A Night To Remember (COMPLETED)

Kabanata 17

Picture of Samantha riding Mr. De Vera last night can't get over my head. Napapatulala na lang ako habang iniisip kung paano niya sinakyan at sinayawan si Mr. De Vera. 

Damn.



Nag-angat ako ng tingin mula sa pagiging tulala kaharap ang desktop, sa kakabukas lang ng pinto. Napabalikwas ako ng tayo pagkapasok ni Mr. De Vera. Medyo nagulat siya pero kaagad ding nakabawi. 




Ang aga ko 'no? 




Ang totoo ay hindi ako makatulog, pagkatapos akong ihatid ni Gio ay nag-shower ako para makatulog pero ang ending ay nakatunganga lang ako sa kisame. Iniisip nang paulit-ulit ang nakita ko, ang pagbayo at pagsayaw ni Samantha sa ibabaw ni Mr. De Vera. I even recalled that one night we had, I never remember we did it, never.




" Good morning, Mr. De Vera." Bati ko, hindi niya ako sinagot bagkus dumiretso sa kanyang lamesa. 




Bahagyang naglapat ang braso namin. 




" morning, Miss Monteverde," napabaling ako sa kanya dahil unang beses kong marinig ang boses niya at unang beses niya rin akong sinagot nang maayos. 





Nagtaas siya ng isang kilay, pinaglapat niya ang kamay niya na nakapatong sa mahabang lamesa niya. Pinaglaruan niya ang hintuturo niya, habang magkasalikop ang mga kamay.




" Are you done?" he asked, his lips rose for a damn smile. 




" Huh?" napatanong ako, anong tapos na ako? wala naman siyang inutos? hindi niya ako binigyan ng presentation kahapon. 



Kaya anong ibig niyang sabihin?

" Am I going to wipe your drool, Miss? tss, what has Gio's seen in you? You look dull," napantig ang tainga ko sa narinig. 

Ilang segundo ko pa iyon inisip bago ko naintindihan. Kinuyom ko ang kamao ko, gusto ko siyang sigawan at sugurin pero iniisip ko ang trabaho. I just can't give this f.uck up. 

Tumungo ako bago nilunok ang sariling pride. " Pasensya na po sir, hindi ko pa kayo naiintindihan," nag-anagat ako ng tingin matapos iyon sabihin. Mariin niya naman akong tiningnan at hindi na nagsalita pa. Kinuha ko iyon bilang senyales na kailangan ko ng bumalik sa upuan, iyon ang ginawa 

Inalis ko sa isipan ang letcheng larawan nila ni Samantha. Ginugol ko ang oras ko sa pagbabasa ng files na sinend niya habang tahimik kami sa loob. Maya't maya ang pagbuntong hininga niya. 





Kaagad akong nagpaalam pagpatak ng lunch time, wala na siyang nasabi pa dahil diretso ang paglabas ko. Hindi ko yata kayang bumaba, kaya pinili ko munang manatili sa restroom ng palapag. 





Palaban ako, iyon ang alam ko pero hindi ko alam kung bakit para akong nanliit matapos marinig iyon. I am nothing, I am dull to him. 




" Do I need his opinion? He's also nothing but an obnoxious man!" baliw na kung baliw, kailangan kong ilabas ang galit ko sa damuhong iyon. 




How can I make his world turn upside down? he's getting into my nerves! at talagang nang-iinsulto pa! Parang hindi nasarapan n'ong gabing iyon ah. 






Kinalma ko ang sarili, nagtipa ako ng reply kay Gio dahil pinangakuan ko siya ng lunch dahil maaga akong umuwi kagabi. 




Me:
Tapos na ako. 


Kaagad naman siyang nag-reply.



Gio:
I'm coming, please wait.




Lumabas ako ng banyo, tapos na akong mag-breakdown kaya magaan ang loob kong  lumabas ng banyo. 




" Are you done cursing me?" literal na napatalon ako sa gulat.





Walang ibang tao sa palapag dahil iyon ang gusto ni Mr. De Vera at hindi ko naman inaasahan na siya ang makikita ko paglabas. 

" Huh?" patay malisya kong tanong. Luminga-linga ako para humanap ng malulusutan. 





Nakahilig siya sa pader, nakakunot ang noo niya habang ako naman ay nangangapa ng pwedeng sasabihin. 

" Ahh, Sir! Hindi kita naiintindihan," agap ko, lumayo ako sa kanya, umatras pa nga at pabalik na sa kanyang opisina. 

Napahinto ako sa paglalakad nang hinablot niya ako sa braso. Am I dead now?




" Alin sa mga sinabi ko ang hindi mo naiintindihan?" malutong niyang sinabi habang mahigpit ang hawak sa braso ko.