De dochter van... ~ft.Bankzitters

Hoofdstuk 8 ~Afspraak....

Pov Demi
Het was 10:30 uur, ik stond op om me klaar te maken voor het ontbijt. Ik deed mijn haar in een messy bun met 2 voorplukjes eruit, mascara en lipgloss en deed een croptop aan met een leuk rokje. Ik liep naar de kamer van pap en klopte op de deur. Milo deed open en gaf me een knuffel. "Zo, ga je uit?" Vroeg hij. "Haha jupp, ik ga zo afspreken met die jongen van gisteren." Zei ik blozend. "Deem, je weet dat je Max ook hebt hé?! Wees verstandig!" Ineens veranderde m'n blik in een straight face. "Heyy Deem! Lekker geslapen?" Hoorde ik vanuit de kamer. Ik liep naar binnen en gaf pap een knuffel. "Ik heb begrepen dat je uit gaat? Hoe heet hij ookalweer?" "Haha jaa, hij heet Noah, hij is heel aardig!" Ik zag dat pap me waarschuwende blik gaf. "Jaaa komt goed!!" Zei ik lachend. We liepen met z'n alle naar het restaurant. Nadat we hebben gegeten was het 11:45. "Jongens, ik ga ff naar de kamer om m'n spullen te pakken en dan ga ik naar het strand met Noah." Zei ik. Ik gaf Rob een knuffel en liep naar de kamer. Ik pakte een handdoek en deed snel een bikini aan onder mijn kleding. Ik spoot nig wat parfum op en deed mijn haar nog ff goed. Toen was het al 5 voor 12, dus ging ik naar het strand lopen. Ineens belde Max mij op.
Heeyy schatje! Hoe is het daar?
Heyy, jaa gaat goed! Ik ga zo afspr- zwemmen met iedereen!
Hmm okee, ga je nog wat anders leuks doen?
Ehhh... weet niet, ik ga over 2 daagjes al weg...
Wat is er aan de hand?
Nee niets!
Nou, veel plezier nog en doe iedereen maar de groeten!
Zal ik doen!
Toppie, hou van jou!
Hou ik van jou..

