• ချစ်ခွင့်တောင်းမယ် • 𝙵𝚒𝚗𝚊𝚕

1.1K 145 47
                                    

မြို့အုပ်မင်း လည်း အတန်ကြာအောင်
ကြည့်ပြီးတော့ သူလည်း ဆော့ဂျင် ရှိရာ
သို့ သွားလိုက်သည် ။ သူတပည့်နှစ်ယောက်ကတော့ သူတို့နှင့် ဝေးရာကို ပို့ကာ ပြန်ခိုင်းစေလိုက်သည် ။

" အေးလား ဆော့ဂျင် ။ "

ချည်သားဘောင်းဘီ အပျော့လေးကို
ဒူးလောက်ထိ လိပ်ထင်ကာ ကျောက်ဆောင်
ထက်တွင် ထိုင်ပြီး ခြေထောက်တွေကို
ရေထဲသို့ တွဲလောင်းချထားသည် ။
ပါလာတဲ့ ဧည့်သည်ကိုတောင် ခဏတာ
မေ့သွားသည် အထိ သဘာဝထဲ ဆော့ဂျင်
နစ်မြောနေသည် ။ ထို့နစ်မြောမှုမှမြို့အုပ်မင်း
ရဲ့ အသံကြားမှ သူလည်း သတိပြန်ဝင်လာတော့သည် ။

" ဟုတ်ကဲ့ အေးတယ် မြို့အုပ်မင်း ။ "

" ကျုပ်လည်း စိမ်ကြည့်ချင်တယ် ။ "

" ကြွပါခင်ဗျ ။ "

မြို့အုပ်မင်း ကလည်း သူ့ဘောင်းဘီအား
လိပ်ကာ သူ့ဘေးနားသို့ ဝင်ထိုင်လာသည်
ဆော့ဂျင် လည်း အလိုက်သိစွာ ဘေးသို့
အနည်းငယ် တိုးပေးလိုက်တော့ မြို့အုပ်မင်း
ရဲအကြည့်တွေက အနည်းငယ် ပြောင်းသွား
သည် ။

" ဘာဖြစ်လို့လဲ ကျုပ် အနားမှာ ထိုင်လို့
ရပါတယ် ။ "

" အဲလို မဟုတ်ပါဘူး ကျွန်တော်က
မြို့အုပ်မင်း ....

" ကျုပ်က မောင်မင်းကို ဝေးဝေး
သွားခိုင်းနေလို့လား ။ "

" ......... "

" အနားမှာပဲ နေပါ အဆင်ပြေပါတယ် ။ "

မြို့အုပ်မင်း ရဲ့ အမိန့်အတိုင်း သူပထမ
နေရာကို ပြန်လာထိုင်ကာ နေပေးလိုက်
သည် ။ အနည်းငယ် အနေခက်ပေမယ့်
လို့ အဆင်ပြေပါတယ် ။

" အေးတယ် ရေက ။ "

အစီအစဉ်မရှိ ထွက်လာတဲ့ စကား ....
တကယ်ပဲ ဘာလုပ်ရမှန်း မသိပါလား

" ဟုတ်တယ် ရေက အေးတယ် ။
မြို့အုပ်မင်း ရေထဲဆင်းချင်လား ။ "

" ဟင့်အင်း ကျုပ်မဆင်းချင်ဘူး ။ "

" အာ .... ဟုတ်ကဲ့ ။ "

စကားပြောပုံက မာကျောသည် ထင်ရရုံ
မဟုတ် မာကျော ပြတ်သားပါသည် ။
ဒါဟာ သူ့ရဲ့ ပုံစံပဲ ။ အခုလည်း ဆော့ဂျင်
ကို မောကျောသည့် အသံနှင့် တုံ့ပြန်မိ
ပြန်သည် ။ လူမရှိတဲ့ နေရာကို ခေါ်လာတာ
ရည်းစားစကားပြောဖို့ ။ မဟုတ်ဘူး !
ချစ်ခွင့်တောင်းဖို့ ... အခုတော့ ဘာလုပ်ရမှန်းလည်း မသိသလို ဘယ်က စပြောရမှန်းလည်း
မသိဘူး တကယ်ပါ ။

KOOKJIN ONE SHOT COLLECTION Where stories live. Discover now