Matematik Hocam /+18/

31

İyi okumalar💖

📏📏📏

Sabah çalan alarmımla yüzümü buruşturdum. Göz kapaklarım zar zor açıldığında elim telefonuma gitti. Alarmı kapattım. Bütün gece uyuyamamıştım. Kalkıp hazırlanmam gerekiyordu ama o kadar yorgundum ki kılımı kıpırdatıcak halim yoktu.

Gözlerim tekrar kapandı.

"Kızım uyan hadi saat 1 oldu." Saçlarımda hissettiğim parmaklarla gözlerim aralandı. Annemdi. Ellerim gözlerime gitti ve ovuşturdum. Saat 1 mi olmuştu?

"Anne geç kaldım okula, neden uyandırmadın?" Hızlıca dikleştim yatakta. "Normalde geldim odana ama çok derin uyuyordun. Göz altlarından anladım gece uyuyamadığını. Bugün dinlen, yarın gidersin."

Başımı salladım ve kalktım yataktan. Annemi geride bırakıp tuvalete girdim. Yüzümü yıkadığımda kendime gelmiştim. Aynadan halime baktım. Gözlerimin içi kıpkırmızıydı.

Tekrar odama girdiğimde annemin hala burada olduğunu gördüm. Bakışları bana döndü. "Gel, otur bakalım şöyle." dediğinde yanına gittim ve karşısına oturdum.

"Bu aralar seni hiç iyi görmüyorum Irmak. Bizden bir şeyler saklıyorsun bariz belli bu. Karışmayalım dedim ama senin halin gittikçe kötüleşiyor. Anlat bana neyin var?"

Şaşkınlıkla anneme baktım. Annem benimle ders dışında hiçbir şey konuşmazdı ki. Halim o kadar mı kötüydü?

"Bir şey yok anne. Sadece hayatımda bir takım değişikler oluyor ve ben uyum sağlamakta güçlük çekiyorum." diye mırıldandım. "Kızım bu sene senin sınav senen. O problemlerini geride bırakıp derslerine odaklanmalısın." dediğinde burnumda güldüm. Tabii ki konu buraya gelecekti.

"Anne ne zaman dersleri ve geleceğim için endişe etmek yerine biraz da benim için endişelenirsin?" Annem dediğim şeyle şaşırmıştı. "O ne demek Irmak? Tabii ki senin için endişeleniyorum." Başımı iki yana salladım. "O zaman artık ders kelimesini değil de kızım kelimesini kullanmaya özen göster." dedim sert sesimle.

"Senin biraz dinlenmen lazım. Ne dediğini bile bilmiyorsun." dedi ve çıktı odadan. Zaten bana sarılıp destek olmasını beklemek benim aptallığımdı.

Ellerimle yüzümü sıvazladım. O adam için kendimi bu hale getirmemeliydim. Bugün olabildiğince hızlı toparlanıp kendime gelmeliydim. Gerçekten çok sinirliydim. Düşünceleri savuşturmak adına başımı iki yana salladım. Bugün kendime bakım günü yapacaktım.

📏📏📏

Cuma günüydü. Az sonra ilk derse girecektik. 

"Senin yüzünde anlamadığım bir parıltı var." diyen Murat ile gülümsedim. "Dün dünyanın bakımını yaptım bir zahmet olsun la." dedim müthiş şivem ile.

İkimizde gülerken içeri hoca girmişti. Ders tarihti. Bu demek oluyordu ki benim için uyuma zamanıydı. Ta ki biri o adamı anmasaydı.

"Hocam, Erdem hoca bugün geldi mi? Raporlarımı vermem lazım ama dün gelmediği için veremedim." Diyen Selen ile bütün vücudum gerilmişti. Dün o da mı yoktu?

Tarih hocası ona döndü ve "Evet, az önce geldi." dedi ardından dersine başladı.

Tenefüse çıktığımızda yanıma Arda geldi. Sorgular bir şekilde ona bakarken elindeki kağıdı
bana uzattı.

"Bu akşam doğum günümü kutlicaz arkadaşlarla. İstersen gel." Dedi ve göz kırpıp ayrıldı yanımdan. Elimdeki kağıda verdim ilgimi. O sırada Murat da koridora çıkmış, yanıma gelmişti.