(medyaya bakın aşırı iyi)
Tekrardan doktor odaya geldi ve kontrollerine devam etti. Bu sürece george ve sapnap de onları izledi.
Kontroller yarım saati almıştı.
Doktor dream e, tekerlekli sandalyesine oturmakta yardım etti.
George a dönerek:
"Bayım, hastamızı danışmaya götürün. Orada taburculuk işlemleri olacak. Geçmiş olsun"
"Sağolun"
George, dream in sandalyesini sürmeye başladı. Sapnap de yanlarında danışmaya doğru yürüdüler.
Danışmaya vardıklarında dream birkaç şey imzaladı ve George ile sapnap e birkaç bilgi verildi. Ardından hastaneden ayrıldılar. Tabiki çoktan saat gece 1 idi.
Üçü de son derece yorgundu.
Sapnap arabanın sürücü koltuğuna bindi ve George ise clayin arkaya oturmasına yardım ettikten sonra öne oturdu.
(Kasımpaşayı yenioz şu an jdosdn)
Clay yol boyunca dışarısını izledi. Diğerleri konuşturmaya çalışsa bile "Sonra konuşalım." Diyerek geçiştirdi.
Eve vardılar. Sapnap arabayı parketti ve içeri girdiler. Clay sandalyesinde, sapnap ve George ise yüzleri ona doğru -clay e- koltukta oturuyordu.
"Beyler aç mısınız?" George önerdi. Fakat ne yemek yapacak gücü veya enerjisi vardı.
"Ben aç değilim, clay aç ise bilmem ama ben yatmaya gidiyorum. İsterseniz siz konuşun. İyi geceler"
"İyi geceler"
Sapnap odadan ayrıldı ve kendisi için ayrılan odaya gitti ardından da yatağaına yatıp uydu.
"Clay aç mısın?"
"Sen yorgunsundur, uyuyalım bence"
"Aç mısın dedim." George sert bir ifade kullanmıştı. Asla kullanmazdı.
"Evet ama bu geceyi geçirebilirim sakın birşey hazırlama"
"Sadece aç olup olmadığını sordum, hazırlayıp hazırlamayacağıma ben karar veririm" sözünü kararlılıkla söyledi.
"Ama-"
"Şhhh." George mutfağa gitti ve küçük bir tavaya çok da uzun sürmeyen bir omlet hazırladı. Tabağa koydu. Geri salona döndü ve clayi mutfağa götürdü.
"Sana birşey yapmamanı söylemiştim"
"Bu sana sorduğum sorunun cevabı değildi. Şimdi, afiyet olsun"
Clay buna karşı gülümsedi. Hem de en içten gülümsemesini sundu esmere.
"İyiki varsın George"
"Sen de iyiki varsın Dreamm"
Dream yemeğini yedi ve George da bulaşıkları makineye yerleştirip dream i odasına götürdü. Tabi üzerinin değiştirilmesi gerekliydi.
"Kendin değiştirebilir misin?"
"Malesef sanmıyorum.."
"Pekiiiii-" George dolaptan dream için rahat olacağını düşündüğü birkaç parça çıkardı. "Bunlar olur mu?"
"Yani farketmez"
"Olumlu olarak aldım"
George, sarışını yatağa yatırdı. Dream kendi üzerindekini çıkardı ve George a verdi. George da katlayıp dolaba koydu.
Şimdi sıra altına gelmişti (yok elmas). George, sarışının altındaki eşofmanı çıkardı.
Fakat çıkarmasıyla kızarması bir oldu çünkü dream baksır giyimemişti. Tabi doğal olarak duraksadı ve baka kaldı. Bu kadar uzun olabileceğini düşünmemişti.
"Birşey mi oldu George?"
"Neden baksır giyimiyorsun?"
"Giyimiştim ama doktorlar çıkartmış. Kontroller için"
"Hmm peki"
George, sarışına baksır da giyidirdikten sonra eşofmanını giydirdi.
"Clay, yanında yatabilir miyim?"
"Umm, neden olmasın?"
"Teşekkürler" George bir çocuk gibi güldü ve sarışının yanına sokuldu. Clay ise kolunu yana doğru açtı ve George da üzerine kolunun üzerine yattı. Sarışına sarıldı.
"İyi gecelerr"
"Hah, iyi geceler çocuk"
"Ben senden büyüyüm"
"İyi bakalım öyle olsun"
Dream sessizce güldü ve ikisi de huzurlu bir uykuya daldılar
أنت تقرأ
Beklenmedik sürpriz..?
العاطفية(kapaktaki ddnf değil ama içerikle en uygun bu) George doğum günü için çok özel hediyeler alır ve kendisinin hiç ummadığı bir hediye daha... Fakat bu hediyenin sonu pek de iyi bitmez
