The Secret Of Our Universe | THE PHANTAZEIN SERIES 2

Chapter 7 ~Blackmail

RONICK ZULAIVAN

“Hey. Okay ka lang?” Someone approaching me while I’m sipping my soda under the tree. I choose to be alone because there’s a lot of things swirling in my head but now, Kali Marie Ortiz was seating beside me. Istorbo. After lunch hindi pumasok ang first subject teacher namin kaya lumabas na lang ako. Alas tres pa naman ang 2nd subject namin. Gusto ko sanang umidlip pero imposible na dahil biglang nagising ang diwa ko.

“Mag-isa ka yata? Where is Bruce?” She tried to make a conversation. “He’s with friends. Hindi ko alam saan sila pupunta. And you’re cousin too?” Nagtaka rin ako kung bakit wala siyang kasama. “Library”. She sighed. Isang bagay nalaman ko sa kanya. She don’t want so stay in libray. She hates studying. But I’m not sure, baka ngayon lang.

“You look pale, Zulaivan.” Titig na titig siya sa akin habang ngumunguya ng Oishi. Well, kanina pa talaga masama ang pakiramdam ko dahil wala akong matinong tulog dahil sa babae na iyon sa panaginip ko.

“Tara?! Clinic tayo? Pwedi ka naman magpahinga doon e’. Close naman kami ni ate Nurse.” Sinasabi niya pa lang iyon pero hinahatak niya na ako. Gagawin niya lang akong dahilan dahil ang totoo siya naman talaga ang gustong matulog. Okay. Isa’t kalahating oras ako iidlip pwedi na iyon. Nakangiti ang nurse ng pumasok kami sa clinic. Nagtataka man ngunit tumango na lang nang magpacute si Kali.

“Ate Nurse, nahihilo daw po si Zulaivan and he looks pale po. Pwedi po ba magpahinga siya dito saglit? And I take care of him wala naman po kaming first subject this afternoon.” Tumango lang si Nurse. Kali signed in a logbook at diritso na sa higaan na may mga kurtinang puting nakalaylay. She occupied a bed next to mine pero natatakpan ng kurtina.

“Stay there. Kung may kailangan ka dito lang ako sa kabila okay?” Pagkasabi niya ay hinatak ang kurtina sa pagitan ng higaan namin at hindi na umimik. “Kung umasta ka malubha ang sakit ko noh?” Bulong ko. “Shhh! Idlip ka na.” I heard her mumbling. Then I slowly close my eyes.

I’m so sleepy. I try to close my eyes. But I can’t see the darkness within all I can see is another world. Brighter world but unfamiliar places. At parang nagising ako bigla. Hindi naman ata ako natulog, mukhang pumunta lang ako sa ibang bahagi ng mundo.

Then I found my self talking to a mysterious girl at my back two meters away from me. Bakit alam ko’ng may tao doon. I’m seating in a wooden bench near the small cabin while I heard a water near by. It’s a stream. Wooh it’s like a paradise in my eyes. A lot of trees surrounded and I heard a bird flying and singing and hunting their foods.

“Finally nagpakita kana sa akin.” Wala sa sariling sabi ko sa kanya, nagtataka man ako pero hindi ko makontrol ang sarili ko. I’m talking to a stranger. It’s like someone bewitched me in this place. The girl noded. Hindi siya umimik pero patuloy lang na naglakad palapit sa akin.

“You can rest here, malayo ang nilakbay mo.” Patuloy na sabi ko at nilingon ko na siya. Our eyes met. Do I know her? She’s not familiar but why I’ll talking to her casually. Parang matagal na kaming magkakilala or something there’s a connection between us.

“You’re talking to me?” Itinuro niya ang sarili niya. Habang paupo sa bench.

“Yes, my girl. I’ll waited you for so long.” What the fuck! Why I’m saying that words? Eh ngayon ko pa lang siya nakikita. Ano bang nangyayari sa akin. “I was afraid I may never be able to see you again.” Narinig kong sinabi pa iyon ng bibig ko. Nagtataka man ay wala akong nagawa. Nakatitig lang ako sa kawalan habang katabi ko siya. The girl was young at mukhang kaedad ko lang naman siya. She’s not familiar pero parang magkakilala kami.

Bigla na lang nagfastforward. Nasa movie ba ako? Or sa loob ng libro? I saw a random moments sa harapan ko. Hindi ko alam kung nangyari na ba ang mga iyon or ang mga kailangan ko pang malaman sa mundong ito. Hayss. Hindi ko alam anong meron ako or napupunta ako dito. Well, exciting naman pero sana doon na lang ako napupunta sa loob ng anime. Or yung mga drama sa korea sa panahon ng Joseon Dynasty. I’d love to be here makikita ko si IU my love. At si Kim Dami.