"ရိပ် ဘာလုပ်တာလဲ"
"မင်းနာနေလို့ဆိုကျုပ်လီးကတစ်ချီပြီးဖို့အတွက်ကျုပ်ဘာ့သာကြံဖန်ရတာပေါ့"
"အလင်း ပြောတာက လျှာကဘာလုပ်တာလဲလို့"
မျက်လုံးတေွဝိုင်းစက်ပြီးစူးစမ်းနေတဲ့ကလေးလေးလိုလူကိုကြည့်ပြီးမေးလာပြန်သည်။ဒီကောင်ထက်လိုးရင်နာအုန်းမယ်။
"လိုးတာ"
"ဟင်...."
"အင်းလျှာနဲ့လိုးတာမင်းလျှာထုတ်ခု"
သူမေးပြီးသူ့ဘာ့သာရှက်ကာပါးလေးတွေနီးလာရပြန်သည်။ကျုပ်စကားကြောင့်လျှာလေးထုတ်ပေးဖို့လဲမေမ့တော့ပေ။
ဒီလူကြောင့်ကျုပ်အမှန်ပင်ရူးခါနေရပါပြီ~~~
မျက်စိ့စုံမှိတ်ကာနှုတ်ခမ်းတစ်စုံအလယ်ကထွက်လာတဲ့နီတာရဲလေးကိုဆွဲစုပ်တော့မျက်ခုံးတစ်စုံကိုတွန့်ကာရှုံ့မဲ့နေပြန်သည်။ကျုပ်ဖီးလ်ပျက်တာကြောင့်ရှုံ့မဲ့နေသူကို ခပ်ရှင်းရှင်းဘဲမေးလိုက်သည်။
"လိုးရမှာလား?"
"ခင်များခုလုပ်နေတာဘဲမဟုတ်ဘူးလား"
"မင်းရုပ်ကရှုံ့မဲ့နေတော့ကျုပ်ဖီးလ်မလာဘူး"
"ဖီးလ်မလာရင်ရပ်လိုက်တော"
"မင်းအကြွေးကျေပြီမို့လို့လားကျုပ်ကရပ်ရအောင်။ဆက်လုပ်ရမလား။လိုးရမလား။မင်းရွေး"
"ရပ်ကြရအောင်ရိပ်။အလင်းနောက်အရိပ်မကြိုက်ရင်မလုပ်ဘူးလေ။နားထောင်ပါ့မယ်တကယ်ပါရိပ်ရာ"
"ခင်များလို့ခေါ်ပါအုန်းလားကျုပ်ကို"
ငြူတူတူနဲ့လူကိုလာကြည့်ပြီးဇွတ်ကျုပ်လက်ကိုလာဖက်တွယ်ကာရင်ဘတ်ထဲဇွတ်တိုးဝင်လာပြန်သည်။ကျုပ်ဒီကောင့်ကိုဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲ။ကျုပ်ကရောဘာဖြစ်နေတာလဲ။ဒီကောင့်ကိုခံစားချက်တွေထားနေတာလား။တကယ်ပင်မသိတော့။ကျုပ်ကဘယ်တော့မှခံစားချက်ထားမှာမဟုတ်ဘူးခံစားတတ်တဲ့သူကအမြဲကျရှုံးနေမှာဘဲ။ကျုပ်ငွေနဲ့ဝယ်ထားတာဘဲဒီကောင့်စကားကျုပ်ကနားထောင်နေရမှာလား။ရင်ဘတ်ထဲဝင်လာသူကိုဆောင့်တွန်းမိတော့ဖတ်တွယ်ထားတဲ့လက်တစ်စုံပါလွှတ်ကျသွားသည်။
