STUCK WITH U • TAEKOOK ✓

21

Haiii ben geldiim!

Yazım yanlışlarım varsa affoluna. Keyifli okumalar dilerim lokumlarım! Xx

+++++

Babam kenara çekildiğinde yataktan fırlayıp koşarak Taehyung'a sıkıca sarıldım. Annem ve babam odadan çıkıp kapıyı kapatarak bizi yalnız bıraktı. "Geldin..." diye fısıldadım.

"Senden ayrı olunca sensiz yapamayacağımı anladım çünkü... Özledim..." dedi derin sesi.

"Ben de seni çok özledim..." diye mırıldandığımda belimden tutarak sarılan bedenlerimizin ayrılmasını sağlayacak şekilde beni hafifçe geriye çekti.

"Notumu almışsın..." dediğimde başını olumlu anlamda salladı. "Bu yüzden buradayım."

Elinden tutarak onu çekiştire çekiştire yatağa yönelmesini sağladım. Birlikte yatağa oturduğumuzda, "Buraya nasıl geldin?" diye sordum.

"Işınlana ışınlana yolu buldum, daha doğrusu kokundan izini sürebildim. Normalde olduğundan biraz daha uzun sürdü, ama sonuç itibariyle buradayım."

Alt dudağımı ısırarak gülümsedim. "Burada olmana çok sevindim..." diyerek düşüncelerimi zerre tereddüte düşmeksizin ona ifşaladım.

"Bana kızgınsın, değil mi?" diye sorduğunda burnumdan derin nefes aldım ve bacaklarımı yatağa doğru çekip bağdaş kuracak şekilde bileklerimden tutup ona iyice döndürdüm bedenimi.

"Kızgın olmam mı gerekiyordu?" Sorusuna soruyla karşılık verdiğimde gözlerini yumup gülümsedi ve sonra da parmak uçlarıyla gözlerini ovuşturup elini indirerek gözlerini araladı.

Bakışları doğruca irislerimle orta yolda kesişti. "Yanında olmamı istemiştin. Ama ben kendimi geri çektim ve sana soğuk yaptım. Tanrı şahit, kızgın olmanı bekliyordum."

Ayak bileklerimi ufak ufak masaj yapar gibi ovalarken gözlerimi keskin bakışlarından bir an dahi kaçırmadım. "Yanımda olmanı istemiştim, ama gelmek zorunda değildin."

"Bana haber vermeden gitmişsin... Arasaydın beni, bu durumda seni yalnız bırakmazdım biliyorsun." dediğinde dudaklarımı şişirerek ofladım. "Şarjım bittiği için arayamadım. Ama odaya ve Jimin ile Jin'in odasına giderek seni aradım. Vaktim çok dardı ve Bay Min derhal yola çıkmamız gerektiğini söylemiş, bahçede aracında beni bekliyordu. Bahçeye de göz attım hızlıca hatta giderken, ama seni göremedim."

"Görememen normal, labirentin içindeydim antrenman yapıyordum. Jimin'ler söyledi bana, ama hemen öğrenemedim tabi. Çünkü Jimin'ler unutmuş bana söylemeyi, yani aileni bulmak için giderken beni aradığını. Sonra da Yoongi dönüp bana notunu iletince o gece düşündüm ve sonra yenik düştüm. Sana takılıp kaldığım gerçeği beni gece boyunca uyutmadı. Yokluğunda yatağına bakıp sabah olunca kafama koyduğum şeyi yapmak istedim. Kalmak için bir sebebim olmadığını fark ettim, sonuç olarak buradayım." dedi ve ufak bir soluklanma ihtiyacıyla duraksayıp gözlerini kıstı.

"Çok üzgündün, kafan sisliydi ve ben aileni bulmanı istediğim için geri çekildim. Aileni bulduğunda Charmin Force'u bırakacağını biliyordum çünkü. Sana takılıp kaldım Jungkook, eğer işler daha da ciddileşirse seni hiç bırakmak istemeyeceğimi düşündüm ve aramızdaki bu çekim gücü yükselmeden uzaklaşmaya karar verdim o gece..."

"O gece sorduğunda cevap verememiştim, çünkü ailemin yaşıyor olma ihtimaline kendimi inandırıp umutlandırmak istememiştim, bunu dile getirmiştim sana. Ama şimdi söylüyorum, Charmin Force'u falan bırakmayacağım." dediğimde kaşları havalandı.

"Ama bana ailen olmadığı ve yalnız hissettiğin, okulda ve işte zorbalandığın, zor anlar yaşadığın için Charmin Force'a sığınmaya ihtiyacın olduğunu söylemiştin daha önce. Abim sayesinde Charmin Force'u tek çıkış yolu olarak gördüğünü dile getirmiştin. Bay Min'in ihtimaller üzerine konuşsa bile yanılmayacağını bildiğim için ailenin gerçek anlamda yaşıyor olduğunu düşündüm. Ben sandım ki bu durumda da ailene yeniden kavuştuğun için asıl sığınağına, güvenli alanına dönersin..."