Liefde wacht aan de andere kant en het is angstaanjagend.
Open de deur.
— Leigh Bardugo, Rule of Wolves
Waar was ik? Achttien en alleen in de verwoeste stad. Ik was onzeker. Ik had mijn eerste en vooral echte ervaring met liefde meegemaakt. Het had een slecht einde. Na negen maanden was ik plotseling het andere meisje geworden, omdat er een nieuw meisje voor hem kwam. Een splinternieuwe situatie, terwijl ik echt dacht dat dit een kans tot liefde was.
Er was sprake van een ongedefinieerde relatie. Wanneer je zeventien bent, net achttien, dan denk je, vooral als je een veel oudere partner hebt, dat je "cool" moet zijn en "met de flow mee moet gaan". Je wilt chill zijn en laten zien dat je niet moeilijk bent of kan zijn. Ik heb op de harde manier moeten leren dat wanneer je niet open bent over je grenzen en maar doet alsof je het niet erg vindt (terwijl je door je tanden heen lacht), iemand je heel makkelijk kan overtuigen dat er helemaal niks was en sterker nog; dat er niks tussen jullie twee is gebeurd. En wat doe je dan? Je bent fris achttien en het voelt dan al alsof je kans tot liefde hebt verpest!
Ik moest er even tussenuit. Ik deed wat de meisjes in de films deden; feesten en flirten. Het was genieten. In het begin niet. Eerst was het vooral veel huilen onder de douche of in mijn bed tot mijn kussen te nat werd om op te slapen en ik maar zonder kussen sliep, daarna was het veel gedichten schrijven en uiteindelijk was het mijn emoties uitzitten. Dat was het lastigste. Best ironisch om een dichter te zijn die haar emoties alleen maar probeert te ontwijken. Ik realiseerde me dat het niet zo door kon gaan en besloot om mijn emoties te voelen en het te (h)erkennen. Uiteindelijk ging het veel beter. Dertien maanden later werd ik zelfs verliefd — voor het eerst.
Deze collectie van gedichten gaat per definitie niet over verliefd worden. Het gaat over hoe liefde je soms doet realiseren dat je een gebroken persoon bent, maar dat het je niet hoeft te definiëren. Het is horror en het is een opluchting om door iemand gezien te worden, maar daardoor ga je ook jezelf zien. Dat is angstaanjagend, maar ook prachtig: om gezien te worden en desondanks geadoreerd te worden. En als je een oprechte liefde hebt gevonden dan laat het je ook realiseren dat liefde zoveel meer aspecten omvat en dat je het overal kan vinden, maar het alleen met die persoon wilt delen.
Dus ik presenteer met een klemmend hart:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
o p d r a g i n g Karan. Voor niet alleen de woorden. Voor het zien van zowel mijn ringen als mijn gedichten.
i n h o u d 1. Aan de keukentafel 2. Zachte Zomer 3. Sippe Soelaas
9. Broodtrommel 10. Desondanks 11. Goede gevechten 12. Ik en mijn opa
0. DE JONGENS VAN 21/22
p u b l i c a t i e da t u m 14 februari 2024.
t i j d l i j n Deze gedichten zijn geschreven in de periode van december 2021- februari 2024.
c o p y r i g h t Alle rechten voorbehouden aan @onverschrokken Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt door middel van druk, fotokopie, microfilm of op welke wijze dan ook, zonder voorafgaande toestemming van mij.
c o v e r
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
