben bu şekilde yaşayamam. Ben bu hislerle yaşamayamam ben bu bedenle yaşayamam" dedim sesim sonlara doğru kısılmıştı. Babamın omuzu sarsılıyordu ve geri çekildi. Sonra gelip bi başkası sarıldı. Benim ağlamam daha da şiddetlendi "Şşşt geçti yavrum. Bak biz yanındayız bi daha 'ben yaşayamam' demek yok" dedi Yekta. Odanın kapısı açılıp kapandı ve burnuma ıslak toprak kokusu geldiğinde Hozan ın geldiğini anladım. Elini başıma koydu kendine doğru çekti ve saçlarımı koklayıp öptü.

Yekta dan ayrılınca odadakilere baktım ve annemle babamı görmedim. Onlar çıkmıştı odadan. Herkes bana bakıyordu tek kişi dışında. Azad yere bakıyordu. Geldiğinden beri bana bakmamıştı. Elleri dikkatimi çekmişti. Kerem i yumrukladığı eli. Soyulmuştu parmak boğumları. Sonra yere baktım ve "Teşekkür ederim" dedim aniden çatallaşmış sesimle. Azad dışında hepsi bana alamayarak baktı. Ve ekledim "Azad abi" dediğimde Azad sanki boşluğuna gelmiş gibi kafasını kaldırıp bana baktı.

Şaşırtmıştı bu yüzünden hemen okunuyordu. Ağzını açtı "N-neden ki ben bi şey yapmadım?" dedi sorarcasına. Gülümsemeye çalıştım ve "Sen olmasan ne olurdu bilmiyorum. Yani t-teşekkür ederim" dedim. Ve Azad abi bu dediklerimden sonra hemen odadan çıktı. Yüzüm düşmüştü ve Baran yanıma geldi yüzümü ellerinin arasına aldı. "Sen Azad a bakma. Sana olanlardan dolayı kötü etkilendi. Ben onunla konuşayım güzelim" dedi ve anlımı öptü. Sonra odadan çıktı. Hozan konuştu "Ben babamlara bakıcam gelicek misiniz?" dedi ve Behram başını salladı. Bana gelip sarıldı ve başımı öptü. Ayrılınca Hozan la beraber odadan çıktı.

Yekta yanıma gelip oturdu. Beni kendine çekti ve bana sarıldı. "Yatmak ister misin?" dediğinde korkarak baktım. Bugünden sonra tek başıma yatabileceğimi düşünmüyorum. Yekta korktumu anlamış gibi güldü "Beni bu bakar sevdiğini belli etme. Diğerleri kıskanacak" dedi. Kaşlarımı çatarak "Ben tek başıma yatıcam. Gerekirse Hozan ı çağırırım" dediğimde bu sefer Yekta kaşlarını çattı. "Hozan abi ne alaka? Senin ikizin benim ben" dediğinde gülerek "Hozan da benim abim ama onu çağırmam doğal değil mi? Hemen Hozan la uyumuştum" dedim.

Yekta sesli bi şekilde nefesini dışarı verdi ve "Beni beni Yekta nı biricik ikiz-" derken aniden kapı açıldı "Yatıcak mısın yoksa ben mi yatayım?" dedi Behram. Şaşkınlıkla kapıya baktım. Yekta "Sana ne lan?! Yürü git ben yatıcam Ceren le!" dedi ve kalkıp Behramın kolundan tutup odadan çıkardı ve kapıyı kapattı. Ama fırlatırcasına yani.

Ellerimi havaya kaldırıp "Tamam seninle yatıcam" dedim.

Gülerek yanıma geldi ve "Tabi benim dışımda kimseyle yatamazsın" dedi ve ona baktım "Abimlerle yatarım ama öyle deme" dedim. Yekta hemen cevap verdi "Kimseyle bi daha görmiycen yoksa kırarım o bacaklarını haaa" dedi. Tabi aklıma sinsilik geldi. Hemen melül melül baktım Yekta ya "Ama ben evlendiğimde napıcaksın?" dedim ve dehşet içinde bana baktı.

"Ne evlenmesi ben vermiyorum seni. Nerden çıktı bu?" dedi.

Masum bi şekilde güldüm ve "Ne evlenemez miyim? Ben kendi kararlarını alabilecek birim Yekta" dedim. Bana yaklaştı ve yüzümü ellerinin arasına aldı "Yekta mı o kim? Ben senin ikizinim" dedi ve ekledi "Ayrıca evlenmek yok" dedi. Başımı salladım konu uzamasın diye.