" ဆရာတည်ကြည် "
" ဟုတ်ကဲ့ခင်ဗျာ "
" ကျောင်းရှေမှာဆရာတည်ကြည်အမျိုးသားထမင်းချိုင့်လာပို့တာနဲ့တူတယ် "
" ဟင်ဘယ်လို ဟာဒီကလေးမပေါ့မပါးကြီးနဲ့ကိုယ်အိမ်မှာမနေဘူး "
ဆရာမဒေါ်အေးသီတာအပြောကြောင့်ကျတော်အပြင်ကိုယ်ပြေးကြည့်မိတော့ ကျတော်အင်းကျီလက်ရှည်အကွက်အပွကြီးကိုယ်၀တ်ထားပြီးကျောင်းရှေမှာထမင်းချိုင့်လေးကိုယ်ကိုင်ကာလာပို့တဲ့ကောင်လေးကိုကြည့်ပြီးဂရုဏတတ်မိခဲ့တယ်
ဒါကြောင့်ကျတော်လဲသော့ကိုယူကာကျောင်းတံခါးဖွင့်ပြီးလက်ထဲကချိုင့်ကိုယ်လက်လွဲယူကာကောင်လေးကိုယ်အထဲခေါ်သွင်းလာခဲ့တော့တယ် ဒါတောင်မျက်လုံး၀ိုင်း၀ိုင်းလေးတွေနဲ့ကြည့်လာတဲ့ကောင်လေး
" ကိုယ်ဘာပြောထားလဲ ညနေကျောင်းကပြန်လာမှပဲထမင်းစားတော့မယ်လို့မပြောထားခဲ့ဘူးလားအခုကြည့်တကိုယ်လုံးချွေးတွေကြီးပဲ "
ကျတော်ဆူလဲဆူနှထင်ကချလို့နေတဲ့ချွေးတွေကိုယ်လဲသုတ်ပေးရင်းပေါ့
" ကျတော်ကိုယ်မဆူပါနဲ့ "
" ကိုယ်ဆူတာမဟုတ်ဘူး မင်းပင်ပန်းမှာဆိုလို့ပြောတာပြီးတော့အိမ်နဲကျောင်းကအနဲငယ်ဝေးတယ်လေကွာမင်းကအခုတစ်ယောက်ထဲ့မဟုတ်တော့ဘူးသမီးလေးသုံးယောက်ကိုယ်လွယ်ထားရတာ လမ်းလျှောက်သွားလာရတာဘယ်လောက်ခဲရင်းတယ်မှတ်လဲ "
" ခင်ဗျားကြီးကမနက်အစေားကြီးထထွက်သွားတာလေးမနက်စာလဲစားသွားတာမဟုတ်တော့လူကစိတ်ပူပြီးလာပို့ပေးတာမစားရင်လဲနေပြန်ပေးတော့ဒီကသူကိုယ်စားစေချင်လို့ဖေဖေကိုယ်မေးပြီးသေချာလေးချက်ပြုတ်ထားတာကိုယ် ပေးပေးအဲ့ချိုင့် "
" ဟာ ပြောတော့ကိုယ်အတွက်ဆို "
လက်ထဲ့ကချိုင့်ကိုယ်ပြန်လာဆွဲတဲ့ဗိုက်ခလေးကြောင့် အမြန်တားလိုက်ရတယ်
" ခင်ဗျာကြီးကိုယ်မကျွေးတော့ဘူးလေ "
" ဒါဖြင့်ဘယ်သူကိုယ်သွားကျွေးမှာလဲ "
" လမ်းမှာတွေ့တဲ့ခက်ချောချောကောင်လေးတစ်ယောက်ကိုယ်ပဲကျွေးလိုက်မယ် "
YOU ARE READING
ဂုဏ် တည်
Fantasyဂုဏ်သိက္ခာဆိုတဲ့ကျတော်က ဟော့ဒီကတည်ကြည်ငြိမ်းချမ်းဆိုတဲ့ သမီးလေးတွေရဲ့ဖေဖေကိုယ်အရမ်းချစ်ပါတဲ့ဗျာ တည်ကြည်ငြိမ်းချမ်း +ဂုဏ်သိက္ခာ ဒီFicကိုစာရေးသူရဲ့စိတ်ကူးနဲ့ရေးထားချင်ဖြစ်ပါတယ် နမည် နေရာဒေသတူညီသွားခဲ့ပါက စိတ်ကူးသာဖြစ်ကြောင်း
