De dochter van... ~ft.Bankzitters

Hoofdstuk 18 ~Wandelen

Pov Demi
Milo sleurde me mee naar buiten, zijn auto in. "Waar gaan we naartoe?" Vroeg ik. "Dat ga je zo wel zien, over 5 minuten zijn we er." Zei Milo. Na 5 minuten waren we bij een of ander parkje. "Wat moet dit voorstellen?" Zei ik. "Kom, stap de auto uit, ik leg het je zo uit!" Zei Milo en we stapten uit. Hij deed de auto op slot en stopte zijn sleutel in z'n zak. Dit parkje was wel echt mega rustgevend, zo erg, dat ik geen gedachtes in mijn hoofd meer had. Ik voelde dat Milo mijn hand pakte, dus keek ik naar hem. "Ja vertel nou maar." Zei ik lachend. "Oké, dit is het plekje waar je ouders vaak naartoe gingen als ze even rust nodig hadden. Als ze even gestrest waren, of een ruzie. Ik dacht, dit vind je faster fijn, al je gedachtes uitzetten en lekker wandelen in het parkje." Zei Milo. Er liep een traantje over mijn wang heen. "Lieverd, niet huilen!" Zei Milo met een glimlach. "Ik vind dit gewoon zo lief." Snifte ik. "Ach kom hier!" Zei Milo en hij opende zijn armen voor een knuffel. "Love you!" Zei ik. Milo gaf me een kusje en we liepen weer door. "Kom, dan gaan we deze kant op, dit word belangrijk!" Zei Milo en hij duwde me een beetje opzij zodat we de hoek om gingen. "Dit is een begraafplaats, wat moe-" Zei ik. Ik wist het al. Hier ligt mama! Ik begon te sniffen. "Waar ligt ze?" Zei ik. Milo wees naar het plekje en ik liep er met rollende tranen over mijn wangen naartoe. Ik stond voor het grafsteen. Ik staarde ernaar, er stond een mooie foto van mama dus, op de steen. "Dat is ze." Zei Milo. Ik draaide me om en verstopte mijn gezicht ik de trui van Milo en begin te huilen. "Waarom heb je me dit niet eerder latenzien?" Vroeg ik huilend. "Dit was het beste moment..." zei Milo rustig. "Ik wil hier weg, ik wil hier niet zijn. Ik hoor hier niet te zijn, ik verdien dit niet." Zei ik en liep weg. "Deem, wacht even." Zei Milo. Ik liep rustig door naar Milo's auto en stapte in. 1 minuut later stapte Milo ook in. "Het is goed lieffie, echt waar!" Zei Milo en hij legde zn hand op mijn been. Na een minuut werd ik wat rustiger. "Ik heb honger, zullen we Maccie pakken?" Zei ik. "Tuurlijk, als jij maar gelukkig bent!" Zei Milo en we reden naar de Mac. "Wat wil je?" "Big Mac en een milkshake banaan." Zei ik. Milo begon te lachen. "Wat is er nou zo grappig?" Zei ik lachend. "Niets hoor." Zei Milo en hij gaf me snel een zoen. Ik hou van deze man! Uiteindelijk hebben we ons eten opgegeten en reden we weer naar huis. "Miel, is pap nog boos op me?" Vroeg ik. "Ik denk het, ik weet het niet. Ik denk gewoon dat hij het niet aan kan en dat hij eraan moet wennen." Zei Milo. Ik haalde m'n schouders op en stapte uit. Milo deed de deur open en ik rende meteen naar boven, zonder iets te zeggen. "Waar waren jullie?" Hoorde ik Koen schreeuwen vanuit zijn kamer. Ik liep naar hem toe en ging naast hem staan. "Koen, sorry. We waren bij mama." Zei ik. Ik zag dat Koen even schrok en tranen in z'n ogen kreeg. Ik gaf hem snel een knuffel. Ik hoorde hem heel zacht snikken. "Ben je nou aan het huilen?" Zei ik lachend. "Oh eh nee hoor!" Zei Koen en hij duwde zichzelf uit de knuffel. Tuurlijk heeft hij gehuild, zijn ogen waren rood, maar ik liet het maar even. Ik liep zijn kamer uit, opzoek naar Milo. "Miel?" Riep ik. "Deem ik zit in m'n kamer." Hoorde ik Milo zeggen. Ik liep naar z'n kamer toe. Hij zat op z'n bed, dus plofte ik ernaast. "Je zocht mij?" Vroeg Milo. "Klopt, ik wil graag bij je zijn!" Zei ik met een grijns. Ik zag dat Milo mij een kus wilde geven, maar hij was te laat want ik stond op. "Wat doe je?" Zei Milo. "Plassen!" Zei ik. Ik rende naar de badkamer. Ik hoorde Milo achter mij lachen. Na 2 minuutjes liep ik weer naar Milo toe en ging naast hem liggen. Ik legde mijn hoofd op zijn borst. "Wat ben je aan het doen Miel?" Veoeg ik. "Ik verveel me, beetje over tiktok scrollen." "Oh oké!" Zei ik. Ik legde mijn handen op m'n buik en ik ging met Milo meekijken. Hij legde zijn telefoon weg. "Iets te verbergen?" Zei ik lachend. "Tuurlijk njet mopje!" Zei Milo en hij gaf me een kus. Ik begon te gapen. "Ga jij maar lekker slapen, anders ben je morgen ziek." "Ik ga wel met jou slapen hoor!" Zei ik. "Is goed hoor lieffie." Zei Milo en hij gaf me een kus. Ik draaide me om, zodat ik op m'n zij lag en viel al vrij snel in slaap.

Mensen, sorry dat dit een heel kort deel is, maar ik wist even niet wat ik moest schrijven. Ook nog sorry omdat ik lang niets heb gepubliceerd, want ik had het erg druk met school en werk. Maar ja, lyy🫶🏻