Tahassür

19. BÖLÜM

Herkese selam. Nasılsınız? Umarım iyisinizdir. Yeni bir bölümle geldim.

Şimdiden ramazan bayramınız mübarek olsunn🎀💌

Oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın. Onlar sayesinde bölüm atma isteğim çoğalıyor.

Keyifli okumalar.

______________________________________

"Bunu mu arıyorsunuz gençler?"

Duyduğum sesle Cihana baktım. Suçlulukla arkama bakıyordu. Yavaşça kafamı çevirdim. Annem elinde Cihanın ayakkabısını tutarak havaya kaldırmış bir şekilde mutfak kapısının önündeydi.

Yakalanmıştık. İşte şimdi naneyi yemiştik!

Cihana baktığımda o da bana baktı. Hemen onu gönderip annemle konuşmalıydım.

"E-evet. Ben onu alayım anne." Diyerek yanına gittim. Elindeki ayakkabıyı almak için elimi kaldırmıştım ki ayakkabıyı geri çekti. "Siz geçin bakalım içeri." Dedi.

Alt dudağımı ısırdım. Cihana baktım. Kafamla işaret ettim. Birlikte içeriye gittik. Karşı karşıya oturduk. Annem hâlâ gelmemişti. Cihana baktım. "Çok pis yakalandık. Ne yapacağız?" Dedi.

"Bende bilmiyorum. Aslında dini olarak evliyiz ama resmi nikahımız yok biraz kızabilir." Dedim. "İnşallah kötü şeylere yol açmaz." Dedi. "İnşallah..." demekle yetindim. O sırada annem içeriye girdi. Yanıma oturdu.

"Evet dinliyorum anlatın. Ne işin vardı Cihan senin? Daha evlenmeden eve geliyorsun. Olur mu öyle şey? Salih amcan duysa çok sinirlenirdi." Dedi. Anneme döndüm.

"Anne-" Dememle annem sözümü kesti. "Cihan dedim!" Dedi. Cihana baktığımda ayaklarını birbirinin üzerine atmış ellerini ise birleştirmiş kedi yavrusu gibi duruyordu. Şuan olduğumuz durumda olmasaydım şimdiye kahkahalara boğulmuştum.

"Dediklerinizde çok haklısın ben ne diyeceğimi bilmiyorum. Aslında dün gelmiştim. Siz evde yoktunuz aşağıda buluşmuştuk ama bir an siz gelince yanlış anlaşılmaktan korktuk. Saklandım. Hiç bir şey yapmadık sadece uyuduk. O kadar." Dedi annemden gözlerini kaçırıyordu.

"Sorun bir şey yapıp yapmanız değil. Sadece evlenmeden bir söz falan çıkmaması. Ayrıca madem böyle yapacaksınız hemen düğünü yapalım." Demesiyle Cihan kafasını kaldırıp heyecanla anneme baktı. "Zaten dün Salih amcan da öyle dedi. Düğünü yapalım bir an önce arayı uzatmayalım." Dedi annem.

Cihan gülümseyerek bana baktı. "Olur çok güzel olur. Düğünü bir an önce yapalım bencede..." Duraksadı bana baktı. Kavgalı olduğumuzu hatırlamıştı. Yüzü düşer gibi oldu. "Ama Kamer ister mi bilmiyorum." Diyerek bakışlarını kaçırdı.

Fazla uzatmak istemedim. "Olur benim içinde." Dedim. Hızlıca kafasını kaldırarak bana baktı. Gözleri parlamıştı âdeta.

"İyi o zaman yarına randevu alın da sağlık raporu, vesikalık falan  çıkartın." Dedi annem. "Olur." Dedi Cihan. "E gel hadi kahvaltı hazırlayalım sana." Diye teklifte bulundu annem. "Yok sağolun benim işe gitmem lazım." Dedi. "Kamer de gitmeyecek mi? Sen kahvaltını yapana kadar o da hazırlanır birlikte gidersiniz. Hadi kırma beni damatıma yemek hazırlamak istemişim."

Cihan annemin ısrarına dayanamayıp "olur" dedi ve kabul etti. "O zaman ben hazırlanayım." Dedim. Odadan çıktım.

★★★

Üstümü giyinmiştim. Odadan çıktım ve mutfağa doğru gittim. Annemle Cihan karşı karşıya oturmuş sohbet ediyorlardı. "Sohbetiniz bol olsun." Diyerek içeri girdim. "Gel beraber olsun." Dedi annem. "Bence hemen çıkalım." Dedim. "Olur." Dedi Cihan. Ayağa kalktı. "Bize müsade." Dedi.