Bölüm 29

8.3K 342 166
                                    


Hepinize merhabalar arkadaşlar 🌺

Biliyorum çok beklettim fakat teyzemlerde olduğum için yazma fırsatım maalesef olmuyor.

ÖNEMLİ!!!!!!!⏬

Sizinle bir konu hakkında konuşmak istiyorum.
Haftada kendimize belli aralıklarda 2 gün belirleyelim ve bu günler bölüm günü olsun. Bu şekilde daha iyi bir verim alacağımızı düşünüyorum. Bu konu hakkında yorumlarda benimle konuşursanız memnun olurum.

Hepinize şimdiden keyifli okumalarrrrr 🥰🥰🥰

Destek ve yorumlarınızı bekliyorum ❤️❤️


Umutsuzluk, güneşin ışığını görmeyeceğimiz bir karanlık tünelde olduğumuz zamanlarda bile yolumuza devam etmeye karar vermemizdir.

İnsanoğlu pek çok şeyle sınanırdı. Acının dibini gördüğümüz de olurdu acıya ramak kala döndüklerimizde.
İnsanın en çok canını ne yakardı. Ne tür bir acı insanın duygularını kaybetmesine olanak sağlardı.

Ve en önemlisi de ben neredeydim. Yaşıyor muydum ondan dahi emin değildim. En son ne olmuştu.

Uzun uğraşlar sonucu gözlerimi araladım. Bir yatakta ellerim zincirle bağlanmış bir şekilde uzanıyordum. Burası da neresiydi. Bana ne olmuştu ki? Hızlıca yataktan doğruldum lakin demir zincirlerden dolayı hareket edemiyordum.

Bu hava neden soğuktu. Daha kış bile gelmemişti.
Korkmuştum. Etrafim neredeyse zifiri karanlıktı.
Bacaklarım üzerinde yatakta doğruldum ve bağırmaya başladım.

Bacaklarım üzerinde yatakta doğruldum ve bağırmaya başladım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Kimse yok muuu?"
Ne bir ses ne de herhangi birşey vardı.
Ben nasıl bu hale gelmiştim.

Ellerimi zincirlerden çekmeye çalışsam da olmuyordu. Sakin olmalıydım. Buradan bir şekilde çıkmalıydım.

En son evde yangın çıkmıştı. Kızım iyi miydi onu bulmuşlar mıydı kızım yaşıyor muydu?

"Çıkarın beni burdan imdatttttt. Kimse yok mu? Çıkarın beni burdann."

Kenardaki büyük demir kapıdan sesler gelmeye başlamıştı. Bakışlarımı o yöne çevirmiştim.

İçeri iki tane yapıca büyük adam girmişti.
"Ne bağırıp duruyorsun lann sen uyudun da çenen mi açıldı?"

"Siz kimsiniz benim ne işim var burda kızım nerde?"

"Bağırma lan. Tatile geldin. Keyfini çıkar. Oktay uyut şunu." Diğer adam elindeki bezle bana doğru yaklaşırken ben gidebildiğim kadar geri gitmeye çalışıyordum. Adam saçlarımdan tutup bezi ağzımın üstüne doğru tutarken nefes almamak için ne kadar dirensem de buna yenik düşerek gözlerimi kapatmıştım.

MaFyaNıN KaRıSıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin