DANGER OR SAVİOR

Episode : 5

*Yorum ve oylarınızı bekliyorum .
İyi okumalar <3

-

Bölüm 5 : '...hayatta kalman için gerekeni yaptım'

Bölüm şarkısı : Maroon5 - Animals

'kokunu kilometrelerce öteden alıyorum '

-

Seoul , 11 Aralık Pazartesi

Korkuyla çarpan kalbim göğüs kafesime öyle bir çarpıyordu ki titreyen ellerim kaskatı kesilmiş , tuttuğum beyzbol sopasını kavrayan eklemlerim beyazlamıştı .

Şiddetle sarsılıp sökülürcesine açılan kapı geriye çarparak bir adımımı daha geri atmamı sağlarken biraz önce kapımı açmaya çalışırken tartışan iki adam yerine yüzü ve kıyafetleri tamamen kana bulanan Taehyung dikiliyordu karşımda . Gerginlik bedenimi terketmezken tetikte bekleyen vücuduma rağmen omegam rahatlamıştı , endişeyle çarpan kalbim yavaşça eski ritmine dönerken benim aksime rahatlamış görünen Taehyung odanın içine girmişti bile . Zemini kızıla boyayan şeyin ne olduğunu biliyor olsam bile o anda düşünmekten kaçınmaya çalıştım . Gözlerim yanlızca üzerime gelen alfaya ve onun yüzüne odaklıydı .

"Benim Yoongi ... Geçti ... Sakin ol "

Elleri iki yanda , havada beklerken durumumuza tezat bir sakinlikle konuşuyordu , sanki biraz önce iki kişiyi öldürmemiş ya da saniyeler önce kapıyı kırarak içeri girmemiş gibi bana sakinleşmemi söylüyordu . Kontrolsüz titremelerim artarken hâlâ sopayı tutan kollarım işlevini yitirmiş gibi bir anda iki yana düştü . Parmaklarımın arasından kayan sopa aramızdaki sessizliği bozarak gürültüyle yere düşerken Taehyung hâlâ hareketsizce beni izliyordu . Konuşmaya çekiniyor ya da hareket ederse ona saldıracakmışım gibi bakıyordu ancak ne bu düşünceleri gerçekleştirecek kadar enerjim ne de konuşmak için cesaretim vardı . Sadece birkaç gün içinde başıma gelen şeylerin sebebini bile bilmezken karşımda duran bu alfadan korkmam normaldi ve onun birilerini öldürebileceğine biraz önce şahitlik etmiştim .

"Yoongi burada kalamayız ... gidelim , seni daha güvenli bir yere götüreceğim " dikkatle yüzümü izleyen bakışları arkasında kalan koridoru kontrol ederken bunu yapmak onun alışkanlığı olmuş gibiydi . Sanki her an biri içeri girecek ve bizi öldürecek gibi davranıyordu ve bunun gerçekleşme ihtimalinin çok yüksek olduğunu bilmek beni rahatlatmıyordu . Yine de dikildiğim yerde kıpırdamadan bekliyordum , evet o adamlar peşimdeydi ve Taehyung biraz önce beni kurtarmıştı ama başka bir şey bilmiyordum . Neden peşimde oldukları , Taehyung ile geçirdiğim bir geceden sonra neden bir anda karşıma çıktıklarını bilmiyordum ama Taehyung'a da güvenemiyordum . İçimde bir yanım onun bu şeylerin kilit noktası olduğunu söylüyordu .

"Önce tüm bu sikik şeylerin neden benim başıma geldiğini açıklamaya ne dersin ? " Tamam , belki de bunu sormak için yanlış zamandı ama bilmeliydim , onun peşinden gideceksem ve güvenmek gibi bir durumdaysam bazı şeyleri bilmem gerekiyordu . Kör bir şekilde ilerlemek benim için her şeyden daha korkutucuydu .

"Şimdi bunun sırası değil , gittiğimiz yerde istediğini sorarsın bende sana anlatırım . Olur mu ?'

Artık daha aceleciydi , hızla konuşuyor , saatini kontrol ediyor ve daha sık aralıklarla kapıyı kontrol ediyordu . İki seçeneğim vardı ve ben ikincisini seçenekten bile sayamıyordum .