my teacher kim?

Bir Mesaj ve KİM TAEHYUNG

Uyandığımda evde kimse yoktu. Bana sormadan yine evden çıkıp gitmişlerdi. Tabi ailem de bana hesap verecek değildi ya. Ama keşke haber verseydiler. iyi olurdu yani.

Mahrur gözlerle odaları gezip evde olmadıklarının kanaatine vardıktan sonra gözümü elimin tersiyle ovuşturarak telefondan babamı aramaya başladım. Üç kere çaldıktan sonra açtı tabi kel Ramazan.

"Alo baba nerdesiniz?"

"Hani demiştik ya sana diğer evde kendimize balayı tatili vericez diye?"

Babamlar virüsten dolayı evde tıkılıp kalmaktan bunalmışlardı. Bu da onların evde emekli huysuz yaşlılara dönmelerine sebep oluyordu. Ben de daha fazla dayanamayınca Allah aşkına evden bi süre gidin diğer evde kalın kafamı dinliyim demiştim. Onlar da bu fikri bayağı sevmişlerdi. Ama bugün gideceklerini bilmiyordum ne yalan söyleyeyim...

"Tamam baba da ben ne yiyim... Ve ne zaman dönersiniz?"

"Yumurta, makarna arada dışardan söyle, biz bilmiyoruz en az bir hafta yokuz."

"Tamam babacım size iyi yiyiş- eğlenceler! Görüşürüz bye bitch"

Diyerek telefonu kapattım. Şimdi koskoca ev bana kalmıştı. Bu demek oluyor ki kafamı dinleyebileceğim!!

Odama tekrar dönüp duşa girdim. Duştan çıktıktan sonra  yeniden mavi ama çok tatlı olan pijamalarımı giyip tekrar aşağı indim.

Mutfağa pıtı pıtı yürürken bugün ne yiyeceğimi düşünüyordum. Tamam evde yalnız olmak güzel güzel olmasına da. Hani ah bide önüne yemek koyup giden biri olsa...

Şimdi uğraş dur.

En sonunda babamın dediği gibi yumurta falan yapıp kendime kraliyet sofrası hazırladım. Ama kendime göre biraz fazla hazırladığım için Jin ve jimin'i de çağırıyım dedim.

Konferans konuşması...

Üçü biranda

"Aloooo"

Jin
Alo lan

Jeon
Bahadır, Evde yalnızım kanka fazladan kahvaltı hazırladım kendime bana gelsenize.

Jimin
Olur

Jin
Hayır demem aga

Jeon
Piçler, hızlı olun

Konferans sonlandı.

Onları beklerken biraz müzik dinleyeyim dedim. Müziği açmış saçma sapan danslar ederken kapı çalmıştı.

"Yuh cidden bu ne hız böyle."

"Yemeği duyar duymaz geldik olm. Yemek beklemez."

Ayılar gelmişti. Ve bende onları bi güzel doyurup sonra evlerine yollayacaktım.

Evet bugün full evde yatıp kapım açık sıçacağım.

Oturup yemeye başladığım anda telefonuma bildirim gelmişti.

Telefondaki biraz bekleyebilir düşüncesiyle hemen jimin'i dinlemeye başlamıştım.

O kadar hararetli bay Min'i anlatıyordu ki dinlerken nefessiz kalıyordum.

"Kanka yemin ederim bu adam da bana boş değil bak yemin ediyorum size."

"Aynen kanka."

"Bahadır sus beni dinle. Neyse işte evden çıktık. Size yazdı mı?"

"Yoo."

"Eheheh bana yazdı. Bakın size gösteriyim mesajları."

Bay min-Jimin