De dochter van... ~ft.Bankzitters

Hoofdstuk 10 ~Wat?!

Pov Demi
Ik werd wakker door geschreeuw. "WAKKER WORDEN!" Riep Milo en stormde mijn kamer binnen. Ik stond op en gaf Miel een knuffel. "Waarom maak je ons wakker?" Vroeg ik met mijn ochtendstem. "Je vader moet wat met je delen." Ik kreeg al meteen een slecht gevoel. Max gaf me van achteren een knuffel. Ik gaf hem een kusje. "Ik trek wel ff wat beters aan, ik kom zo." Zei ik. Ik pakte een hoodie en een Nike pro broekje en liep naar beneden. "Mag, ga je mee?" Vroeg ik met een pruillip. "Is goed schatje." Zei hij en hij gaf me een kus. We liepen samen naar beneden, de woonkamer in. Iedereen zat aan tafel en keek me aan. Ik voelde dat dit niet goed zou gaan zijn. "Hey Deem, kom zitten, Max, jij ook als je wilt." Zei Raoul. We gingen zitten. "Deem, mij lijkt het beter voor je als je in therapie gaat, ik heb je aangemeld, elke maandag na school ga je daar naartoe." Zei papa. "WAT?! EN DIT BESPREEK JE NIET MET MIJ OFZO? BEKIJK HET MAAR MET JE THERAPIE!" Schreeuwde ik en stond op. Ik liep naar boven maar Max hield me tegen. Ik gaf hem een knuffel en begon te huilen. "Deem, dit is beter voor je, je moet wel gaan." Zei hij. Ik werd wat rustiger. Hij sloeg een arm om me heen en we liepen samen terug naar de tafel. "Mag Max dan morgen mee? Ik wil echt niet alleen!" Zei ik. "Ik vind het prima, als Max dat natuurlijk ook wilt?!" Zei pap. "Ik ga met je mee schatje!" Ze Max en ik gaf hem een knuffel. Max en ik liepen weer naar boven en lagen op mijn bed. "Waarom moet ik nou weer in therapie? Waarom ik?" "Lieffie, het komt goed! Echt waar! Ik ga met je mee, er kan niets gebeuren." Zei max. Ik gaf hem een kus. Ineens raakte zijn tong mijn lippen. Z'n tong ging verder, zodat ik z'n tong kon voelen. Hij pakte me vast bij mijn heupen en zette me op zijn schoot. Ik pakte hem vast in zijn nek en kuste daar. "Deem, ik wil je echt niet kwijt!" Zei Max. Ik gaf heb een dikke knuffel, want ik wist niet wat ik daarop moest zeggen... ineens hoorde ik iemand mijn naam roepen, dus besloot ik naar beneden te gaan. "Iemand riep mij?" Vroeg ik. "Deem! We hebben een verassing voor je!" Zei Koen. "Het is iets wat je heel lang al wilt!" Zei Rob. "OMG ECHT?!" Gilde ik. Max keek me vragend aan. "JE KRIJGT 3 KAATJES VOOR AFAS LIVE!" Riep Milo. Ik gilde het uit! Ik sprong in de armen van Max. Ik rende naar pap en gaf hem een dikke knuffel. "Dankjewel!" Zei ik half huilend. Papa trok zich uit de knuffel en ging op zijn hurken zitten. "Deem, we willen allemaal het beste voor je!" Zei pap. Ik barste in tranen uit! "Heel erg bedankt allemaal!" Zei ik. "WIE wil je meenemen? Je hebt nog 2 kaartjes." Vroeg Raoul. "Soof en Max ofc!" Zei ik en keek achter me naar Max. Ik zag tranen in zijn ogen dus liep ik naar hem toe om hem een kus te geven.
Tijdskip volgende dag
Vandaag is de dag dat ik samen met Max gelukkig, naar therapie ga. Ik heb er echt geen zin in, maar het moet toch... ik heb me aangekleed, dus liep ik naar beneden met mijn ingepakte schooltas. Ik zette mijn tas in de gang neer en liep naar de keuken. "Eyy Deempiee!" Riep Miel. "Jooo!" Riep ik en gaf hem een dikke knuffel. Ik pakte wat yoghurt met wat fruit en nam dat mee naar de tafel. "Waar is de rest eigenlijk??" Veieg ik aan Milo. "Die liggen allemaal nog te slapen. Als je wilt breng ik je naar school, daarom ben ik al wakker." Zei hij. "Omg ja als jij dat ook wilt?!" Zei ik lief. "Isgoed! Dan breng ik jullie ook wel naar de therapie!" Ik stond op en gaf Milo een dikke knuffel. "Hoelaat begin je?" Vroeg hij. "Om 10:15 begin ik, dus we moeten zo wel gaan dan." "Is goed, eet maar snel je eten op, dan gaan we." Zei Milo terwijl ik weer aan het eten was. Toen ik klaar was met eten, zette ik mijn schaaltje in de keuken en deed mijn jas aan. Milo heeft gezien dat ik klaar ben, dus hij liep ook naar de gang. "Lers go!" Zei Miel en we liepen zijn auto in. "Waarom breng je me naar school? Er zijn best wel wat kinderen die jullie kennen?" Vroeg ik. Hij dacht na. Hij deed een kastje open bij mijn benen en graaier daar een zonnebril uit. "AHAHAHAHA SERIEUR?!" Riep ik. Ik kon niet meer stoppen met lachen. "Ja, waarschijnlijk woord ik toch al herkend, maar deze bril vermindert het!" Zei Milo lachend. Uiteindelijk zijn we aangekomen bij mijn school. "Heel erg bedankt dat je me wilt brengen!" Zei ik. "Doe ik graag!" Zei Milo en ik gaf hem een knuffel. Hij liep de auto uit met nogsteeds de bril op en pakte mijn tas uit de kofferbak. Ineens hoorde ik alle.aal gegil. "Godsamme!" Hoorde ik Milo zeggen. "Bahahaha ga snel de auto in!" Zei ik met een slappe lach. Ik gaf hem een knuffel en zwaaide snel naar hem terwijl hij net in de auto zat. Ik liep de school binnen en meteen zag ik Soof al bij mijn kluisje staan. "Heyy Soof!" Riep ik. Ik wilde haar een knuffel geven maar ze weigerde. Mijn blik veranderde. "Deem, ik ben echt teleurgesteld!" "Soof, ik ga vandaag in therapie, het komt goed!" Zei ik. Ondertussen deed ik mijn jas in m'n kluisje, maar Soof liep weg. Jezus, ik snap haar wel, maar waarom moet ze meteen boos doen?? Ik besloot maar naar de klas te gaan, om te kijken of Max op ons plekje zat. En ja hoor, daar zat hij! Ik liep naar m toe. "MAX!" Riep ik en rende naar hem toe. "Zozo, iemand is heel blij om Max te zien zeg!" Zei Twan, de treiter van de klas! "Hou je fk bek Twan! Jij hebt niet eens zulke vrienden!" Zei ik. Wat ik zei is ook zo, hij heeft oprecht geen vrienden. Hij zit altijd naast een meid om ze te versieren en te plagen, niemand die zin in hem heeft! Ik ging naast Max zitten. Ineens zag ik dat Soof met een andere meid de klas in liep en naast haar ging zitten, Mila, heet ze. Ik keek aandachtig hoeveel lol ze met elkaar hadden. "Deem wat is er?" Vroeg Max. "Het is Soof, ze is boos op me omdat ik het deed..." zei ik en veegde snel een traan weg. "Ach, kom hier." Zei mag en opende zijn armen voor een knuffel. Ik wilde echt gaan janken, maar wiel huilt er nog weer op school? Alleen maar eerste klassers! Ik nam een diepe zucht terwijl ik nog in zijn armen hing. "Welkom dames en heren. En stelletjes??" Zei de Nederlands docent. Ik ging snel rechtop zitten. Ik merkte dat alle ogen van de klas op ons gericht waren. Oei! Ik pakte snel m'n boek en begon te werken, wat in normaal nooit doe tijdens dit vak! Ik bedoel, waarom bestaat dit vak? We kunnen Nederland praten, schrijven, lezen en spellen! Maar ja. Het zal wel! De docent begon weer eens wat uit te leggen wat echt kinderen uit groep 4 snappen. Ik ging maar wat opdrachten maken uit mijn boek. "Deem er is echt wat met je, je bent echt stil!" Fluisterde Max. "Soof is gewoon boos op me en ik denk niet dat het goed komt want ze heeft veel meer plezier met Mila dan met mij!" Zei ik met een enorme brok in m'n keel. "Deempie, dat gaat wel weer over! Als je vertelt dat je met haar naar Afas wilt gaan, wilt ze vast wel weer met je omgaan!" Zei Max zacht. "Jeetje, altijd amaar aan het kletsen, ik ben jullie helemaal zat! Ga er maar uit en meld je maar!" Riep de docent tegen ons door de klas. Ik pakte boos mijn spullen in en sleurde Max mee naar de gang en smeet de deur dicht. Ik wilde keihard huilen, maar ook weer niet. Ik begon ineens te hyperventileren. Ineens gebeurde het. "Hey Deem, gaat het?" Ik schudde mijn hoofd. Ik kon bijna niets zeggen behalve "Bel iemand" Max pakte mijn telefoon en belde iemand. Ik weet niet wie, maar waarschijnlijk zal het m'n pa zijn ofzo. "Haai, ehm, kon nu naar school, Demi is aan het hyperventileren!" Zei Max tegen de telefoon. "Je pa kan niet komen, Raoul nam de telefoon op dus hij komt er nu aan." Zei Max tegen mij. Ik knikte. Ik stortte neer op de grond. "DEMI!" Hoorde ik Max roepen. Toen werd alles zwart.

