ÜVEY ABİ +18

beş

merhabalarrr

bölüm kısa demeden ben açıklamamı yapayım, ÜA 25-30 bölüm arası sürecek ve bölümler aşırı uzun olmayacak. bazen gerektiğinde uzun olur zaten ama geneli kısa, hızlı okunanan bölümlerden oluşacak.

sınır: oy:250 yorum:250🎀 (boş yorum atmayın lütfen, kabul edemiyorum ve silmekle uğraşıyorum. onun yerine satır arası birkaç yorum atsanız hemen dolar.)

bölüm şarkısı: Son Feci Bisiklet - Uyku ♪

keyifli okumalar!
⑅

Gözlerimi hayal kırıklığı içersinde ona doğru döndürdüm. Ben... Ben bunu tahmin edemezdim. Geçmişte kalan birinin hayalet olması gerekmez miydi? Bugün, burada, hayatımın orta noktasına düşebildiğine göre şimdiye ait olmalıydı. Aramızdaki fark onun pamukların üzerine yuvarlanmasıyken, benim olabilecek en sert şekilde betona çakılmamdı.

"Dilini mi yuttun Aden, konuşsana!" dedi sesini yükselterek.

"Her zaman aynı şey oluyor," diye mırıldandım. Yeşilleri durgunlaşarak üzerimde gezindi, "Ne oluyor?"

"Bir yalancıya inanıyorum."

Kaşları önce çatılır gibi oldu ama sonrasında hiç bozuntuya vermeden eline aldığı sweatshirti üzerine geçirdi. "Kendinde misin sen? Bazen seni anlamak ne kadar zor oluyor farkında bile değilsin. Değişik ruh hallerine tahammül edebilen insan sayısı..." Duraksamasına neden olan şey dökülen yaşlarımdı.

"Aden, ne oluyor söylecek misin artık, ne gördüysen şu sikik telefonda?" Yanıma geldi ve telefonu elimden çekip aldı. Mesajı okuması saniyesini almış olmalıydı ama çıtı çıkmıyordu. Söyleyecek sözü olmadığındandır.

"Evleniyormuşsun," dedim inkar etmesini bekleyerek. "Onunla... Liva denen o kızla. Ayrılmıştınız. Çok uzaklara gitmişti, ulaşamayacağın kadar uzağa."

Sakince kafasını salladı. "Ayrılmıştık."

"Şimdi değişen ne peki?" Derin bir nefes çektim ciğerlerime. "Kafasında kuruyor değil mi, aptal düşünceleri doldurmuş o sığ kafasına. Ruh hastası gibi dolaşıyor etrafta. Ne zaman ölecek gerçekten merak ediyorum," alayla gülüp dolu gözlerimi tavana diktim. "Kötüye bir şey olmaz derler doğru ya..."

"Liva dan bahsederken cümlelerine özen göster, aksi takdirde-"

"Aksi takdirde ne?"

"Kalbini paramparça etmekten gocunmam." Elimi sanki koruyabilecekmiş gibi kalbime götürmek istedim. Bunu yapmadım. Avuç içlerimi dizlerime bastırdım, bornozun koluyla yüzümü kuruladım ve sakinleşmeye çalıştım. Dayanamıyordum. Kaldıracak gücüm yoktu. Zayıf biri olduğumu biliyordum ve bu yıkılmama yetecek bir rüzgardı.

"Ona evlenme teklifi mi ettin?" diye sordum hayretler içinde. Dudakları bir şey demek için aralandıysa da geri kapandı. Gözlerine çevirdim gözlerimi. Onun derin yeşillerine karşı benim okyanuslarım vardı, bu savaşı kazanamazdım.