Oeh, waarom verspreek ik me altijd met zulke dingen?! Ik deed mijn telefoon weg en ineens zag ik Noah al staan. "Heey! Hoe is het?" Veoeg hij. "Jaa goed!" Zei ik. Ik vond het best spannend, maar ja. We liepen naar een plekje waar we onze handdoeken neer legden. Ik zat op mijn handdoek totdat Noah naast me kwam zitten. Ik voelde dat ik begon te blozen. "Nou, ik wil je we wat beter leren kennen." "Nou ja, ik ben Demi, 14 jaar en woon met m'n pa en 4 vrienden van hem in 1 huis in Almere." Zei ik. "WACHT WAT?!" Riep Noah. Ik keek hem vragend aan. "Ik kende die jongens ergens van... BEN JE DE DOCHTER VAN MATTHY?!" Ik begon zo hard te lachen! "Hahahaa jaaa!" Ik liet Noah ff 2 minuten bijkomen van dat. "Maar ik wil jou ook beter leren kennen!" Zei ik nieuwsgierig. "Ohja, nou, ik ben Noah, 15 jaar en woon met m'n pa en ma in de buurt van Almere." Zei hij blozend. "Omg wat leuk!!" Zei ik. "Miss een beetje een gekke vraag, maar mag ik miss je snap?" Ik begon te glimlachen. "Oh ehh ja tuurlijk!" Zei ik en ik gaf m'n snap. Noah legde z'n telefoon weg en kwam dichter bij mij zitten. Hij legde z'n hand op mijn been. "Zullen we gaan zwemmen?" Vroeg ik heel ongemakkelijk. "Oh ehh ja is goed." Zei hij. Ik trok mijn kleding uit, zodat ik alleen mijn bikini aan had. Ik stond te wachten tot Noah klaar was en trok zijn shirt uit. "Ja kan je het zien." Vroeg Noah lachend. Ik begon te blozen als een gek! Hij liep naar me toe, gaf me een kusje op mijn wang en sleurde me mee het water in. Wat gebeurde hier?? Ik was helemaal in de war! Ik rende mee het water in. Ik rende tot het water ongeveer boven m'n schouders waren. Noah kwam naar me toe. "Ik vind het gezellig!" Zei hij en gaf me een kus op m'n mond. Ik duwde hem weg. "Waar ben je mee bezig??" Riep ik. "Oh, ehh sorry..." Zei hij. "NEE GEEN SORRY, IK KEN JE NJG NIET EENS EEN DAG JE JE BEGINT ME AL TE ZOENEN, IK HEB EEN VRIEND!" Riep ik iets te hard. Ik zag dat Noah ervan schrok maar op dat moment boeide het me niets! Ik rende het water uit en droogde me af en pakte m'n spullen in. Ik merkte dat Noah achter me aan rende. "Wat doe je nou?" Vroeg hij. "Ik ben er klaar mee!" Riep ik huilend. Hij pakte m'n schouders van achter vast maar ik wurmde me al snel los en rende huilend weg. Ik rende naar het hotel tot ik de jongens het hotel uit zag lopen. Ik veegde snel m'n tranen weg en deed alsof er niets was. "Heyy Deem! Hoe was het?" Vroeg Raoul. "Ehh, ja wel leuk..." Zei ik. "Weet je het zeker? Het lijkt alsof je hebt gehuild, je ogen zijn best rood!" Zei Rob. "Dat is van het zeewater." Zei ik. "Ooh okee, ga maar ff lekker afspoelen!" Zei pap. Ik liep met een brok in mijn keel naar de kamer toe. Ik liep naar m'n bed toe en plofte alles neer. Ineens begon ik heel hard te huilen. Ik ging Soof bellen, want ik wilde echt met iemand praten.
Heyy Deem! Wat is er?
S-soof ik kan niet meer!
Lieverd wat is er?
Ik he-heb met een j-jongen afge-sproken e-en hij z-zoende mij.
Deempie het is goed, je gaat over 2 dagen weg, dan zie je hem toch nooit meer!
Ma-maar hij heeft mijn s-snap...
Liefie, blokkeer hem straks, dan heb je meteen geen contact meer!
M-maar hij w-woont vlakbij a-Almere, hij w-weet dat ik de d-dochter b-ben van m-Matthy! H-hij weet d-dus ook d-dat ik in cdh w-woon.
Deem geen stress, ga ff bijkomen, als je weer in Nederland bent, gaan we afspreken en lossen we het op!
O-oke..
Komt goed schat!
Hmm
Weet Max dit ook??
D-DAT IS HET P,PROBLEEM, N-NEE!
we gaan dit oplossen, jij gaat nu ff rustig doen en er niet aan denken, ik moet gaan.
O-oke...
Doe rustig aan! Hou van je!
Doei...

