Love & Regrets

Chapter 4

Travel back down that road.
---
A/N Simula na po ng flashback sa next chapter...
---
Alivia Imara's POV

After that phone call that morning, I've cancelled all my meetings. I want to think and sort things according to its right place.

I won't go home tonight but I informed my family. I've drive through our old house in Bulacan.

Pagkadating ko at nakita ko kaagad si Aling Mirda, ang matandang katiwala ng bahay namin. Sila ang tumatao sa bahay habang wala kami. Dahil sa malaking tulong nila sa amin noon pa man ay pinatira sila dito nina Mom and Dad ng libre.

"O iha, anong ire ang ginagawa mo dito. Nais mo bang tumuloy muna sa iyong silid?" Tumuloy na ako sa bahay matapos kong ipaliwanag na dito muna ako tutuloy. Isinabay ako ng pamilya nila sa hapunan. Aba't masarap pala ang tuyo at kamatis kahit its my first time to try it.

Pagkatapos kumain ay umakyat na ako sa itaas.Maayos pa rin ang kwarto ko. Walang nagbago. Ang favorite bedsheets ko ang nakalatag sa kama. Nandun pa rin ang pillows ko. Lumapit ako sa aparador at tiningnan ang mga damit ko. Ni wala man lang nagalaw. Inamoy ko pa ang mga damit at ambango. Hanga talaga ako sa lubos na paggalang samin ni Aling Mirda.

I take my shower.
I've choose some pajama ang shirt sa closet para pantulog ko.

We were as one babe for a moment in time..I open my iPod and this is the song played first and I can't help remembering our past. Me and Clov.

And it seems everlasting that you would always be mine... Yes I thought na kami na talaga, na kami ang magpapatunay na may fucking forever shitness. Pero stir lang pala ang lahat, kumbaga sa free taste, patikim lang. Kumbaga sa hiniram,kailangan ring ibalik.May limit and that fucking limit make me this strong.

You just wanna be free, so I'm letting you fly...The day he ask me to let go is the day I set him free. Eh sa iyon ang gusto niya e. Di kasi ako ang tipo ng tao na ipipilit ang sarili ko sa taong isinusuka ako. Aaminin ko, its freaking hard to move on, its like making my heart lies on the railway and let the train pass on it leaving it torn apart and distorted. Ang drama ko di ba? Masakit talaga para sa akin.Ewan ko lang sa kanya.

Coz I know in my heart babe,our love will never die no!... Iyan lang ang di ko masang-ayunan, oo noong mga first year after he left me dumbfounded ay umaasa pa rin akong babalikan niya ko. That line,exactly define my high hopes for us. Deym. Wala na pala talaga. Kala ko may forever. Shit walang ganun. If ever man na meron...it is the changes,changes is the only constant thing left in the world aside from God's love to us.

I pause the song, when I'm about to sit up straight again natamaan ko ang lampshade at nahulog ang isang litrato. Nanginginig ang kamay na pinulot ko ito at tiningnan. It is an old picture of me and a man.

And that man is no other than Clovis Bacchus Ancheta.

And this picture makes me travel back down that road again...

---
A/N continues...

Andrama ni Alivia no?
Dedicated to my 7follower:)
Haha, but I nga may nagfollow pa e.

(6-19-15)