DANGER OR SAVİOR

Episode : 3

*Yorumlarınızı bekliyorummmm

-

Bölüm 3 : ' tesadüf olduğuna eminim'

Bölüm şarkısı : NF - Layers

' insanları kızdırıyorum , olmamı istedikleri kişi değilim '

-

Seoul , 03 Aralık , Pazartesi ...

Kızgınlığımın bitmesinin verdiği rahatlıkla derslerime geri dönebilmiştim ancak bu dört gün boyunca kaçırdığım derslerin notlarını bulmaya çalışıp eksiklerimi kapatmak için çok fazla uğraşmam gerekmişti . Eğer ki üniversitedeysen ve notlara ihtiyacın varsa bir anda çölde su arayan bir insana dönüşüyordun , üniversitede insanlar o kadar bencildi ki kimse notlarını paylaşmak istemiyordu . Şanslıydım ve benimle aynı dersleri alan bir betayı notlar vermesi için ikna edebilmiştim , şimdi de onları almak için fakülteden ayrılıp yağmurun altında kütüphaneye kadar yürümem gerekiyordu .

Kızgınlığımı geçirdiğim beş gün içinde evden çıkmadığım için bu yürüyüş nefes almamı ve biraz olsun sakinleşmemi sağlıyordu. Yağmur şiddetini arttırmaya başlarken kütüphaneye ulaşabilmiştim .

Notları verecek olan Beta ikinci katta çalıştığını söylemişti , beklemeden sessiz bir şekilde çalışan diğerlerini geçip merdivenlere yöneldim . Okuduğum bölümü sevmiyor olabilirdim ama kütüphanesi kesinlikle güzeldi , aradığım her şeyi bulabiliyor ve istediğim saatler içerisinde çalışabiliyordum . Birde sıcaktı .

Yağmuru ya da kışı seven biri olarak sıcak yerleri tercih etmem biraz tuhaftı , sessiz ve soğuk omega sıcak ve yumuşak yerleri tercih ediyor . Beni görüp hakkımda bu şekilde konuşanlar tercih ettiğim şeyleri duysa inanmazlardı sanırım çünkü arkadaşlarım dışında somurtkan biri olmak benim yapımda vardı , samimiyetsiz diyaloglara girmeden uzaklaşır , kulaklarımı takar ve izlerdim . Böylesi daha iyiydi ancak bir süre sonra 'kampüsün soğuk omegası' olarak anılmaya başlayınca bunu devam ettirmek bana kalmıştı ve ben seve seve devam ettirmiştim . O yüzden insanların hoşuma giden şeyleri bilmemesi daha iyiydi .

"Yoongi , buradayım " fısıltı şeklinde baba ulaşan ses ile merdivenleri geride bırakıp beni bekleyen Betaya ilerledim . Yun-Jin masasından bana el sallarken sessiz olmaya çalışarak fısıldıyordu , attığım her adımda büyüyen gülümsemesine karşılık vermeye çalışırken yüz felci geçiriyor gibi göründüğüme emindim , sınıftan kimseyle konuşmamak ve sonrasında not istemek için konuşmak zorunda kalmak ölüm gibi bir şeydi . Yun-Jin ise ikna etmekten çekinmeyeceğin (en az çekineceğim) kişiydi , en az benim kadar sessiz sakin olması ve sohbetleri gereksiz fazla uzatmaması ise en sevdiğim özelliğiydi .

"Benimde çalışmam gerektiği için botları biraz önce çoğalttım , onları alabilirsin ve ek olarak kendi notlarım olduğu için önemli yerler belirtilmiş bu sayede yazmana gerek kalmaz ve çalışman daha kolay olur "

Tatlı gülümsemesi kızarmaya başlayan yüzünde varlığını korurken ne diyeceğimi bilememiştim , buraya gelmeden önce notları yazmanın ve tekrar düzenlemenin zaman alacağını bilerek gelmiştim ama şimdi onun bu iyiliği karşısında teşekkürden başka bir şey veremiyordum.