Pov Max
Demi viel op de grond. "DEMI!" Riep ik zo hard mogelijk. Ik hield haar hand vast, maar toen sloten haar ogen. "HELP IEMAND!" Riep ik. We waren voor het lokaal en vlakbij de ingang van de school. Ik rende de klas in. "MEVROUW, IEMAND, HELP! DEMI IS FLAUWGEVALLEN!" Riep ik met een brok in m'n keel. De docent rende de klas uit. Ik stond buitenadem voor de klas te hijgen. Soof stond ook meteen op en rende ook het lokaal uit en ik rende er achteraan. Ik zag een appje op de telefoon van Deem van Raoul: "ben er over 1 minuut!" "Raoul is er bijna, ik ga hem ff opwachten!" Zei ik in het algemeen en liep naar buiten. Ik was precies optijd want hij liep net zijn auto uit. Hij rende zo hard hij kon naar binnen. "Hier naar links ligt ze." Zei ik.

Pov Raoul
Matt zijn telefoon ging af. Matt zou wat boodschappen doen maar is zijn telefoon vergeten dus nam ik maar op. "Hey met Raoul." "Oh hey, Demi is aan het hyperventileren en is flauwgevallen, kom snel!" Hoorde ik Max zeggen. Ik hing op en pakte snel mijn autosleutels en rende naar de auto.

Kindjes, dit ga ik ff opsplitsen naar een ander hoofdstuk omdat er al 1700 woorden in staan😳