PROLOGO UNO

19 3 0
                                    

HER

I'm now inside a luxury boutique that was located inside the mall. I'm looking for some casual and office dresses that I can wear.

Kanina pa ako pumipili dito pero wala talaga akong magustuhan. Pano e ang iiksi ng ibang dress. Wala pa atang new arrived dress.

Napasimangot nalang ako. Wala naman akong ibang magagawa.

Though may mga napili naman akong pajamas dito. Ang cute nga ng mga design e.

I looked for my phone to see what time it is.

5:33 pm.

Tsk. Padilim na.

Kaya pumunta na ko sa counter para bayaran yung mga napili ko.

Habang bumabayad ako, ang weird lang sa feeling dahil parang may nakatingin sa akin. Kaya inilibot ko ang paningin sa paligid. Wala naman akong nakita. Nagkibit balikat na lamang ako dahil baya guni-guni ko lang yun.

Pagkatapos kong bayaran lahat ng pinamili ko ay kinuha ko muna yung mga nabili ko kanina. May area kase dito sa loob ng boutique kung saan pwede mong iwanan yung mga pinamili mo.

Convenient nga e kase mas ma-eenjoy mo yung pamimili ng mga damit pag wala kang bitbit-bitbit.

After kong makuha ang mga pinamili ko ay umalis na ako agad dahil padilim na. Ayaw ko pa namang magmaneho pag gabi dahil masakit sa mata yung ilaw ng mga mga sasakyan.

I'm now heading to the parking lot of the mall.

While I was walking, may nakaabangga akong lalaki dahilan kung bakit nalaglag yung ilan sa pinamili ko.

"Sorry miss." saad nito.

Di ko makita yung mukha niya. Naka hoddie kay siya na black. Actually naka all black siya.

Yumoko agad siya at tinulungan akong pulutin yung mga nabitawan kong paper bags.

Dapat niya lang akong tulungan noh. Kasalanan kaya niya kung bakit nalaglag yun. Di kasi siya nakatingin sa daan.

Bago niya iabot sa akin ang paper bags ay tumingin muna siya sa gilid, at napansin kong parang may tinanguan siya.

Titignan ko na rin sana ang tinitignan niya pero hindi natuloy dahil iniabot na niya sa akin ang paper bags.

"Sorry po talaga ma'am." Aniya. 

Napakunot noo naman ako. "A-ah okay lang po."

"Sorry po talaga." Aniya sabay alis na parang may hinahabol.

Sinundan ko siya ng tingin hanggang sa mawala siya sa paningin ko.

Weird.

Ikinibit balikat ko nalang ito at nagpatuloy sa paglalakad.

Nang makarating ako sa tapat ng kotse ko, napansin ko ang Black Aston Martin na katabi ng kotse ko.

It looks familiar tho. Parang kotse ni... umiling nalang ako dahil ayaw ko sa naiisip.

Hindi ko nalang pinag tuunan ng pansin yun. Siguro naman hindi sa kanya yun at magkapreho lang. Hindi naman siguro nag iisa sa mundo yung Black Aston Martin.

Binitiwan ko muna ang mga hawak ko sa kanang kamay para makuha yung susi ng kotse sa bag.

As soon as I got my keys, I pressed it and oppened the backseat of my car. After I'm done  my things, I can feel a presence behind my back. 

Pero imbis na patuunan ko iyon ng pansin ay nagmadali nalang ako dahil sigurado namang pupunta lang din sa sariling kotse yung nararamdaman niyang presensya sa likod niya.

"Fuck!" I cursed.

Dahil saktong oagkasardo niya ng pinto ay biglang dumilim sa paligid.

I panicked. I'm not afraid of the dark. But if I'm in a place na malawak at madilim, bigla nalang akong natatakot.

With my hhands shaking, I opened the driver seat of my car. 

Papasok na sana ako ng biglang may humila sa braso ko at bago pa ako makasigaw ay natakpan na nito ang ilong at bibig ko.

Hanggang sa unti-unti na akong nilamon ng kadiliman...



© All rights reserved 2023.


A/N: I didn't proofread this so if you find any grammatical errors or typos, please po tell me in a nice way sa com sec. It will be appreciated po. Also comments and votes are really highly appreciated. Thankies loviess!

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Nov 15, 2023 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

HERWhere stories live. Discover now