Laçin

18.Bölüm

18.Bölüm: Bir Deli Kalp

🪖🩺

Ayağımdaki hastane terliklerimi giyerek ayağa kalktım. Saçlarımı da scrapsın altından dışarıya çıkartarak giyinme odasından çıktım. Kendi odama geçerek önlüğümü üstüme giydim.

Özlemiştim. Bazen ne kadar zor olsa da, doktor olmasam başka bir şey olamazdım diye düşünüyordum 12. Öncelikle bilgisayardan randevulara baktım. Çok kişi yoktu, zaten buraya çok insan da gelmiyordu.

Randevular öğleden sonra olduğu için ilk olarak acile yöneldim.

"Selam gençler."

Derya ayağa kalkıp sevinçle yanıma geldi.

"Hocam!"

"Allah'ım sana şükürler olsun!"

Buğra'ya dönüp baktım.

"Bir şey mi oldu?"

Gülfem oturduğu yerden kalkıp yanıma geldi.

"Cenk Hoca bile bizi Semih Hocanın gazabından kurtaramadı hocam!"

Gülmemek için yanaklarımı içini ısırırken nefesimi de vermiştim.

"Haydi gençler! Hastalar bizi bekler."

Önden giderken dördü de peşimden geliyordu. Bugün daha çok onları gözlemleyecek ve yaptıkları hatalara odaklanmalarını sağlayacaktım.

Acildeki hemşireler bir kenarda oturup konuşurken Sevinç yanıma ulaştı.

"Hoş geldiniz hocam."

"Hoş buldum Sevinç. Neler yaptınız?"

Sıkıntı ile nefesini içine çekince çokta güzel bir hafta olmadığına emin olmuştum. Büyük ihtimalle bende Semih Hocanın gazabına uğrayacaktım. Ne kadar geç o kadar güzeldi!

Sevinç'e baş selamı vererek Melih yanına gittim.

"Bir sorun yok değil mi?"

"Yok hocam."

Küçük kız çocuğu hayranlıkla Melih'e bakarken, Melih'te aynı şekil kıza bakıyordu.

"Nesi varmış küçüğün?"

Melih yere indirdiği bakışlarıyla saçlarını karıştırdı.

"Lösemiymiş."

Küçük kız bana bakarken ona gülümsedim. Çok zordu. Bir çocuğun bu yaşta koşup oynayamaması maske ile gezmesi hatta ve hatta bu kadar çok acı çekmesi.

"Bakalım mı sana?"

Korkuyla kolunu geri çekince önünde eğildim.

"Neyden korkuyorsun?"

Melih o sırada dosyadan birkaç şeye bakıyordu.

"Uf!"

Çıkan sesine gülümserken kolunu tutuyordu.

"İğneden mi?"

"Kızım?!"

Kadın buraya doğru koşarken hemen yere eğildi.