Laçin

15. Bölüm

15.Bölüm: Huzursuz

🪖🩺

Sabah erkenden kalkmış dünü iyice bir sindirdikten sonra güzel bir sofra hazırlamıştım. Şimdi ise Arman'ı uyandırmaya gidiyordum.

Kalkmaması için o kadar dikkatli hareket etmiştim ki FBI ajanına dönüşmüştüm.

Sabah güzel uyandığım için iznimin son gününü Arman'la geçirmeye karar vermiştim. Bu yüzden rahattım. Yatak odasına geldiğimde Arman'ın yanına oturdum.

Yüzüne öpücükler konudurup dürtüyordum.

"Kalk hadi."

İnsanın güvendiği biri ile uyanması da ayrı bir hoştu. Arman bir anda beni belimden tutup yatağa çekti.

"2 saattir nerdesin?"

"Uyandım deme?!"

"Yavrum öyle bir yavaş hareket yaptın ama ben yemem."

Moralim bozulmuştu. O kadar FBI ajanına döndüm sanmıştım.

"Asma suratını."

"Yemek yaptım kalk."

Dudağımı kenarına bir buse kondurup ayağa kalktı. Üstünde tabii ki bir şey yoktu. Sırtındaki yara izleri yer yer göğüsüne uzanıyordu. Kim bilir neler yaşamıştı.

"Bebeğim gözün kaldı galiba."

İmasına göz devirirken bende yataktan kalktım.

"Benim değil mi? Bakarım."

Sessizce konuşmuştum. Her ne kadar utansam da arada bir arsız tarafım yanında çıkıveriyordu. Ebeveyn banyosuna girerken koşarak mutfağa gidip çay doldurdum.

Alnımı öpüp başa oturdu. Kapının çalması ile sinirle nefesini verdi.

"Eğer bizim çocuklarsa. Öldüler."

Küçük bir kahkaha açıp kapıya gittim. Ufacık delikten baktım. Tim gelmişti. Kapıyı açarak etrafa bakındım. Şükür ki bir onlar gelmişti.

"Hoş geldiniz!"

Hepsi teker teker içeri girerken Cihan'ı görememiştim.

"Cihan nerde?"

"Burdayım yenge!"

Koştur koştur gelirken elinde tuttuğu poşeti bana sallıyordu. Yanıma gelip poşeti bana uzattı. Elinden alıp poşete baktım. Ay manyak!

Saksıda çiçek almıştı.

"Affettim hadi geç içeri."

Aslında küs değildim de neyse. Cihan da içeriye girdikten sonra kapıyı kapatmıştım. Arman sofranın en başında oturmuş söyleniyordu.

"Eviniz mi yok? Su mu çekiyor eviniz?"

"Kovuyor musun bizi abi?"