Abimin Arkadaşı | Texting

58

Elvin abla ben dershanedeyken beni arayıp buluşmak istemişti bu akşam dönecekti yarın okul olduğundan dolayı hem Nida'da Mehmet abiyle kalmıştı onlarıda özlemiş olmalıydı.

Son derse girmeyip Elvin abla ile buluşmak için otobüse bindim. Bizim oralarda bir kafede beni bekliyordu.

"Didoo." Diye seslendi beni görür görmez bende yanına gittiğimde sarıldık.

"Canım kusura bakma senide dersinden ettim ama gitmeden bir konuşalım istedim."

"Sorun yok Elvin abla bende seninle görüşmek istiyordum zaten. Konuştunuz mu Sabiha teyzeyle merak ediyorum."

Dudaklarını birbirine bastırıp başını salladı.
"Bir şeyler içerken konuşalım." Dedikten sonra ikimiz içinde türk kahvesi siparişi verdi. Kahveler geldiğinde konuşmaya başladı.

"Didem annemin seninle kişisel hiçbir sorunu yok. Biz konuştuk uzun uzun. Sana şöyle anlatayım o kafasından Ergin için bir eş belirlemiş, bir gelecek çizmiş olaylarda hayal ettiği gibi gelişmeyince bunu kabullenememiş."

Tırnak etlerimi yolmaya başlamıştım bile stresten. "Elvin abla açık konuş benimle. Kısaca seni Ergin'e yakıştıramıyor mu diyorsun?"

Üzgün üzgün bana baktı. "Bak bu erkek anneleri oğulları doğduğundan beri onlar için türlü türlü hayaller kurarlar ve en değerlileri onlar olur. Klasik türk annesi Didem. Aman oğlum üzülmesin, aman oğlum sıkıntı çekmesin, oğlumda oğlum kısacası oğullarını kendilerine bağımlı etmeye çalışıyorlar. Çok şükür Ergin anneme o kadar düşkün değilde ona bağımlı olarak yetişmedi."

"Ne yani bizi hiçbir zaman kabullenmeyecek mi abla ?"

"Saçmalama." Diye yükseldi. "Ergin gittiği için perişan aklı başına geliyor yavaş yavaş, Ergin'le baya ağır kavgalar etmişler bende sert konuştum biraz düşünüyor şimdi o. Senin için ima ettiği şeyler çok çirkin şeyler annemi savunmayacağım asla ama pişman olduğunuda görebiliyorum. Sen elimizde büyüdün bizim oda düşünüp taşınıp kendine gelecek."

Kinayeyle konuştum. "Yaa pişman olduğu için dün senle sarılırken bana düşman gibi baktı Elvin abla."

"Tatlım sen bana güven bu iş yakın zamanda çözülecek o şuan kafasında bir şeyleri çözmeye çalışıyor. Ben arada arayıp onu yoklayacağım zaten. Siz Ergin ile bu durumlardan dolayı üzmeyin birbirinizi."

Başımı salladım. "Tamam abla içim birazda olsa rahatladı."

Bir sürede havadan sudan sohbet ettikten sonra ayrıldık. Eve geldiğimde babam abimle içeride oturuyordu yanlarına gidip selam verdim.

"Açmısın canımın içi ?" Diye sordu abim.

Başımı salladım. "Açım siz yediniz mi ?"

Bu sırada bakışlarım kısa süreliğine babama kaymıştı oda bana bakıyordu ama bakışlarımız kesişince hemen önüne döndü.

"Yemedik beraber hazırlayalım." Diyerek abim ayaklandığında babam itiraz etti. "Gelin dışarıda yiyelim değişiklik olsun."

Abimle birbirimize şaşkın şaşkın baktık. Abim hafif tebessüm etti. "Olur."

Biz annemin vefatından beri böyle basit aile etkinliklerini bile yapmaz olmuştuk.

Evden çıktığımızda küçükken sık sık geldiğimiz balıkçıya geldik. Annem çok severdi burayı. Babam bilerek mi burayı tercih etmişti bilmiyordum.

