Mafyanın Kardeşi Olmak

102. Bölüm

Uçağımız anons ettirildikten sonra hepimiz uçağa doğru yürümeye başladık.

Ben Pjotr abimle oturduğum için uyuma yerim çoktan hazırdı. Abim de iyice yerleştikten sonra beraber film açtık ve ben kafamı omzuna koyduktan sonra izlemeye başladım. Uzun zamandır benim için en huzurlu anlardan biriydi sanırım.

Filmin yarısında biraz sıkıldığım için ve uçağın sıcağı da olduğu için uykum geldi ve gözlerimi kapattım.

Gözlerimi açtığımda çoktan uçaktan iniş yapmıştık ve Pjotr abimin kucağındaydım . Kafamı kaldırıp etrafa baktım ve tekrar kafamı abimin göğsüne koydum.

Androy abim: Uykucu da uyanmış

Nikolay: Beni neden yaka paça uçaktan çıkardınız da Nastia'yı kucağınıza aldınız?

Pjotr abim: Çünkü o benim kız kardeşim, bu gayet yeterli bir sebep

Androy abim: Benim de kardeşim olduğu için izin veriyorum yoksa ben kucağıma alırdım

Abimlerin tekrar kıskançlık savaşına girmesi ile sırıttım. Arabalara yaklaştığımızda Andreas bana kapıyı açtı ve ben de abimin kucağından inip bindim . Gerçi inmemeyi tercih ederdim ama ayılmam ve ailemi şaşırtmam gerekiyordu .

Nikolay: Annemi de çok özledim he

Nastia: Ben herkesi çok özledim ama amcamın pamuk şekerlerini daha da özledim

Yaşım kaç olursa olsun amcamın bana aldığı pamuk şekerin efsane tadı değişmeyecekti.

Nikolay: Şu kız pamuk şeker aşkına bizi satar diye korkuyorum

Androy abim: seni satabilir ama ben favori abisiyim

Pjotr abim: Bunu tartışmaya gerek yok Androy kim olduğu belli

Abimlere tekrar gülüp babamın omzuna kafamı yasladım .

Babam: Eve gidip amcan ile tartışmak istiyorum aşırı özledim

Nastia: Bunları duysa duygulanırdı

Babam: İlk başta evet ama sonra efsanevi özelliklerimden sadece seninle kavga etmemi mi özledin diyip benimle tekrar kavga ederdi

Nastia: Vitya abim de size lakaplar bulurdu

Babam: Yapabilirdi belki ama dedene lakap taktığı için bazı komik şeyler yaşamış. Bu yüzden sadece sana lakap takmaya karar verdi

Nastia: Off gerçekten mi ?

Babam: Merak etme dedenin yanında yapamaz bir süre daha

Nastia: Bu çok eğlenceli olacak

Babam: Evet Yaklaşık on beş dakika sonra evdeyiz  . Nikolay konfetiler sende , Androy duman aleti sende , Pjotr pasta sende , hediyeler ben de ve kızım sen de Fyodorov ailesinin anıtını alıyorsun

Babamlarla böyle bir gelme töreni yapmaya karar vermiştik ve efsane olacağa benziyordu . Şuan hava oldukça karanlık ve geç saatler olduğu için onlar için büyük şok olacaktı. Ben mikrofon ile bilgilendirme okuyacağım için ayrı bir komik olacaktı.

Andreas da bizimle bu eğlenceye katılacak ve Nikolay ile Konfeti patlatacaktı .

Evin önüne geldiğimizde korumalara işaret verdik ve hepimiz eşyalarımızı alıp sessizce içeri girdik . Herkes yerini aldıktan sonra ben mikrofonu açtım ve konuşmaya başladım

Nastia: Merhaba Fyodorov ailesi ben Fedor Fyodorov'un torunu Garold'un kızı , Damien'in ve Sofia'nın yeğeni , Pjotr , Vitya ve Androy'un kardeşi , Nikolay ve Gennadius'un kuzeniyim

Hafif hafif sesler gelirken biz gülmemeye çalışıp okuyorduk. Bunu uçakta Nikolay Kanuni Sultan Süleyman yazdığı mektuptan esinlenip bu şekilde uyarlamıştı ve baya da değişik olmuştu.

