arsonist's lullabye • tk

3

"Yanlış anlamalar ve ihmaller, dünyaya şerden ve günahkarlıktan çok daha fazla kötülük getiriyor."

★  Genç Werther'in Acıları, Johann Wolfgang von Goethe

§

Bundan birkaç ay önce sarmaş dolaş uyudukları koltukta şimdi karşılıklı oturan Jungkook ve Taehyung, evin soğuk ve tozlu kokusunu içlerine çekiyordu. Stresten kazağının kollarını çekiştiren Taehyung ardı ardına yutkunan ve söze nasıl başlayacağını bir türlü bilemeyen Jungkook'a bakıyor, bir umut her şeyin bir kabus olmasını diliyordu.

"İçinden benim hakkımda bir sürü korkunç şey düşünüyorsun, öyle değil mi?"

Jungkook'un kısık sesle sorduğu soruya karşılık dilinin ucuna binlerce çığlık dolmuştu Taehyung'un. Yine de elinden geldiğince sakin cevaplamıştı bu soruyu.

"Bunları yok etmek senin elinde Jungkook."

Alfasının ortada olmaması omegayı hâlâ huzursuz ediyordu, günlerce ağlamaktan iyice kabuğuna çekilmişti. Lakin bugünkü mahkemede alfasını hissedebilmek için çırpınsa da karşı taraftan tık yoktu. Bu da düşünmek istemediği tek bir şeye işaret ediyordu.

"Güvenini kırdığımı çok iyi biliyorum ama yemin ederim her şeyi sizi korumak için yapıyorum. Taehyung, elimden her iş gelir de bir tek seni aldatmam ben."

'Biliyorum, biliyorum alfam. Ama sorularıma başka cevap bulamıyorum..'

"Nedir bu kadar korktuğun? Jungkook, kendine bir baksana! Normal alfaların yanında bile parlıyorsun, feromonların kimsenin dizginleyemeyeceği kadar güçlü, kaslarından bahsetmiyorum bile! Hatırlamıyor musun sırf içeride kaldım diye tek yumrukla kilitli çelik kapıyı kırmıştın--"

"Güzelim benim, güzeller güzeli omegam.. Korktuğum şey bana gelecek olan zarar değil, senin canın Taehyung. Senin, Taejung'un! Karşımdakiler kim bilmiyorum, sayılarını bilmiyorum, ulan ne yaptım da peşime düştüler onu bile bilmiyorum! Tek bildiğim size zarar vermek istedikleri, beni sizinle tehdit ettiler."

Gerilmiş kaslarını ve sinirden titreyen ellerini zapt etmeye çalışan Jungkook, karşısında neye uğradığını şaşırmış bir halde kendisine bakan eşine dönmüştü tekrar. Titreyen ellerini omegasının pürüzsüz ellerine dolayarak yavaşça yaklaşmıştı Taehyung'a.

"Taehyung, buna cesaret edemezler.. Kimse benim aileme elini sürmeye cesaret edemez, benim kim olduğumu bilen birisi bunu yapmaz. Bu yüzden korkuyorum işte, beni karşılarına alabilecek kadar varlıklılar demektir bu.. Beni yenecek bir şeylere sahipler demektir."

Jungkook'un son cümlesiyle bir hıçkırık kopmuştu Taehyung'tan. Jungkook'u yenecek şeyler de ne demekti?

"Yoksa-"