Peri ve Goril

7. bölüm

Karımın gülmeye ihtiyacı varmış koştum yetiştim

•

Kim Seungmin.

Genç omega mesanesinde hissettiği baskıyla huzurlu uykusunu bölmek zorunda kaldı. Çok acil tuvalete gitmesi gerekiyordu. Bacaklarını birbirine bastırıp çişini tutmaya çalışırken alfanın kolları arasından sıyrılmayı denedi. Malesef başaramadı. Alfa omegasını iki koluyla sıkıca sarıp ensesine başını yaslamıştı. Seungmin başını döndürebildiği kadar geri çevirip alfanın yüzüne baktı. Hiç uyanacak gibi durmuyordu.

Oflayarak alfanın kollarını teker teker belinden ayırmayı denedi. Kolun birisini çözdüğünde tam sevinecekken diğeri omegaya sarılıyordu. Birkaç tur bir sağ bir sol kol derken omega pes edip sinirle alfanın kolunu ısırdı. Tüm gücüyle sıkmasına rağmen alfa sanki sinek ısırmış gibi kolunu diğer elinin parmakları ile sadece kaşıyarak uyumaya devam etti. Omega bu boşluğu değerlendirmek için hızla yatakta kayarak alfanın kollarından çıkmayı başardı.

Uzaklaştığı her santimde sağ kolunun sızısı artarken burada neden böyle uyudukları aklına geldi. Öylece yataktan kalkıp giderse muhtemelen canının acısından ölürdü. Oflayarak yatağa oturdu. Ten bağını kaybetmemek için de alfanın karnına bacağının birini uzattı.

Alfa uykusundayken üzerindeki hafif ağırlığın ne olduğunu bilmeden tutup omeganın bileğini okşamaya başladı. Omega hissettiği dokunuşla titredi, hemen bacağını geri çekmeye çalıştı ama artık çok geçti. Diğer bacağı ile tekme atma isteğini zar zor bastırıp dudaklarını büzdü. Çığlık atmak istiyordu ve hâlâ fazlaca çişi vardı.

Şortunun ceplerini yoklayıp telefonunu aradı. En azından alfa uyanana kadar telefonla zaman geçirebilirdi. Fakat evden nasıl çıktığını bile hatırlamazken telefonunu yanına almayı akıl edememişti doğal olarak. Kendi haline sinirlenip boştaki bacağını alfaya vurdu, yine herhangi bir etkisi olmadı.

Alfalar bu kadar savunmasız uyumazlardı. Seungmin ilk kıpırdandığında bile alfanın zıplayarak uyanması gerekirdi. Alfa kurdu her zaman tetikte uyurdu. Seungmin'in bunu bilecek kadar alfa geçmişi yoktu. Bu yüzden sorgulamadan kendini yatağa geri bıraktı. Boş gözlerle etrafı izlerken komodinin üzerinde duran telefon dikkatini çekti. Yattığı yerden uzanarak parmak uçları ile zar zor ulaştı ve eline aldı. Yeniden oturur konuma geldi.

Telefon kendisine ait değildi, alfanındı muhtemelen. Ekranı açıp önce saate baktı. Gün yeni başlamıştı. Zaten odayı da güneşin yeni doğuşu etkisi sayesinde sarı tonlarında görüyordu.

Kilit ekranının boş siyah bir duvar kağıdı olmasına göz devirdi omega. Kendi kilit ekranında yavru köpekler vardı. Ekranı yukarı kaydırıp pin koduyla karşılaştı. Bunu çözmek için kafa yormak istiyordu. Çok meraklı olduğundan değildi de işte çişini unutması için aklını oyalaması gerekliydi.

'Aynen.'

Yanlış yapma hakkının az olduğunu bildiği için biraz durup düşündü. Acaba ilk ne demeliydi. Aklına Chan'ı ilk kez gördüğü gün geldi. Kendi şifresi buydu. Chan o zaman omeganın varlığından bile haberdar değildi ama Seungmin o gün aşık olmuştu. Aradan üç yıl geçmiş omega çok değişmişti. Yine de her şeye rağmen telefonunun şifresi hâlâ aynıydı.