Nastia: İstanbul'a gidip bir süre kaldığımız vakitte çok şey öğrenip geri geldik .

Hepsi yavaş yavaş merdivenlerden inerken ışık olmadığı için fener açıyorlardı . Ama buna gerek kalmayacaktı.  Androy abime işaret verilmesiyle ışıkları ve duman makinelerini açtı . Hepsi bu sefer dumanın altında kalırken Andreas ve Nikolay konfetileri patlattı.

Dedem: Ne oluyor çocuklar ?

Nastia: Dede biz geldik !

Gennadius: Nastia!

Gennadius'un üstüme atlamasıyla yerde sarılmaya başladık ama Nikolay'ın da üstümüze atlamasıyla benim kemiklerim kırılma noktasına geldi .

Pjotr abim beni kolayca kaldırdıktan sonra herkesle bol bol sarıldık. Daha sonra herkes yorgun olduğu için uyumaya karar verdik . Nikolay pastaya saldırmaya çalışsa da durdurmuştuk .

Andreas' a benim katımdaki bir boş odayı vermiş ve hepimiz uyumaya gitmiştik. Ben de aşırı yorgun olduğum için pijamalarımı değiştirip yatağa atlamıştım . Aklıma dedemlerin tepkisi geldikçe sırıtıp duruyordum ama esnemekten o da son bulmuştu.

Gözlerimi kafamdaki elle açtım , abimler diye düşünüp arkamı dönmedim ama sonunda arkamı döndüğümde Andreas'ı gördüm. 

Nastia: Burada ne işin var ?!

Andreas: Deden seni uyandırmamı söyledi

Nastia: Saçlarımı severek mi ?

Andreas: Sadece seslenerek uyandırmamamı öyle yaparsam aşırı sinirli uyandığını söyledi

Dedemin söyledikleri ile mest olurken Andreas yılışık bir şekilde gülümsedi

Andreas: Dedenler bunu çoktan bildiğimi bilmiyor tabi

Nastia: Uyanırken de izlediğini düşünmek istemiyorum

Andreas: O evlendiğimiz zaman artık, abinler hep seni anlatıyor oradan biliyorum onu da

Nastia: Evlenmek ? Biz daha sevgili bile değiliz

Andreas: Bunun altındaki imayı anladığım için üzülmüyorum, neyse kalk da yemek yiyelim millet aç aç

Sonda akımın tam sesini yaptığı için gülüp yataktan kalktım ve lavaboya gittim .

Sonunda olmadığı kadar huzur vardı. Tam esneyecekken aşağıdan kırılırcasına vurulan kapı ile ofladım .

Huzur dediğim dakika bozuluyordu , ama nasıl olsa yavaş yavaş eski hale gelirdi .

[Evet arkadaşlar bayadır bölüm atamıyorum sinirim bozuldu . Bu hafta ne ders yapabildim ne bölüm yazabildim çok değişik bir haftaydı .

Bu ayın sonunda sınavlar var ve ben aşırı çalışmam gereken zamana geçiş yaptım. Bundan sonra iki günde bir bölüm gelebilir yani az da olsa konuları toparlamam lazım

Ondan sonra planlı bir program ile her gün bölüm atmayı düşünüyorum.

Gerçi bu kitap yakında bitecek bu yüzden diğer kitabıma iki günde bir bölüm atmayı düşünüyorum. O biraz daha uzun olduğu için ama yazdıkça yazarım büyük ihtimalle yani inşallah.

Diğer yan kitap dediğim gibi son karar ile ve sizin de düşündüğünüz üzere aile kitabı. Bu büyük ihtimalle sonuncu aile kitabım olacak . Ondan sonra içinde örgüt bulunduran kitap falan var onlara geçiş yapacağım.

Siz de istediğiniz için texting veya yarı texting kitap da yazabilirim ama o sonra artık .

Neyse arkadaşlar hepinize iyi okumalar seviliyorsunuz 🤍👽]