နားငြီးအောင်လုပ်နေသူပါးစက်ကိုလက်နှင့်ပိတ်ကာအဆုံးထိဝင်ထားတဲ့လီးကိုအပေါက်ထဲမှထွက်လုဆဲဆဲဖြစ်ခါနီးမှအားနှင့်တစ်ချက်ထဲဆောင့်ထည့်လိုက်တော့ပုခုံးထက်ကဖက်တွယ်ထားတဲ့လက်များကပိုတင်းသွားပြီးခန္ဒာသွယ်သွယ်လေးကအပေါ်အောက်လှုပ်ရှားသွားရသည်။အသက်ကိုပြင်းပြင်းရှူနေသူမို့ရင်ဘတ်တနေရာကကျုပ်ကိုက်ရာများနှင့်အတူမြင့်ချေနိမ့်ချေဖြစ်နေသည်။ပန်းရောင်နို့လေးများကိုစုပ်နယ်ကာခန္ဓာလေးထက်လှုပ်ရှားဖို့အရေးအောက်ပိုင်းတစ်နေရာကိုအားထည့်ပြီးတစ်ချက်ချင်းတိုးဝင်လိုက်သည်။
"အင့် နာ နာတယ် ခင်များ ဟင့် ဖြေးဖြးလုပ်လေ အ့"
ဖက်စ်....ဖက်စ်......ဖက်စ်...
အ့ရိပ် အင့် နာ အ့ တယ် အား
စကားနားမထောင်သူကကျွန်တော့နာကျင်မှုကိုဂရုမပြုဘဲတိုးဝင်မြဲတိုင်းသာပိုပို၍တိုးဝင်လာသည်။ဒီလောက်ကြီးတဲ့လိင်တံကျွန်တော့ဘဝမှာပထမဆုံးမြင်ဖူးခြင်းပင်။တိုးဝင်လာတိုင်းအတွင်းတနေရာမှာပိုပို၍ကြီးထွားပြီးမာတောင်လာသလို။ကျွန်တော့အတွင်းပိုင်းကဘေးဘက်နံရံတွေကိုမြေဆီလွှာတိုက်စားခံရသလိုတမြုံ့မြုံ့အစိမ်းလိုက်ဝါးမြိုနေသလိုပင်။တစ်ချက်ဆောင့်တိုင်းလူကအော်ညီးယုံတင်မဟုတ်ဘဲမျက်ဖြူပါလန်ရသည်။ဒါလဲဟိုလူဂရုစိုက်လားမမေးနဲ့။သိပုံတောင်မပေါ်။သူသ်တာဆိုလို့ကျွန်တော့ကိုဘယ်လိုအပြစ်ရှာပြီးဘယ်လိုကျွန်တာ့ကိုဖျက်ဆီးရမယ်ဆိုတာဘဲထင်သည်။ဟ်ုလူ့ကိုအပြစ်မြင်နေရင်းနာကျင်နေရာကနေခံစားချက်ကတစ်မျိုးဖြစ်လာတော့အပြစ်မြင်ခဲ့တဲ့ဟိုလူ့လီးကိုမြန်ပေးဖို့တောင်းဆိုမိပြန်သည်။ကျွန်တော့ကိုယါကျွန်တော်တကယ်ကိုနားမလည်တော့ပါကျွန်တော်ကဘာလဲ။ကျွန်တော့ခန္ဓာကဘာကြောင့်မငြင်းဆန်နိုင်ရတာလဲ။ဘာလို့ခံစားချက်ကမဆိုးဝါးဘဲကောင်းလာရတာလဲ။တကယ်ပငါဘာမှကိုမသိတော့ဘူး။ခံစားချက်ကကောင်းလွန်းလို့ကျွန်တော့စိတ်တွေပါလွတ်ပြီးရိပ်ကိုပိုတိုး၍ဖက်ကာမျက်စိ့စုံမှိတ်ပြီးကျွန်တော့ပါးစက်ကပိုပြင်းပြင်းထန်ထန်ဆက်ဆံပေးမို့ခနခနတောင်းဆိုမိသည်။လုပ်နေရင်းတန်းလန်းနဲ့လူကမြောက်ကနဲ့တတ်သွားတာမို့ရိပ်လည်တိုင်ကိုပိုအားသုံးကာဖက်လိုက်ပြီးအောက်ကိုကြည့်လိုက်တော့ကျွန်တော့ခြေထောက်တစ်စုံဟာရိပ်ခါးတွင်ရှိနေသည်။ဒါကဘယ်လိုပုံစံကြီးလဲဆိုတာသိရအောင်အောက်ငုံ့ကြည့်တော့ရိပ်ကကျွန်တော့ကိုချီထားတာဖြစ်သည်။ကျွန်တော့ဖင်မှာရိပ်ရဲ့လက်တစ်စုံဟာကျွန်တော့ခန္ဓာဝိတ်ကိုသယ်ဆောင်ထားသည်။
