BEYAZ KAFES

12. BAZEN SIRLAR ANSIZIN ORTAYA ÇIKAR -I-

OY VERMEYİ VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN 💕

Keyifli okumalar ✨

🍸

"Ölüm sessizliği mübarek"

Seda'nın sesi, salonda oluşan derin sessizliği bozdu. Hisar'dan bakışlarımı çektim. Merdivenlerden inen Seda'nın ayak sesleri benim çeşitli tablolarla süslenmiş duvarda gezinen bakışlarımla zihnimde eşleşiyordu.

Düşündüm. Hisar hislerinde samimi miydi?
Söyledikleri doğru değildi diyelim. Kandıracağı kişi Alim mi olurdu?

Kafam allak bullaktı.

Bizden hala bir ses çıkmadığını gören Seda, "Neler oluyor?" diye sordu meraklı gözlerini her birimizin üzerinde gezdirirken.

"Ben. Şey. Üzerimi değiştirip geliyorum. Terledim. Çok terledim." diyerek hızlı adımlarla merdivenlere yöneldim.

"Kahvaltı hazır. Hızlı ol Aslı" dedi Seda.

Koşar adımlarla odamın olduğu kata geldiğimde, Hisar'ın odasının önünde durdum.

Kendi odama doğru hızla yürüdüm ve birinin görüp görmeyeceğini çokta umursamadan odama girdim. Şu an gizli kapıyı kullanmak için bile Hisar'ın odasına girmek istemiyordum.

Üzerimdekilerden kurtulup küvete girdiğimde suyun sıcaklığını ayarlamadan, tepemden ayak uçlarıma kadar ilk bir kaç saniye soğuk suyun akmasına izin verdim. Belki bu beni dinç hissettirir ve mantıklı düşünmem için beynimi çalıştırırdı.

Beni bu kadar dağıtan neydi?

Hisar'ın hisleri mi? Bende ki karşılığı mı?

Hisar'ın hislerinin bende bir karşılığı var mıydı?

Bende bir karşılığı yok ise-ki ona karşı arzudan başka bir şeyim bence yoktu. O zaman aynı evin içinde bu kadar karmaşık hisler ve duygular ile nasıl yaşayacaktık.

Benim bir an önce kendi evimde hayatımı idame ettirmeye başlamam lazımdı. Ta en başında anlaştığımız gibi. Gündüzleri kendi evimde geceleri sadece bu evde olmam lazımdı.

Zaten gece kulübü işleten adam gece çalışır eve de gelmezdi. Onu görmezdim. Sahi evlendiğimizden beri Hisar neden geceleri sürekli evdeydi?

Derin bir of çekerek suyu kapatıp duşa kabinin kapısını açtım. Banyo buhar bulutuyla kaplıydı. Hızla bornozumu giyip odaya geçtiğimde karşımdaki yatakta bağdaş kurmuş, oturan Ezgi'yi gördüm. Kafasını kaldırıp bana baktı.

"Olanlar hakkında konuşmaya geldim" dedi düz bir ifadeyle. Her ne kadar bunu tahmin ediyor ve alttan alttan bana bunu anlatmaya çalışıyor olsa da duyduğu itiraf onu da şok etmişti belli ki.

"Olanlar değil aşkım olan." dedim.

"Aslı, kızım biz aşağıda ne duyduk öyle. Oha ben şok yani" dedi. Kaşlarımı havalandırıp ona baktım. Bakışımı görünce, "Tamam, ben tahmin ediyor ve hatta altıncı hissime güvendiğimden bu anın yaşanacağından baya da emindim açıkçası ama aşkım bu kadar erken ve itirafın Alim'e yapılması. Bilemiyorum yani bana bile sürpriz" diye devam etti ellerini iki yana açarak.

"Sen Hisar'ın ciddi olduğunu düşünüyorsun yani?" diye sordum.

"Hem evet hem hayır" dedi Ezgi kararsız şekilde dudaklarını düzerek.

"O ne demek be?" diye sordum iyice allak bullak olan yüz ifademle.

"Aşkım ben Hisar'ın hislerinin gerçek olduğuna inanıyorum ama Hisar'ın bunu şans eseri Alim'e anlatırken sana yakalanmasına inanmıyorum" dedi, az önceki cümlesini açıklayarak.