(26)U/Z

428 21 11
                                    

4နှစ်ခန့်ကြာသောအခါ

" သူငယ်ချင်းတည်ကြည် လက်ထဲ့မှာလဲဒုတ်တစ်ချောင်းနဲ့ ကျောင်း၀တ်စုံကြီးနဲ့ဘယ်လဲကွ "

ဟုတ်ပါတယ်တည်ကြည်ငြိမ်းချမ်းကျောင်းကပြန်ရောက်ရောက်ချင်းအိမ်တံခါးပိတ်ထားတာကြောင့်အော်အဖေအိမ်မှာထင်ပြီးကျောင်း၀တ်စုံတောင်မလဲနိုင် အဖေအိမ်လဲရောက်ရော်ဒင်းလေးက ကလေးတွေကိုအဖေနဲ့ထားခဲ့ပြီးကွင်းထဲ့ဘောလုံးသွားကန်နေတယ်တဲ့ တွေ့မယ်ဒင်းလေးတွေ့မယ်

" ဘာဖြစ်ရမှာလဲရှိန်းရာ သိက္ခဆိုတဲ့အမျိုးတစ်ခြမ်းပဲ့လေးကိုယ်ကွင်းထဲ့သွားဖမ်းမလို့"

" ဖမ်းတာကဟုတ်ပါပြီ လက်ထဲ့ကဒုတ်ကဘာလုပ်မလို့လဲ "

" ရိုက်မလို့ဟေ့ ရိုက်မလို့ "

" ဟာ ဟုတ်မလုပ်ပါဟ ကလေးရှိသေးတာကိုယ် "

" မရိုက်လို့မရတော့ဘူး ဒင်းလေးကမလုပ်မှန်းသိလို့အရမ်းဆိုးနေတာ "

" ဘယ်ကွင်းမှာသွားဆော့တာလဲအရမ်းဝေးလား "

" မဝေးဘူး ဒီလမ်းထိပ်နားတင် ဘာလဲလိုက်မလို့လား "

" အေးပေါ့ တော်ကြာမင်းကလေးကိုယ်မတော်မတရားရိုက်နေမှာပေါ့ "

ဒီလိုနဲ့တည်ကြည်နဲ့ ရှိန်းတို့သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်စကားတစ်ပြောပြောနဲ့လမ်းထိပ်နားကကွင်းထဲ့ကိုယ်ရောက်လာခဲ့တယ် ညနေဘက်ဆိုတော့ကွင်းထဲ့မှာကစားနေတဲ့သူတွေမှာအများကြီးပဲ ရှာရင်းရှာရင်းနဲ့တွေ့ပါပြီဗျာကလေးတွေနဲ့ဘောလုံး၀င်ကန်နေတဲ့ မန်ယူ၀တ်စုံအနီးလေး၀တ်ထားတဲ့ကောင်လေး ခေါင်းမှာလဲကြက်တောင်စီးလေးနဲ့

" ဟေ့ အုပ်သား "

" ဘာလဲကွာ "

" ဟိုမှာမင်းယောက်င်္ကျားကြီးယောက်နေတယ် "

" ဟင် "

ဖြိုးဝေအပြောကြောင့်မသိမသာလေးဝေ့ပတ်ကြည့်လိုက်တော့တွေ့ပါပြီ ကျောင်း၀တ်စုံးကြီးနဲ့ လက်ထဲ့မှာလဲဒုတ်တစ်ချောင်းနဲ့ လူကိုလဲတွေ့မယ်တွေ့မယ်ဆိုပြီးကျိန်းနေတာ ဘေးနာကအကိုရှိန်းစီအကြည့်ထက်ရောက်တော့ လက်ဟန်ခြေဟန်နဲ့ပြေးတော့တဲ့ ဒါပေမဲ့ကျတော်အထနပေါက်သွားတာက

ဂုဏ် တည်Место, где живут истории. Откройте их для себя