Masaya oturup siparişlerimizi verdikten sonra ortam çok gergindi. Yani ben çok gergindim.

Babam genzini temizledi. "Sen neler yapıyorsun Didem ?"

Abimle yine ufak bir bakışma yaşadık. Tebessüm etmeye çalışıp cevap verdim. "İyi baba iş güç aynı."

Başını salladı. "Dershaneye başlamışsın o nasıl gidiyor."

Abim "Baba." Diyerek müdahele edecekken babam eliyle durmasını işaret etti. "Duhan, kızımla sohbet ediyoruz karışma sen."

Kızım..
Peki..

Bir yandan korkmaya başlamıştım şuan anlayamıyordum samimi olup olmadığını.

"İyi gidiyor baba eksiklerimin çoğunu tamamladım sayılır."

Başını salladı. "İyi, iyi hangi bölümü istiyorsun ?"

"Mimarlık istiyorum."

"Devlet kazanamazsan özele yollarız seni çok sıkıntı etme."

Abimle birbirimize ağzımız açık bir şekilde baka kaldık. Bu kişi babam mıydı ?

"Teşekkür ederim." Diye mırıldandığımda önümdeki balığı yemeye devam ettim.

"Sen neler yapıyorsun Duhan ? İşleri idare edebiliyor musun ?"

Babamın bizimle sohbet etmeye çalışması her geçen saniye dahada şaşırmamıza neden oluyordu.

"İyi baba. Sorun yok hallediyorum ben yarın gelirsin işe kontrol edersin zaten."

"Buğlem ile nasıl gidiyor ? Evlilik düşünüyor musunuz ?"

Abim öksürmeye başladığında bardağına su koyup uzattım. "Hayırlısı baba." Dedi kendini toparladığında.

"Öyle tabi ama hayırlı iş çok uzatılmaz derler."

Başını salladı abimde. Tekrar sessizce yemeklerimize döndük. Balıkçıdan kalkıp arabaya bindiğimizde dönüş yoluna geçtik sahil yolundan ilerlerken babam arabayı sağa çekip indi bir anda.

"Didem." Dedi abim babam iner inmez.

"Aynı şeyi mi düşünüyoruz abi."

"Sanırım." Dedi. "Babam gerçekten değişmişe benziyor bizimle sohbet ediyor hayatlarımızı soruyor."

"Evet ama yinede korkuyorum yanlış bir şey demekten."

Hafif arkaya dönüp benimle göz teması kurdu. "Babam senden utanıyor bence."

"Farkındayım göz göze gelince rahatsız oluyor. Ama bana yaptıklarını unutamıyorum."

"Canımın içi babam hastaydı biliyorsun bir şans daha ver ona tamam mı ?"

Başımı salladım. "Biliyorum bende onun için çabalıyorum ya zaten."

O sırada babam elinde iki tane kese kağıdıyla arabaya bindi. Birini bana uzatıp diğerini abime verdi.

"Kestane aldım görünce. Siz seversiniz."

Duhan abimde severdi ama ben çok çok severdim. "Teşekkür ederiz." Diye mırıldandım kestaneyi alıp kabuklarını soymaya çalışırken. Çok sıcaktı elim yana yana 5 dakikada anca soydum küçükken de çok sıcak diye ben soyamazdım hep babam soyup bana verirdi.

Genzime acı bir tad dolduğunda dikiz aynasından babamla gözlerimiz kesişti.

"Baba." Dedim sessiz bir şekilde.

Aynadan bana sorar gibi baktığında soyduğum kestaneyi arkadan ona doğru uzattım.

Tereddüt etsede avucunu açtığında eline bıraktım. Gözlerinin dolduğuna anbean şahit oldum. Belkide benim aklıma gelen şey onunda aklına gelmişti bilemiyorum.

Yol boyu babam ile gözlerimiz o dikiz aynasında kesişti..

🌿

Hüzünlü kekim Didom yufka yüreğini severim 🥺🫶🏻