PROLOGUE

1 0 0
                                    

“That's all for today.”

Inayos ko agad ang gamit ko habang pumipikit-pikit ang mga mata ng natapos na ang klase.

I suddenly dozed off to sleep, mabuti na lamang at nasa bandang likod ako nakaupo tuwing' subject sa UCSP. Ang daya kasi ang lambot ng boses tapos boring pa yung subject. Parang nage-story telling.

“Ms.Altamirano,” tawag ni sir Raf kaya naman agad akong napamulat at tumingin sa kaniya.

Hindi pa pala siya umalis?

Niligid ko ang paningin sa paligid at nakitang ako, si Jacob at si sir Raf na lang pala ang nandito sa loob.

Jacob nod at me and pointing out the door, siguro ay hihintayin niya ako para sumabay sakin umuwi.

'Parking lot' he mouthed.

Umalis na siya kaya naman tinignan ko na ang guro sa unahan.

“Sir,” tanong ko sa guro.

“Follow me at the faculty.” He said. Dala ang kaniyang mga libro ay umalis na siya.

Mabilis kong inayos ang mga gamit ko at sumunod sa kaniya. Hindi nagtagal ay nakarating na kami sa faculty, sa dulo lang din naman ng mga classrooms.

Nakita niya ba akong natutulog sa klase niya? Ngayon lang naman eh. May mga homeworks pa kasi akong sinagutan para sa tutor ko kagabi kaya puyat ako ngayon.

“I have a favor to ask you.” He ask while sitting on his chair.

Tumingin siya sa upuan sa harap niya kaya naman agad akong umupo.

Favor?

“Hmm?”

“Help Mr. Decaro in his grades.”

I was literally shock on what he said. I wasn't able to reply him back but then I cleared my throat.

“I must've heard you wrong, sir.” I said and focus my eyes on him.

Wala siyang pag-aalinlangan na tumango saakin na talagang ikinabahala ko.

My family and his are competitors in politics. Tapos tuturuan ko iyon?

Natapos na roon ang usapan dahil may tatapusin pa daw na lesson plan si sir na tinanguan ko na lang. Nagpaalam na ako sa kaniya na aalis at kahit hindi pa siya tumitingin ay tumulak na ako palabas ng faculty.

I'm overreacting.

Hindi naman ako papayag. Halos sabado at miyerkules na nga lang ang free time ko, isisingit ko pa iyon? Besides, hindi na din ito ang unang beses na hiningian ako ni sir Raf ng pabor. Halos bawat makakasalubong kami sa hallway ng school ay ipinipilit niya na turuan ko ang lalaki. Bakit ba hindi pa ako nasanay?

I sighed.

"Hey," I looked at Jacob who is now leaning towards the parking lot pillar. His hand were on his pockets as he made his way to me. Nasa parking lot na pala ako.

Wala nang masyadong tao sa parking lot, siguro ay umuwi na.

"Relax, gusto mo na ata akong patayin eh." He joked.

Tumawa siya pero nang mapansin na wala ako sa mood ay tumigil din. Instead of thinking of another jokes, he effortlessly carry my bag and atonce with my walk.

"Same favor?" He asked that made me nod.

I sigh. I stop walking and sit in a bench nearby.

"Nakakapagod pala maging matalino." Sabi niya tsaka nag-inat ng braso. Humikab din ito dahilan para mapatingin ako sa paligid.

YesteryearWhere stories live. Discover now