Behind The Scars [Serviano Series # 1]

Kabanata 8

Kabanata 8

Jealous

"Kaya pala parang nakasimangot ka kagabi pag-uwi niyo," halukipkip ni ate Estelle ng malaman ang nangyari kahapon.

"Sabi ni Carson parang hindi ka niya makausap kagabi dahil baka mas lalong magalit ang lion," asar naman ni Daphne.

"Naku pustahan tayo may gusto yang pinsan mo Daph kay Raya," ani naman ni Hannarah.

"Eww, over my dead body. Si Lexie nga pinopormahan kahapon eh," pagtatanggi naman ni Raya.

"Pero aminin mo gwapo pinsan ko." asar ni Daphne kay Raya.

Hinampas naman siya ni Raya sa kanyang sinabi. Nagtawanan na lamang kami sa reaksyon ni Raya.

"Gwapong asungot kamo, pag nakita ko talaga yun sa campus sira araw ko." sabi ni Raya habang namumula ang kanyang pisngi.

Kasalukuyan kaming nasa isang cafe malapit sa University habang inaantay ang una naming klase ngayong araw. Martes ngayon kaya naman halos lahat kami ay may pang-umagang klase. Kasama ko sila Ate Estelle, Raya, Daphne at si Hannarah. Si Shivani ay may klase kaninang alas otso ng umaga kaya hindi namin siya kasama.

"Asaan na daw sila?" tanong ko sa kanila.

Napag-usapan naming magpipinsan na magkita na lamang dito sa cafe para mapag-usapan ang plano para sa gigs na gagawin nila Kuya Levi at ang nalalapit na kampanya nila Tito Calvin.Unti lamang ang tao sa Bos Cafe na ito malapit sa University kaya naman dito namin naisipan tumambay.

"Malamang nagdala yun ng kanya-kanyang mga sasakyan para flex." sabi ni Hannarah.

"Hindi mo man itatanong pero nasa village daw mga kotse nun." saad ko.

Boys will always be boys, who love to take care of their cars. My cousins and my brothers like to take their cars no matter where they go. I never expected that they would ask the elders to transport their cars from Dumaguete to Cebu and some they got from Manila.

"Kailan pa ba naubusan ng mga kotse mga yun? Biroin mo naman kay kuya Zaxton tatlo kotse niya pero isa lang yung gamit na gamit," kwento naman ni Daphne.

"Pero samantalang ako, ayaw niya ako payagan magmaneho ng kotse." dagdag pa niya.

"Paano ba naman kasi nakakatakot ka magmaneho parang kada minuto need mo gumamit ng brake sa sasakyan." ani naman ni Raya.

"At least, safe kayo pag ako nag drive hindi yung parang may hinahabol na kabayo sa daan, hindi ba?" pagmamalaki ni Daphne sa amin. Nagtawanan na lamang kami sa kanyang sinabi.

It was because when Daphne drove to our girl's date she would always use brakes every 5 minutes that is why we call it, Daphne's bumpy ride. We continued to talk and realized that it was almost time to go to our classes.

"Tara na guys, malapit na ang klase," aya sa main ni ate Estelle.

"Nasa school na sila Levi for sure." dugtong pa niya. Kaya nag sitayuan na kami sa aming pwesto.

I was wearing a plain black shirt and fitted denim pants.

Lumabas kami agad ng cafe at papasok ng campus. Habang naglalakad ay hindi pa rin mawala sa aking isipan ang mga nangyari kahapon. Dahil nalaman ko ang aroganteng lalaki sa airport ay walang iba kundi si Rigel.

What a small world, I never thought that he could be Daphne's cousin. Even though I knew Wangs are popular because of their investments, there would always be a gap between Servianos and Wangs. We bond with some of Daphne's cousins but some entirely hate us not because of our family names but because they wanted to compete with us.