Ik begon harder te huilen. WAAROM IK ALTIJD?! ik ben er helemaal klaar mee! Ik stapte de douche in. Ik bleef maar staren naar het scheermesje die er lag. Zal ik het doen? Nee! Ik had al problemen. Ik wasde m'n haar en lichaam. Toch pakte ik het scheermesje en zette het op mijn heup, een plek wat niet heel zichtbaar is. Ineens zag ik dat de hendel van de deur naar beneden ging. "Godver" fluisterde ik. Ik zette de douche uit en droogde me af. Ik pakte snel een pleister uit de la en plakte die op het plekje. "Wacht heel ff!" Riep ik. Ik deed snel m'n kleding aan en deed de deur open. Het was Raoul die stond te wachten. "Oh hey." Zei ik. Ik liep naar mijn bed om wat dingen op te ruimen en in mijn kast te stoppen. Raoul ging op mijn bed zitten en zei dat ik naast hem moest zitten. "Deem wat is er nou?" "Wat bedoel je?" "Ik ken jou, je stem is anders al je verdrietig bent!" Er liepen dikke tranen over mijn wangen. Raoul trok me in een knuffel en ik begon keihard te huilen. "IK DOE ALLES VERKEERD, IK WIL NIET MEER!" "Je doet niets verkeerd, is er wat gebeurd net?" Wat een kutvraag! "DIE ENGNEK VAN EEN NOAH HEEFT ME AANGERAAKT, GEZOEND, IK WIL NAAR HUIS!" Riep ik met een enorme brok in m'n keel. "Achjee, heeft hij je pijn gedaan?" "Nee, maar-" VERDOMME, WEER MEZELF GESNITCHT! "Maar wat?" "Nee laat maar..." "DEEM SERIEUS!?" Ik begon veel harder te huilen. Ik rende het hotel uit, maar Raoul hield me tegen. "GA WEG, IK WIL NIEMAND MEER ZIEN!" Riep ik. "DEMI HET LAM, KOM NU HIER!" Riep Raoul. Ik negeerde het en rende naar buiten. Ik rende de hoek om en ineens knalde ik tegen Robbie die aan kwam lopen. Ik viel keihard op de grond, zo hard, dat ik bleef liggen van de pijn. "DEEM GAAT HET?!" Hoorde ik Rob zeggen. Ineens kwam Raoul aanrennen. "GODSAMME DEMI, WAAROM REN JE NOU WEG?!" Ik begon te schreeuwen van de pijn en van verdriet. "Wat is er aan de hand?? Ik wilde jullie zoeken!" Zei Rob. "Deem ging afspreken met Noah, hij raakte haar aan, heeft haar gezoend en dat wilde ze niet, toen heeft ze het weer gedaan!" Hoorde ik Raoul zeggen met een brok in z'n keel. "DEMI SERIEUS?!" Riep Rob. Hij begon te huilen en gaf me een dikke knuffel. "Waar is de rest?" Vroeg ik. "DIE zitten ergens op een terrasje wat te drinken. "Kunnen jullie dat aub voor jezelf houden? Ik wil echt niet en dan vooral papa niet, dat ze het weten, dan krijg ik echt problemen!" Zei ik half huilend. "Sorry Deem, maar je vader moet het sowieso weten..." Zei Rob. "NEE NEE NEE AUB NIET, IK WIL GEEN PROBLEMEN HEBBEN!" Gilde ik. "Kom, we gaan naar de kamer." Zei Rob. Samen liepen we als 2 huilende muizen naar onze kamer toe om ff bij te komen en te praten. Eenmaal aangekomen plofte ik op mijn bed en Robbie kwam naast me liggen. "Hoeveel wonden heb je?" Vroeg Rob. "Die op mijn arm van gisteren en 1 van net..." Zei ik triest. "M-mag ik ze z-zien? Dan verzorg ik ze." Vroeg hij lief. Ik deed mijn rokje wat lager en deed mijn pleister eraf. Ik zag aan Rob dat hij ervan schrok. Hij pakte wat ontsmettingsspul en een of ander zalfje. Toen hij alles had gedaan, legde hij de spullen weer weg en kwam naast me liggen. "Deem, je laat ons zo hard schrikken, doe dit echt nooit meer! Het is niet goed voor jou en voor ons!" Ik gaf hem een dikke knuffel. Zo vielen we in slaap.

~~1667 woorden

Omg guys, wat doe ik mezelf aan?! Sorry voor dit trieste deel, ik heb zelfs miet huilen terwijl ik schreef!😂 maar ja, dit deel is wel langer dan dat ik zou denken, dus langer leesplezier! Ik wil jullie allemaal nog ff bedanken voor alle mensen die mijn verhaal hebben gelezen en op het sterretje hebben geklikt!!😍❤️ Comment zeker ff of je dit verhaal leuk vind, of als je leuke dingen weet voor in dit verhaal, want ik heb echt geen motivatie meer.🙈 Ik denk dat ik 1 keer per week een nieuw deel wil publiceren en dan vooral in het weekend! Maar dat zien we nog wel! Nou, ik heb alweer veel te veel geschreven, dus ja😂
Doeggg❤️