The Governor's Son

Kabanata 2

Ipinaliwanag nila ang nagiging trabaho ko bilang isang waitress. Simple lang nama ang ginagawa at tingin ko naman ay kakayanin iyon ng katawan ko.

providing food and beverage service to club guests. Ganun lang iyon napakasimple 20,000 ang sweldo ko sa isang buwan. Sakto na iyon para makakain kami ni Mama at makabayad ng utang at mga pangangailan namin.

Medyo mahal kase ang gustong pag kain ni Mama. Puro iyon mga gulay letus carrot mga ganun. Yun daw kase ang diet meal ni Mama nuong model ito. Kaya't yun lang rin ang nakalakihan kong pag kain.

Wala akong ibang kinakain pagkain kundi ang lahat ng gusto lang ni Mama. Mahigpit niya ako binawalaan sa lahat ng pag kain puwede makasanhi sa aking upang tumaba.

"Kamusta ang pag hahanap mo ng trabaho?" Si Glenda na kasabay kong namimili ng gulay.

"Natanggap na ako, pero di ko pa alam kung paano mag paaalam kay Tita Nida, para makapag simula." Ani ko habang tingiinan ang sariwang kamatis sa aking harapan.

"Ewan ko. Tingin ko kay Ate Nida na papagod na rin yon. Minsan kase umaalis si Tita Cass, na tutungo sa labas para mag libot." Si Glenda.

Napatingin ako kay Glenda sa sinabi niyang iyon, wala naman kase sinasabi si Tita sa mga ginagawa ni Mama, pag wala ako.

"Hindi mo alam?" Tanong niya.

"H-hindi... Walang sinasabi si Tita." Ako.

Napailing ito sa akin.

"Sabagay di niya iyon sasabihin. Dagdag pa kase sa isipin mo."

"Ang mabuti pa mag pakbet kana lang masarap yan presko ang mga gulay ngayon." Aniya at kumuha rin ng kamatis.

"Pakbet?" Tanong ko.

Umasim ang mukha nito at tumingin sa aking muli.

"Pakbet... Eto yung pinagsama sama yung gulay at lalagyan mo ng tinapa, para mas masarap!" Tila isang mahika niyang sabi.

"Ohhh.... Ayaw ni Mama niya." Ako at kumuha ng petchay baguio.

Napanguso lang ito at namiling muli.

Ilang minuto lang ang itinagal namin sa pamimili at umuwi na rin kami. Nang tingnan ko ang phone ko ay mag aalas singko na. May oras pa ako para makapag luto at saing.

Malinis si Mama at makapag ayos rin sa sarili ko.

"Dadalhan kita ng pakbet pag kaluto ko ha! Kainin mo yun." Si Glenda na hanggang pag uwi at pakbet ang nasa bibig niya.

"Oo... Sarapan mo ang pag luluto kase first time ko na kakain ng ganun." Aniya ko.

"Ano kaba, oo naman ingat Andra!" Paalam niya sa akin.

Kababata ko si Glenda, halos kapatid na ang turingan naming dalawa. Hindi na siya iba sa akin. Ang Mama Nene, niya ang minsang tumutulong sa amin kapag nag wawala si Mama.

Hinabay ko ang papasok sa gate namin. Nakita kong nakakandado ang  pintuan nito. Tingin ko ay nauna nang umuwi si Tita at di na ako nahintay.

Pero bago kunin ang susi ay ilalim ng halamanan. Makalas na sigaw ang nag patalon sa akin.

"Rapist!! Rapist!"

"Parang awa mo na!"

"Maawa ka sa akin!"

"Ahhh!!!! Ahhh!!!!!"

Makalakas na iyak. Nito halos masira ko ang pinto dahil sa mabilis na pagbubukas. Nakita ko si Mama. Nakaharap ito sa TV at iyak ng iyak.

"Ako si Zeus Calderon. Gagawa ng hakbang para ang lungsod ng Dela Rosa ay mas maging maunlad na mamayan!"

Ang dating Gobernador at tatakbong muli. Dati na siyang gobernador ng lungsod. Pero dahil sa issue niya noung matagal na panahon na. Bumaba daw ito sa pagkakaluklok. At ngayon ay tumatakbong muli.

"Ahhh!!!! Rapist!!!" Siga ni Mama habang ang dalawang kamay ay nakatakip sa dalawang tenga.

Lumuhod ako upang mag lebel ang tingin namin.

"Ma, narito po ako." Mahinahong sabi ko.

"Rapist!!! May rapist!!" Ngunit patuloy parin niyang isinisigaw ang katagang iyon.

"Ma!" Naiiyak na sabi ko na.

"May Rapist! Anak may Rapist!" Sigaw nito sa harap ng TV.

"Kita mo? Pinapanuod niya ako hanggang ngayon ang rapist!" Histeryang sabi niya.

"Ma naman! Ma!" Halos sabayan ko na ang mga sigaw niya. Nagigilid na rin ang luha ko.

"Halika mag tago ka!" Tumayo iyo at hinila ang maliit kong braso para ilagay niya ako sa malaking cabinet namin.

"Ma, wala pong rapist h-hanggat narito po ako walang makakalapit sayo..." Halos mamalat na ako. Hindi ko makayang ganito si Mama. Kahit pa simula ng iluwal ako sa mundong ito ay ganito na siya.

Nadudurog parin ang puso ko sa tuwing aatakihin siya ng takot. Na wala makapag sabi ng totoong dahilan.

Hindi ko siya matulungan. Wala akong magawa bilang anak para sa kanya.

Ilang minuto ako nasa loob ng cabinet, hanggang sa mauliligan ko ang pag kalma ni Mama, narinig ko ang pag hihiwa nito ng mga gulay sa kusina.

Nang bumaba ako sa cabinet. Naabutan ko ang mga diet vegetable na ihinda niya. Maaliwalas na ang mukha di tulad kanina.

"Let's eat!" Masayang sabi nito.

"Kain ka ng maraming gulay ha?" Malambing niya sabi sakin.

"Opo Ma." Ako at sinimulan naming dalawa ang pagkain.

Nang matapos ay ihinda ko na lang iniinom niyang sleeping pills. Isang gamot na lang iyon.  Siguro'y babali na lang ako sa manager ko mamaya.

"Ma, eto po." Ako at iniabot ang isang pirasong gamot. Aprobado ng doctor ang gamot niya na iyon. Dahil kung di siya iinom ay di ito matutulog.

"Wag mo kong iiwan Anak."

"Wag mong iiwan si Mama."

"Baka hanapin ako ng rapist." Aniya at kinuha ang gamot.

"O-po... Hindi kayo iiwan ni Andra!" Masayang sabi ko. Kahit ang boses ay nanginginig na sa panghihina.