|Hayat Üçgeni|

1.Bölüm

Herkese merhabalarrrr.

Nasılsınızzzzzz??? Umarım iyisinizdir, ben iyiyim doğrusu.

Ben heyecanlıyım doğrusu. Hatta çok heyecanlıyım;))

Bir kurguyla geldim sizzleree. Giriş bölümü yapmadım, direkt konuyu okurken anlayın istedim.

Okunacak mı sevilecek mi aşşırı merak ediyorumm.

Şimdi sizi kitapla baş başa bırakıyorum.

Güzel geçsin;)

_________

Gecenin karanlığında, ailemden uzakta yürüyorum. Nereye gittiğimi bilmeden, kulaklığımı takmış şarkımı dinlerken, düşüncelere dalmış bir şekilde yürüyorum.

Kaderime yenik düşmüş, kaderimi artık kabullenmiş bir şekilde.

Hiçbir cani bunu yapmaz çünkü hepsi bu durumdan memnundur. Onların tek amaçları soyu devam ettirip hayatlarına "CANİ" adı altında devam etmektir.

Tüm caniler bunu düşünüyor, bazıları ise sorgulamadan bunu benimsemiş. Ama insanlarla bir arada olmak neden bu kadar zorlasın ki bizleri? Bir de insan gibi davranmak bu kadar güzel ve kolayken...

İnsan olmak isterdim.
Ve istiyorum da.

Düşüncelerimi kenara bırakıp kulaklığımı çıkardım ve cebime koydum. Şarkı dinleyip her zamanki şeyleri düşünmek insanlar gibi caniyi yoruyordu.

Telefonumdan saate baktığımda 02.13 yazıyordu. Eve gitsem iyi olurdu.

Belki bir insan olsaydım; ailem bu saatte çıkmama izin vermezdi. Canilik sadece bu gibi durumlarda işe yarıyordu. Kendimi koruyabilmem istediğimi yapabilirim anlamına geliyordu.

Geriye dönüp biraz yürüdükten sonra tünelin önünden motoruma atladım. İnsanlar gibi.

Yamaha R1 beni uçuruyordu hem yerden hem de düşüncelerimden. Teşekkürler motorcuğum.

Motoru çalıştırıp tünelin içine girdim ve hızımı arttırıp rahatlamaya başladım.

Ta ki ilerideki kadını görene kadar.

Yavaşladım ve kadının yanından geçtim. Sonra motoru kenara çekip kadının yanına ilerledim. Küçük insancık, ne arıyordu burada acaba? Hem de yere yatmış şekilde?

Yanına çömelip yukarıya döndürdüm kafasını.

"Hanımefendi, iyi misiniz? Ne oldu?"diye sordum kaskımın altından. Sonra belki duyamaz diye kaskımı çıkardım ve daha demin ki soruyu yönelttim yine.

"İyi misiniz?"dedim tekrar uzun uzun cümle kurmadan.

Kadının yüzünde veya vücudunda bir sorun yok gibi duruyordu. Ona soru sorduğum an bana kafasını ani bir hareketle çevirip ayağa kalktı. Dabbe filmlerindeki kadın gibi korkunçtu hareketleri, ani ve anlaşılmaz. Sonra bende kalktım ayağa.

Bir anda önümdeki saçlarımı geriye atıp birşeyler söyledi yukarıya bakarak. Büyü mü yapıyordu yoksa?

Ne saçmalıyordu bu kadın?

Arkamı dönüp gidecekken kadın kolumdan tutup beni durdurdu. Konuşacakken beni bastırıp elini yere doğru uzattı ve birşey aldı eline. Sonra hızlıca boynuma elindeki kolyeyi taktı. Kadının hareketleri o kadar korkunçtu ki neye uğradığımı bile anlamadan başıma bir ağrı saplanmıştı.