Let's Be Lowkey Mr. Mayor

Chapter 17

(A:) Hi sayo @ItsKittyMorainne thanks for reading and voting. ^__^

*Zian's Pov*

"Zian!" napalingon ako kay Eric na tumatakbong lumapit sakin.

"Wow pare, bagong buhay ah..early bird ka today"

"tsk..I know right?!" Sabay flip ng invisible long hair. nandidiri nya akong tinignan bago mabaling ang paningin nya sa iba.

Napakunot ang kanyang noo kaya napatingin din ako sa tinitignan nya.

Its the one and only Luigi Khyler Delgado. Napabuntong hininga nalang ako ng makita syang parang tanga na nakaupo sa hagdan at lutang na nakatingin sa kung saan.

Its been a year since Dione Ramirez...the one and only woman he fell inlove with..leave the country and went to switzerland and since then, he became somebody that I never know.

Napabuntong hininga ako bago mahinang magsalita. "Until when will he do that?"

"Hayaan mo na...alam mo naman kung bakit sya nagkaka-ganyan" para kaming chismosang nagbubulungan para hindi kami marinig.

"I understand that he regret not letting Dione know how he feels towards her but until when?..its been a year."

"Zian..." mahinang pagtawag sa akin ni Eric at ipinatong ang palad sa aking balikat. "you will never know someone's feelings because you are not in there shoes..maybe sayo, that 1 year is long enough to forget someone...pero sa kanya?..that 1year is too short to move on from the one he truely love."

Naawa ako sa kanya. Wala akong magawa kundi ang bumuntong-hiniga habang tumitingin sa kanya.

"He should've told her...maybe, just maybe..if he told Dione what he feels baka hindi sya nagsisisi ngayon." Hindi ko nakikita kung anong expresyon ang meron sa mukha ni Eric. Pareho lang kaming nakatingin kay Khy na ngayon ay nakatingin sa cellphone at sa malamang ay ini-stalk na naman si Dione.

Eric tap my shoulder. "Let's just do what we've always been doing since the beginning...comfort him."

"Yeah..that's the only thing we can do for him." Pagsang-ayon ko bago kami tuluyang lumapit kay Khyler.

"Pre, ginagawa mo dyan?" pa-inosenteng saad ni Eric na kina-irap ko.

I look at the screen of his phone at muntikan na akong mapairap habang nakatingin sya samin dahil tama ang hula ko. He was looking at Dione's facebook account!tsk! this love sick fool bastard!

"You're here." pinatay na nya ang screen ng phone nya at binulsa.

He stood up and put the strap of his bag on his right shoulder. "Tara na." saad nya at ipinasok sa bulsa ang kaliwang kamay.

Ugali nya yan kapag badmood sya at kapag....trip nya lang. Mabuti nalang at kahit lutang sya eh nakaka-dl parin.

When Dione left the Philippines, he did not stop crying even if he stops it, his tears will still fall on his own. Sobra akong naawa sa kanya that day but after that I didnt saw him crying anymore pero nagbago ang pakikitungo nya samin.

Lagi syang lutang, titingin sa cellphone at tulad kanina, he would stalk Dione at her account na hindi naman ata nya ginagamit wala naman kasing bagong post or update about her for the past year since she left.

Even her friends won't tell anything new about her kahit pasimple kaming magtanong about her they won't answer any questions about her. They would act as if they don't know her.

Napabuntong-hininga nalang ako at pumasok na sa klase kasunod nila Khy.

*Fatima Pov"

Nakaupo kami ngayon sa 2nd floor ng building namin. Halos opisina ang mga nandito, sa 3rd floor ang classrooms..isa sa mga problema ng late comers na studyante.

Anyways, we're waiting for our next class and luckily kami lang ang nakatambay dito.. nakatutok kami sa phone ni Rebecca dahil kausap nmin ang aming kaibigan.

"Miss ka na namin D!! When ka ba kasi uuwi?!"

pinalo ko sa balikat si Rebecca at pinandilatan ng mata. "Huwag ka nga maingay, Rebecca" suway ko dito. Hindi kami pwedeng marinig ng iba..bukod sa ayaw namin makipagplastikan sa mga kaklase nmin, ayaw din ni Dione.

inismiran naman nya ako at inirapan. "Ang oa, kita mo namang tayo lang dito oh" saad pa nya. Hindi na ko sumagot pa at hinayaan na sya.

"Kailan ka nga ba uuwi, D?" tanong ni Alex sa mahinang boses sapat para marinig lang namin.

Its been a year since umalis si Dione. Halos once a month lang din kami mag-usap through video chat busy kami sa school works at lalo na si Dione dahil mas advance ang tinuturo sa kanila.

A lot of things change to us. But our bond still remains. Mas gumanda sya ngayon kung tutuusin.

And if your wondering kung bakit tinatanong sya kung kailan ang uwi nya,

its because, syempre kailangan muna nyang mag-ojt para makapagtapos and she choose to teach at Delgado University under the major of business admistration. It's been her plan since the beginning anyway.

Napatingin sya sa kung saan bago muling tumingin sa amin. "Mag-start na yong klase ko. I'll go now."

"Mag-ingat ka dyan." saad ni Ziara at nag-wave pa.

"Pasalubong ha."

mahina namang natawa si Dione. "Kayo rin. bye."

"Byeeee" sabay nming saad bago namatay ang call. Napabuntong hininga ako at napatingin sa kung saan when I feel someone there.

And it was Khyler nag-alala ako bigla na baka narinig nya ang pag-uusap nmin pero malayo naman sya kaya imposible.

It's been a year since the day Dione left the country. At palagi syang ganyan. His friends would ask us about Dione pero syempre hindi kami nagsasalita about her.

We know what he feels towards her..hindi naman kami bulag si Dione lang yon. But then, I hope they still have a chance pagbalik ni Dione.

Mabuti at hindi sya nabaliw nung umalis si Dione. Umiyak lang sya. At super duper nakakaawa syang tignan. Halos lahat sakanya nakatingin ng araw na yun. Bigla nlng kasing bumagsak ung luha nya hanggang sa umiyak sya ng sobra. Mabuti nalang at andyan ang dalawang kaibigan nya.

Hinila nila palabas si Khyler para patahanin. The next day he was fine pero ganyan na sya palaging lutang at kung ano-ano ang ginagawa minsan masaya minsan ewan sya.

Anyway, napataas ang isang kilay ko ng makita kung sinong lumapit sa kanya. Ang bagong bida-bida ng klase na si Beatrice Lopez well isa lang ang definition na maibibigay ko sa kanya she's a bitch. Lagi sya nakaaligid kay Mayor and I doubt na hindi iyon napapansin ng mga kaklase namin. Well, okay lang naman dahil wala naman sa kanya ang atensyon ni Mayor.

It's always been Dione Ramirez my beautiful friend.

Anyway I know magseselos si Dione so, I took a picture of them eksakto naman na niyakap nya si mayor na pabor na pabor sakin.

Sinend ko agad iyon kay Dione through pm, for sure mamaya pa nya makikita dahil nasa klase na sya. Hindi iyon nagtagal dahil si Mayor mismo ang nagtanggal sa linta at umalis.

Wala kaming ibang ginawa kundi ang magkwentuhan at ibackstab ang mga hate naming kaklase at pati narin ang aming instructors. Natural lang naman iyon sa mga students. Stress reliever^__^.

Ilang oras din ang hinintay namin bago sumapit ang alas dos ng hapon para sa susunod na klase namin. Haysss...isang klase sa umaga dalawang klase sa hapon, nakakapagod.