Behind The Scars [Serviano Series # 1]

Kabanata 13

Kabanata 13

Torn

"Lex, get in," napatingin ako ng makitang pinagbuksan ako ni Colton ng pintuan sa the backseat kung saan naroon din si Luke.

Mukhang ilang minuto akong nakatulala bago ko napagtanto na pinag buksan pala ako ng pintuan ni Steve.

Why am I so nervous? Lex, get a grip on yourself.

"Thank you, Steve." humakbang ako papasok at ng tuluyan na akong nakaupo ay sinarado niya ang pintuan bago pumunta sa driver seat.

As I shot the door, I fixed my gaze in front.  Steve started the engine and our car started to move.I was trying to distract myself when Charlotte gazed at me and smiled.

Mahaba ang kulay itim na buhok at medyo maputi ang kanyang balat. Ang kayang kulay kayumanggi na mata ay kumislap ng makita niya ako.

"You're Lexie Serviano, right?" nakangiting sabi niya sa akin. Marahan akong tumango sa kanya at ngumiti.

"I heard a lot about you and your cousins. Kaklase ko isa mong pinsan, si Ross ata yun parehas kasi kaming nasa isang minor sub. Thank you for helping me and Steve and agreeing to switch partners," napatitig ako sa kanya.

Napansin ko ang lungkot sa kanyang mukha na hindi ko lubos na maunawaan. Hinawakan ni Steve ang kanyang kamay habang nagmamaneho siya ng kotse. Nagkatitigan silang dalawa at ngumiti sa isa't-isa.

"Nice to meet you Lexie. Nararamdaman ko na magkakasundo tayo," ngiti siyang bumaling sa akin.

"Nice to meet you too, Charlotte." ngiting tugon ko sa kanya. Binalik niya ang kanyang tingin sa harapan.

Buong byahe ay nanatili akong nakatingin sa labas mula sa bintana. Hindi ko kayang tumingin sa aking gilid dahil baka hindi ko kayanin. Sinubukan ko hindi tumingin pero sa aking pagsulyap, ay natagpuan ko ang kanyang mga matang nakatitig din sa akin.

When our eyes met my heart began to pound like crazy. I knew it would be like this. He gazed at me and looked at the phone I was holding and back into my eyes.

Umiwas agad ako ng tingin at muling bumaling sa bintana. Napakagat ako ng labi at pinakalma ang aking sarili. Binuksan ko ang aking cellphone at doon ko napagtanto ang kanyang nais sabihin.

Luke Damien Cuevas:

Can we talk later? May gusto lang akong sabihin sayo.

I want to clarify things between us.

I stared at it for a few seconds and decided to close my phone. I glanced back at the window and watched as our car passed through the famous sky way of Cebu City. My heart won't stop pounding. As our car stopped in front of a fancy restaurant my stomach began to crumble.

Malapit na mag alas dose ng makarating kami sa fancy restuarant na iyon. Napansin kong unti lamang ang tao at malapit sa dagat lugar. Tumigil ang aming sasakyan at agad kung binuksan ang pintuan. Lumabas na rin sila ni Steve at Charlotte mula sa harapan. Napadako ang tingin ko sa aking harapan at nakita ang kanyang pagtitig sa akin. Muli akong umiwas.

"Ehem, let's go," napatingin ako kay Colton at nakita ang kanyang nakakalokong ngiti.

Nilahad niya ang kanyang kamay kay Charlotte. Magkahawak kamay silang naglakad papasok ng restuarant.

I can't help but smile because I remembered how my parents were in love. My smile suddenly fades when I realize what has gotten into me.

"Let's go, I heard your stomach grumbling," malumanay na sabi ni Luke mula sa aking likuran.